Թրքահայ կեանք

Մխի­թա­րեան սա­նուց միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ շուրջ հինգ տա­րուան ընդ­հա­տու­մէ մը վերջ վեր­ջերս կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ միջ­միու­թե­նա­կան գի­տա­կան մրցոյ­թը։ Մին­չեւ մօ­տա­ւոր ան­ցեա­լը այս մրցոյ­թը մաս կը կազ­մէր միջ­միու­թե­նա­կան ա­ւան­դա­կան ձեռ­նարկ­նե­րու շար­քին, սա­կայն դժբախ­տա­բար ընդ­հա­տուած էր ա­նոր յա­ջոր­դա­կա­նու­թիւ­նը։

Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռի տնօ­րի­նու­թեամբ գա­ւա­ռի մեր ե­կե­ղե­ցի­նե­րուն մէջ Ս. Զատ­կի առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցած տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րուն ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կուին։

Թուր­քիոյ մաս­նա­ւոր վար­ժա­րան­նե­րու միու­թեան կող­մէ Թուր­քիա հրա­ւի­րուած խումբ մը օ­տար կրթա­կան գոր­ծիչ­ներ ե­րէկ այ­ցե­լե­ցին Սուրբ Խաչ դպրե­վանք։ Վեր­ջին օ­րե­րուն Իս­թան­պու­լի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ վե­րո­յի­շեալ միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած հա­մա­ժո­ղով մը։

Սա­մա­թիոյ Սա­հա­կեան-Նու­նեան վար­ժա­րա­նին մէջ վեր­ջերս «Քի­նօ քոնկ»ի կազ­մին կող­մէ կա­տա­րուե­ցաւ կար­ճա­ժամ­կէտ ժա­պա­ւէն­նե­րու ցու­ցադ­րու­թիւն մը։ Այս առ­թիւ դպրոց այ­ցե­լե­ցին «Քի­նօ Քոնկ»ի կազ­մէն Սար­գիս Փա­չա­ճը, Խա­չիկ Պայ­վեր­տեան եւ Մու­րատ Է­զէր։

Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նին մէջ նա­խըն­թաց օր տե­ղի ու­նե­ցաւ ա­ռա­ջին դա­սա­րա­նի փոք­րիկ­նե­րուն ըն­թերց­ման տօ­նը։ Ներ­կայ կրթա­կան շրջա­նի ար­դէն վեր­ջըն­թեր ժա­մա­նա­կա­հա­տուա­ծին մէջ կազ­մա­կեր­պուած այս հան­դի­սու­թիւ­նը մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն ստեղ­ծեց դպրո­ցէն ներս։

Շիշլիի գերեզմանատան նկարներու հարցին շուրջ Կեդրոնական վրժ.ի նկարչութեան ուսուցչին խօսքը:
Եավուզ Քըլըչէր. «Պէյօղլուի թաղային խորհուրդին հետ կ՚աշխատինք փոխադարձ վստահութեամբ»:

Շիշլիի գերեզմանատունէն Ասպետ Ջունդի ստեղծագործութիւնները կը պակսին՝ Կարօ Համամճեանի ատենապետած յանձնախումբի պաշտօնավարութեան շրջանէն ի վեր:
Այժմու պատասխանատուներուն բացատրութիւններով, նորոգութեան ուղարկուած այդ պաստառները շուրջ ամիս մը վերջ վերստին պիտի զետեղուին իրենց տեղը:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րուն եւ մեր գե­ղա­րուես­տա­կան կեան­քի ծա­նօթ ա­նուն­նե­րէն մին՝ Կա­րօ Այ­վազ։

​Գալֆաեան Տան եւ Ս. Խաչ դպրեվանքի խնամակալութիւնները երկար ջանքերէ մը վերջ որոշեցին ծրագրաւորեալ ձեւով միացնել երկու կրթօճախներու ճակատագիրը:
Սկիւտարի մէջ կը նախատեսուի յառաջիկայ շրջանին կրթական նոր եւ ընդարձակ համալիրի մը կառուցումը՝ երաշխաւորելու համար երկու վարժարաններուն ապագայ առողջ գոյատեւումը:

​Պատրիարքարանի երդիքին տակ երէկ առաւօտ կազմակերպուեցաւ պատմական նշանակութեամբ ստորագրման արարողութիւն մը:
Գալֆաեանն ու Դպրեվանքը թուղթի վրայ պաշտօնապէս պիտի մնան երկու անջատ կառոյց, բայց գործնականին մէջ պիտի նոյնանան բոլոր առումներով։ Համայնքային շրջանակները կ՚ողջունեն ստեղծուած համագործակցութեան մթնոլորտը եւ անով պայմանաւորուած փայլուն հեռանկարները:
Տոց. Թորոս Ալճանի բացատրութիւններով, այս կարեւոր նախաձեռնութիւնը հետամուտ է կրթական աշխարհի փոփոխեալ չափանիշներուն այլեւս քայլ յարմարցնելու եւ թրքահայ կեանքէն ներս միասնականութեան ոգիով գործելու մշակոյթի վերահաստատման: