Թրքահայ կեանք

Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի ծնո­ղաց միու­թիւ­նը այս շա­բա­թա­վեր­ջին պի­տի կազ­մա­կեր­պէ ձեռ­նարկ մը։ Ծա­նօթ է, որ ծնո­ղաց միու­թիւ­նը պար­բե­րա­բար յա­ջող ձեռ­նարկ­ներ կը կազ­մա­կեր­պէ, ի նպաստ դպրո­ցին։

Անգ­լիա­կան «The Times» յայտ­նի թեր­թը հրա­տա­րա­կեց յօ­դուած մը՝ Տիար­պա­քը­րի կեդ­րո­նին գտնուող Ս. Կի­րա­կոս ե­կե­ղեց­ւոյ ներ­կայ վի­ճա­կին շուրջ։ Այս շրջագ­ծով թեր­թը գրեց, թէ քա­ղա­քի մէջ տե­ղի ու­նե­ցող պայ­թում­նե­րը կը վնա­սեն այս պատ­մա­կան կո­թո­ղը։

Գարակէօզեանի ընտանիքին անդամները վերամիաւորուեցան՝ ոգեկոչելով հաստատութեան հիմնադիրը:
Աւանդական Լուբիայի օրը առիթ հանդիսացաւ վարժարանի եւ անոր սաներու վերաբերեալ յիշողութեան թարմացման: Խնամակալութեան ատենապետ Տիգրան Կիւլմէզկիլ եւ իր ընկերները ջերմ մթնոլորտի մը մէջ հիւրընկալեցին զանազան սերունդներէ ընթացաւարտները:

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նին մէջ փայ­լուն հան­դէս մը տե­ղի ու­նե­ցաւ Նոր տար­ուան եւ Ս. Ծննդեան առ­թիւ։ Ան­ցեալ տա­րուան վեր­ջըն­թեր օ­րը կազ­մա­կեր­պուած այս ձեռ­նար­կը ստեղ­ծեց մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն։ Ամ­բողջ դպրո­ցին մէջ լիու­լի ապ­րուե­ցաւ տօ­նա­կան հրճուան­քը։

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ յետ­մի­ջօ­րէին բա­նա­խօ­սու­թիւ­նով մը հան­դէս ե­կաւ Պո­մոն­թիի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նին մէջ։

Գալ­ֆաեան Տան ըն­տա­նի­քը Ա­մա­նո­րի եւ Ս. Ծննդեան շրջա­նին ապ­րե­ցաւ մեծ հրճուանք։ Տօ­նա­կան ու­րա­խու­թիւ­նը դպրո­ցը հա­մա­կած էր նա­խոր­դող շա­բաթ­նե­րէն սկսեալ։

Ե­րէկ, Ս. Ծննդեան տօ­նին յա­ջոր­դած մե­ռե­լո­ցի օ­րը, Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ մա­տու­ցուած Ս. Պա­տա­րա­գին հան­դի­սա­պե­տեց եւ քա­րո­զեց Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեան։ Ա­րա­րո­ղու­թեան ըն­թաց­քին ո­գե­կո­չուե­ցաւ Գա­րա­կէօ­զեան Տան բա­րե­յի­շա­տակ հիմ­նա­դի­րը՝ հո­գե­լոյս Տիգ­րան Է­ֆէն­տի Գա­րա­կէօ­զեան։

Պատ­մու­թեան հիմ­նար­կին (Tarih Vakfı) մէջ Յու­նուա­րի 5-ի ե­րե­կո­յեան բա­նա­խօ­սու­թիւ­նով մը հան­դէս ե­կաւ «Թուր­քիոյ մէջ հա­յեր. յետ­ցե­ղաս­պա­նու­թեան հա­սա­րա­կու­թիւն, քա­ղա­քա­կա­նու­թիւն ու պատ­մու­թիւն» գիր­քին հե­ղի­նա­կը՝ Թա­լին Սու­ճեան։ Հիւ­րըն­կալ հիմ­նար­կին ա­նու­նով Կիւ­վէն Կիւր­քան Էօզ­թա­նի ող­ջոյ­նի խօս­քով սկսաւ այս հա­ւա­քոյ­թը։

Ա­մա­նո­րի եւ Ս. Ծննդեան տա­ղա­ւա­րի շրջա­նին Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց ե­կե­ղե­ցիէն ներս ապ­րուե­ցաւ մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ Վար­դա­նանց Դպրաց Դաս-երգ­չա­խումբն ալ ան­մասն չմ­­նաց ստեղ­ծուած մթնո­լոր­տէն, մաս­նա­ւո­րա­պէս իր ման­կա­պա­տա­նե­կան կազ­մով։

Պէ­յօղ­լուի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, Քա­սըմ­փա­շա­յի մար­զա­կան հա­մա­լի­րէն ներս ան­ցեալ տա­րուան վեր­ջըն­թեր օ­րը կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ ճատ­րա­կի մրցա­շարք մը, ո­րուն մաս­նակ­ցե­ցան զա­նա­զան վար­ժա­րան­նե­րէ չորս հա­րիւր ա­շա­կերտ­ներ։ Այս մրցա­շար­քին մաս­նակ­ցե­ցան նաեւ Է­սաեան վար­ժա­րա­նէն Ա­րիս Նշան եւ Տա­ւիտ Իւ­կէ, ո­րոնք մրցե­ցան աստ­ղե­րու դա­սա­ւոր­ման մէջ։