ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տաղաւար տօներու կը յաջորդեն մեռելոց ոգեկոչումը։ Անշուշտ այս բնական է, քանի որ տաղաւարի ուրախութեան պէտք է մասնակցնել, քանի որ անոնք ալ՝ հանգուցեալները կ՚ապրին հոգիով եւ եթէ ոչ մարմնապէս, բայց հոգեպէս միշտ ներկայ են մեր մէջ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յիսուս Քրիստոսի Ս. Ծննդեան կապակցութեամբ Նոր կտակարանի մէջ հետեւեալը կը կարդանք. «Եւ ի ծնանելն Յիսուսի ի Բեթղեհէմ Հրէաստանի յաւուրս Հերովդի արքայի, ահա մոգք յարեւելից եկին յԵրուսաղէմ».
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Իւրաքանչիւր մեծ ձեռքբերում սկիզբ կ՚առնէ երազով մը, որ մարդու հոգիին մէջ ոգեշնչումի աղբիւր դառնալով անձը կը մղէ դէպի աւելի պայծառ ապագայ: Այդ երազները հետապնդելն է, որ երազը կը փոխէ նպատակի եւ ապա նպատակը իրականութեան:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ընտանիքը ժողովուրդի մը աւանդական պարծանքն է։ Ժողովուրդի մը արժէքը կը չափուի շատ մը ազդակներով, որոնց գլխաւորն է ընտանիքը։ Այս առումով հաստատ եւ ընտիր ժողովուրդի մը հիմերը՝ կարգին, օրինաւոր ընտանիքներն են։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Որ տարիքի մէջ ալ գտնուինք, որպէս մարդ արարածներ միշտ կարիքը ունինք խրախուսանքի, ոգեշնչման ու քաջալերանքի. սակայն այս պէտքը դեռահասներու պարագային աւելիով կը շեշտուի, որովհետեւ անոնք այդ տարիքին կ՚ապրին զգացական եւ հոգեկան փոփոխութիւններ եւ անոնց լոյսին տակ կը ձեւաւորուի անոնց ինքնութիւնը եւ խրախուսումը դրական մեծ դեր կ՚ունենայ անոնց զարգացումին եւ մարտահրաւէրները յաղթելուն կարեւոր մարտահրաւէրին մէջ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Թէեւ բաժակս փոքր է, բայց ես կը նախընտրեմ ի՛մ բաժակէս խմել», կ՚ըսէ Alfred de Musset (1810-1857)։
Ամէն անգամ որ կարդամ այս տողերը, ես ինծի կը հարցնեմ, որ արդեօք այս իմաստալից խօսքը Musset հայ ժողովուրդին համար ըսած կրնա՞յ ըլլալ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Նոր տարին իր հետ բերաւ վերջերս ստեղծուած, արդէն իսկ «հին» նկատուող ատելութիւն մը. Հայաստանի Հանրային հեռուստաընկերութիւնը այս տարի եւս պետական որոշ անձերու քինախնդրութեան եւ ատելութեան շնորհիւ չի հեռարձակեր Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետի նոր տարուան ուղերձը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Հայր մեր»ի «Հայր» անուանակոչումը Աստուծոյ համար ունի շատ հին պատմական ենթահող եւ քրիստոնէութեան առաձնայատկութիւններէն չէ՛։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ի՞նչ իմաստ ունի փոխել տարեթիւը, եթէ մարդկութիւնը պիտի շարունակէ ծանրաբեռնուած մնալ նո՛յն վիշտով, որ ունէր հինին ժամանակ։ Ի՞նչ «նոր», երբ ժողովուրդին վիշտն ու թախիծը պիտի մնայ նոյնը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Նոր տարիի մը սեմին մարդ բնականաբար կը հարցնէ. տարիները երբ հետզհետէ կը փոխուին եւ կը նորոգուին, մարդն ալ կը փոխուի՞ եւ կը նորոգուի՞, թէ մարդը նո՛յն «մարդ»ը կը մնայ ժամանակի շարունակական այս փոփոխութեան մէջ։
