Հարթակ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Թուրքիա-Եւրոպա համագործակցութեան արդի պատմութիւնը կը սկսի 1963-ին, երբ Թուրքիա արդէն այդ ժամանակուայ կազմաւորուած եւրոպական տնտեսական կառոյցին համագործակցող անդամ էր՝ համանախագահ տասն անդամ եւրոպական երկիրներու կողքին:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Ո՞վ ես դուն,
կը հարցնեմ յաճախ բոլորին,
ծանօթին ու անծանօթին,
ու տարիներու թաւալումէն շուարած սիրտս,
յուշերուս դիմաց,
անուշ ու հաճելի նոր բաբախում մը կ՚ապրի,
մինչ միտքս, իր արդար խոյանքով,
նոր յոյսերու եւ խինդերու ակեր կը ծնի:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Տակաւին յստակ չէ, որ Իսրայէլի յաջորդ կառավարութեան արծիւները որո՛նք պիտի ըլլան, սակայն պարզ է՝ որեւէ փոփոխութեան կամ նոր կառավարութեան կազմութեան պարագային այժմու ծայրայեղ գործիչները տեղ պիտի չունենան։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Հայերէնս...
Լեզուիս մարմին եւ ոգի տուող,
Իմ հարազատս՝ անխարդախ.
Աշխարհի հայութեան բերնին մէջ,
Միշտ կը փնտռեմ քեզ:

Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

• Այսօր ալ մեր կեանքին մէջ, եթէ երբեք երբեմն կը վիրաւորուինք Եկեղեցւոյ մէջ, այդ վիրաւորանքը ո՛չ թէ վիրաւորելու համար է, ցաւցնելու համար է, այլ՝ ուղղելու համար, շիտակ ճամբան ցոյց տալու համար է: Եւ երանի՜ անոնց, որոնք կը գտնեն այդ ուղղութիւնը իրենց կեանքին մէջ եւ չեն ըսեր, վա՛ղը կը նայինք թէ ինչ կ՚ըլլայ:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Այսօր կրկին,
Արեւելեան հեքիաթի նման,
Վախիս ձայներէն հիւսուած բառերովս,
Առանց աւելորդ զարդարանքի,
Կեանքիս նոր էջ մը բանալ փորձեցի։

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Յանձնաժողովի նախագահ. Անունդ:
Քննութեան մասնակից. Չեմ գիտեր:
Յանձնաժողովի նախագահ. Հօրդ անունը:
Քննութեան մասնակից. Չեմ յիշեր:
Յանձնաժողովի նախագահ. Մօրդ անունը:
Քննութեան մասնակից. Մոռցայ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչպէ՞ս պէտք է հասկնանք Առակացին հետեւեալ նախադասութիւնը. «Իր անարատութեանը մէջ քալողը արդար է, ուստի անոր որդիները իր ետեւէն երջանիկ պիտի ըլլան» (Առ 20.7):
Պատասխան. Անարատութիւն հոգեւոր առումով կը նշանակէ մաքրութիւն, սրբութիւն, առաքինութիւն:

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Մեր գրութեան շարունակութեան կրնանք առանձնացնել քանի մը համաշխարհային լրատուութիւն-մետիա գօտիները՝ առանց որոշ դասակարգման մը բանեցմամբ, բնականաբար, ակամայ ընդունելով ամերիկեան մետիայի գերակայութիւնն ու ուժականութիւնը։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Կար ու չկար երկիր մը կար,
Որ իր ծնունդով էր միշտ կոչուած,
Հայաստան երկիր դրախտավայր,
Եւ որ ունէր երազ, ե՛ւ հաւատք, ե՛ւ իտէալ։