Հոգե-մտաւոր

ՈՐՔԱՆ ՇԱՏ ԱՂՋԻԿՆԵՐ ԿՐԹԵՆՔ, ԱՅՆՔԱՆ ԲԱՐՁՐ ԱԶԳ Կ՚ԸԼԼԱՆՔ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Եթէ քիչ թէ շատ գրականութեան ու հայ մամուլին մօտ էք, վստահաբար լսած էք Սիրան Սեզա անունը, սակայն վստահ ենք, որ մեր հայ ժողովուրդի զաւակներէն շա՜տ շատեր լսած չէ անունը այս կնոջ՝ որ եղաւ հայ կնոջ արժէքը մեծարող նախաշաւիղներէն մին եւ հակառակ ժամանակի պահանջներուն եւ մտածելակերպին՝ երկար տարիներ հրատարակեց «Երիտասարդ Հայուհի» հանդէսը: 

ՄԵՍՐՈՊԱՏԱՌՆ ՈՒ ԱԲԵՂԵԱՆԱԿԱՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Որպէս գրասէրներ, վստահաբար, բազմաթի՜ւ բաներ լսած եւ կամ գուցէ կարդացած էք Աղեղեանական ուղղագրութեան մասին, որ հայ ժողովուրդին հրամցուեցաւ որպէս «բարիք» եւ «բարեփոխութիւն», սակայն, իրականութիւնը տարբեր էր ներկայացուածէն:

ՄԻ՛ ՎԱԽՆԱՐ՝ ՀԱՒԱՏԱ՛

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Վախը՝ մարդկային կեանքին ամենէն ազդու եւ տիրապետող զգացո՛ւմն է, եւ սկզբնական վախը՝ մահուան վախն է, վախը՝ կորսնցնելու եւ կորսուելու։ Ընդհանրապէս չարին անդոհը ստելութիւն եւ խորշանք կը պատճառէ, գալիք չարիքն ալ՝ վա՛խ։

ՔԱՐ ՄԸ ԱՌ՝ ԵԿՈ՛ՒՐ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մի քանի շաբաթներ առաջ տեղի ունեցած մեր նշանախօսութեան առթիւ շատերու շնորհաւորանքը ստացանք։ Անշուշտ, շնորհաւորողներուն թիւը շա՜տ շատ էր, սակայն, կար միայն մէկ հոգի՝ որ կեղծանունով փորձած էր «քննադատել» այդ մէկը:

ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Նոր կտակարանին չորս աւետարանները այլ եւ այլ տեղեր գրուած, առաքեալներու նամակները իրարմէ զատուած եւ հեռու քաղաքներու եկեղեցիներու ղրկուած ըլլալով բաւական ժամանակ անցաւ, մինչեւ որ այն գրուածներուն ամէնը ժողվուելով մէկ գիրք եղաւ։

«ԸՆԿԵՐ ՋԱՆ»ԻՆ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մօտաւորապէս ամիս մը առաջ համաշխարհային մամուլը ահազանգեց այն մասին, որ Անիի մէջ մօտաւորապէս 10-րդ դարուն շինուած եկեղեցիներէն մէկը մզկիթի վերածելու որոշում մը գոյութիւն ունի։

ԴԻՒՐԻՆ ՉԷ՛ ԿԵԱՆՔԸ ՇԱՀԻԼ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Պարզ մուրճով մը կարելի է մարմարիոնէ արձան մը փշրել. բայց կարելի՞ է որեւէ քարի մը գեղեցիկ ձեւ տալ։ Շատ աւելի դիւրին է մարդ մը փորձել, քան թէ ազատել զայն։ Դիւրին է կեանքի մը վնասել՝ գայթակղեցնել, քան թէ շահիլ զայն Յիսուսի։

«ԲԱՐԻՔ»՝ ՈՐ ԻՆՔՆԻՆ ՉԱՐԻՔ Է ՄԵՐ ԱԶԳԻՆ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Գիտէ՞ք, թէ աշխարհի մէջ կան շատ մը երեւոյթներ, գիւտեր եւ ստեղծագործութիւններ, որոնք իրենց սկզբնական վիճակին մէջ ստեղծուած են մարդկութեան որպէս բարիք ծառայելու, սակայն, վերջաւորութեան վերածուած են աղէտի աղբիւրներու. անկասկած մեր ազգին մէջ նման վիճակ ունին «թաղականութիւն», «հոգաբարձու», «ազգային ժողով» կոչուած հաստատութիւնները:

ԱՆՑԵԱԼԸ ԵՒ ՆԵՐԿԱՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Որոշ տարիք մը ունեցողներ յաճախ կը յիշեն իրենց ծնողները եւ այն օրերը՝ երբ իրենց հետ երջանիկ կ՚ապրէին։ Կ՚ապրէին ո՛չ իրենց ֆիզիքական աշխարհով, այլ իրենց հոգեկան աշխարհով։

Էջեր