Հոգե-մտաւոր

ՈՂԲԱՄ ԶՔԵԶ ՀԱՅՈՑ ԼԵԶՈՒ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այս աշխարհի մէջ տրամաբանութիւն պէտք չէ փնտռել, որովհետեւ այդ մէկը փնտռելը ինքնին անտրամաբանական է, իսկ եթէ այդ մէկը փորձէք փնտռել Հայաստանի մէջ, ապա… ձեր մտային եւ հոգեկան առողջութիւնը քայքայուած է եւ գուցէ անբուժելի ախտով մը կը տառապիք: 

ԽՈՆԱՐՀՈՒԹԵԱՆ ՀԻՄԵՐԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Յիսուս կը պատուիրէ, որ միա՛յն իմաստուն անձեր կը գործադրեն, մեծութիւնը չչափել մեր շահածովը եւ ունեցածովը, այլ անով՝ որ մենք կու տանք։ Արդարեւ, քանի հոգի ասկէ դար մը յետոյ պիտի յիշուի, երբ այսօրուան մեծատուները եւ համբաւ ունեցողները թառամին մթութեան մէջ։

ԳՈՂ ԿԱՅ ԱՆՄԵՂ Է, ԳՈՂ ԿԱՅ ԴԱՏԱՒՈՐ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Աշխարհի մէջ՝ ուր անասունները նոյնիսկ հաւասար չեն, ինչպէ՞ս կարելի է հաւասարութիւն ակնկալել. հազարաւոր դարեր մարդը պայքարեցաւ, որպէսզի հաւասարութիւն ստեղծէ, սակայն մնաց ապարդիւն. ես ու դուն ո՞վ ենք, որ կարենանք դարաւոր այդ վէրքին բուժում տալ, մա՛նաւանդ՝ այնպիսի ժամանակաշրջանի մը մէջ, երբ հաւասարութեան գաղափարը ինքնին անհաւասարութեան մէջ է՝ նկատի ունենալով, որ բոլոր անոնք, որոնք հաւասարութիւն ստեղծել կը փորձեն, պետութիւններու մէջ նոյնինքն անհաւասար ապրող անձերն են:

ՀԱՄԲԵՐՈՒԹԻՒՆԸ ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԻ՛ՒՆ Է

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Համբերութիւնը զօրութիւն մըն է՝ ներուժ մը, որ վստահութիւն կը ներշնչէ ենթակային։ Յաջողութեան եւ նպատակի մը հասնելու ամենէն ապահով միջոցն է համբերութիւնը. զոր օրինակ, յուսացուած որեւէ բան եթէ զօրանայ հաւատքով եւ համբերութեամբ աւելի դիւրին կ՚իրականանայ, եւ այս իմաստով ահաւասիկ, համբերութիւնը՝ Հոգիին պտուղն է եւ առաքինութիւն է նաեւ այս պատճառով։

ՀԱՅԸ Ի՛ՆՔ ՆԱԽԸՆՏՐԵՑ ՕՏԱՐԱՆԱԼ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Օտարներ կը կարծեն, որ հայ ժողովուրդը կառչած կը շարունակէ մնալ իր արմատներուն, իր արժէքներուն. հայը օտարներուն աչքին միշտ երեւցած է որպէս իր ազգը, իր հայրենիքը սիրող հաւաքականութիւն. հաւատացած է, որ հակառակ ամէ՛ն տեսակի դժուարութիւններուն՝ հայը տէր կը մնայ իր ինքնութեան, իր աւանդութիւններուն ու արժէքներուն:

ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ ՆԵՐՔԻՆ ԵՐԿՊԱՌԱԿՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մատթէոս Ուռհայեցին կ՚աւանդէ, թէ Անանիա Կաթողիկոս (Անանիա Ա. Մոկացի. 946-968) փափաք յայտնեց, որ իրմէ յետոյ կաթողիկոս ըլլայ Սիւնեաց Վահան եպիսկոպոսը՝ որը ինք ձեռնադրած էր։

ՀԱՅԸ Ի՛ՆՔ ՆԱԽԸՆՏՐԵՑ ՕՏԱՐԱՆԱԼ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Որոշ անձեր կը հաւատան, որ օտարութեան մէջ կամայ թէ ակամայ լեզուն կ՚աղաւաղուի եւ ժամանակի ընթացքին մայրենի լեզուն կրնայ դառնալ երկրորդական լեզու. շատեր այս ընթացքը պարզ կը տեսնեն եւ այդ մէկը ընդհանուր վիճակի մը վերագրել կ՚ուզեն, սակայն, իրականութիւնը այդպէս չէ:

Էջեր