Հոգե-մտաւոր

ՄԱՀՈՒԱՆ ՅԻՍՆԱՄԵԱԿ. ՇԱՀԱՆ ՇԱՀՆՈՒՐ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հայ գրականութեան մէջ ունինք շատ մը հսկաներ եւ ամէն մարդ ունի գրողներու միջեւ իր նախընտրութիւնը. մին նախամեծար կը նկատէ Թումանեանը, ուրիշ մը՝ Իսահակեանն ու Ահարոնեանը. «նախամեծար» գրող մը ընտրելը ինծի համար երբեք ալ հարցականի տակ չէ՛ եղած. ես բոլորէն աւելի սիրած եմ Շահան Շահնուրը, իր ունեցած ըմբոստ հոգիին ու հայրենիքի հանդէպ զգացած իր խոր յուզական աշխարհին համար:

ՄԽԻԹԱՐ ԳՕՇ (1130?-1213)

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մխիթար Գօշ՝ ԺԲ. դարու նշանաւոր կրօնական գործիչ՝ գիտնական, իրաւագէտ եւ առակագիր։ Ան կ՚անուանուի «Գօշ», որովհետեւ անմօրուս էր եւ մազերը՝ ուշ դուրս եկած։ Ծնած է Գանձակ քաղաքը. առաջին կրթութիւնը ստացաւ քահանայէ մը եւ արդէն վարդապետ դարձաւ։

ԱՄԵՐԻԿԱՑԻ ՇՈՒՆՆ ՈՒ ԱՓՐԻԿԵՑԻ ՄԱՆՈՒԿԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Տակաւին մի քանի օրեր առաջ՝ 17 օգոստոսին աշխարհ նշեց Անտուն կենդանիներու պաշտպանութեան միջազգային օրը եւ երէկ՝ երկու օրեր ետք, 19 օգոստոսին աշխարհ նշեց Մարդասիրական օգնութեան համաշխարհային օրը: Կենդանիներու եւ մարդոց օգնութեան համաշխարհային օրը իրարու մօտիկ թուականներու նշուիլը զուգադիպութիւն է թէ ոչ՝ չենք գիտեր, սակայն աւելի քան երբեք վստահ ենք, որ մերօրեայ մարդը աւելի կենդանասէր է՝ քան մարդասէր:

ՄԵՆԱԿԵԱՑ ԿԵԱՆՔ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Բարոյական կատարելութեան հասնելու ձգտումը մարդկութեան մէջ ամէն ժամանակ եղած է եւ կա՛յ, եւ այդ ստացած է տեսակ տեսակ ուղղութիւններ։ Այսպիսի ուղղութիւններէն մէկն է եղած մենակեաց հոգեւոր կեանքը՝ որ է «ճգնաւորական» եւ «անապատական» կեանքը՝ յատուկ ո՛չ թէ միայն քրիստոնէութեան, այլեւ՝ աւելի հին արեւելեան կրօններու. զոր օրինակ, պուտտայականութեան եւ հրէութեան։

ԵՐԿՈՒ ԱԹՈՌԷՆ՝ ՄԷԿ ԱԹՈՌ (Ե.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Անցնող մի քանի օրերու ընթացքին չորս յօդուած գրեցինք Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի եւ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան մասին, մանաւանդ Գարեգին Ա. Վեհափառ Հայրապետին Անթիլիասէն Էջմիածին գալուն եւ նոր Վեհափառ Հայրապետի ընտրութեան մասին:

ՄԱՀՈՒԱՆ ԳԱՂԱՓԱՐԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդիկ միշտ խորհած են մահուան մասին, բայց մահուան վրայ մտածել դժուար եղած է միշտ։ Կեանքին անխուսափելի ճշմարտութիւնն է մահը. ծնունդը պատահական է, բայց մահը՝ վճռակա՛ն։

ԱՍ­ՏՈ­ՒԱ­ԾԱ­ԾԻՆ ՄԱՅ­ՐԸ՝ ՄԱՅ­ՐՈՒ­ԹԵԱՆ ՏԻ­ՊԱ­ՐԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Մայր» եզրը ընդհանրապէս կը խորհրդանշէ սկիզբը, աղբիւրը, գլխաւորը էութեան, քանի որ ան Աստուծոյ իրեն գործարար, գործակատար կարգած է երկրի վրայ՝ Իր արարչագործութեան գործին։ Աստուած մարդը ստեղծեց եւ «մայր»ը շարունակեց այդ «գործ»ը երկրի վրայ՝ ծնունդ տալով «մարդ»ուն։ Արդարեւ, ծնունդը եղաւ մայրենի գործ՝ աստուածային տնօրինութեամբ։

ԵՐԿՈՒ ԱԹՈՌԷՆ՝ ՄԷԿ ԱԹՈՌ (Դ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսը իր անդրանիկ խօսքին մէջ եւս կը յիշէ երկու աթոռներու համագործակցութիւնը։ Ան իր խօսքին մէջ կ՚ըսէ. «Ս. Էջմիածնի նախամեծար Մայր Աթոռին հետ մեր գործակցութիւնը պիտի ըլլայ անմիջական ու ամբողջական:

ԱՐԴԱՐ ԶԱՅՐՈՅԹ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Աստուած արդար դատաւոր է եւ Աստուած մեղաւորին ամէն օր բարկացած է». (ՍԱՂՄ. Է 11)։
Աստուած կը բարկանայ. Աստուծոյ բարկութիւնը նո՛յնքան աստուածային կատարելութիւն մըն է՝ ո՛րքան Անոր հաւատարմութիւնը, զօրութիւնը եւ շնորհքը։ 

ԵՐԿՈՒ ԱԹՈՌԷՆ՝ ՄԷԿ ԱԹՈՌ (Գ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Միւս կողմէ, Անթիլիաս իր յարգանքը կը ցուցաբերէր Ս. Աթոռ Էջմիածինը «նախամեծար» անուանելով. Անթիլիաս նեղացած չէր, որ իր կաթողիկոսը՝ Գարեգին Բ. մեկնելով Էջմիածին դարձած էր Գարեգին Ա. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս։

Էջեր