ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ինչո՞ւ մարդուժի պակաս կայ. առաջին հերթին կ՚ուզենք ուսումնասիրել, թէ ինչքանո՞վ իրաւացի է այս արտայայտութիւնը, որովհետեւ մարդուժի պակաս կայ, կը նշանակէ, թէ չունինք մարդուժ եւ կամ ունինք՝ սակայն քիչ են, սակայն մենք կը հաւատանք, որ այնքան ալ քիչ չեն եւ հետեւաբար մարդուժի պակասէն աւելի մենք ունինք մարդուժը պահելու պակասը, որ իրարմէ տարբեր իրողութիւններ են: Այդ պահելու պակասին պատճառը մէկէ աւելի է.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տէրունական աղօթքը՝ «Հայր մեր»ի «Մի՛ տանիր մեզ փորձութեան» խնդրանքը կապուած է նախորդ «Ներէ՛ մեզի մեր պարտքերը ինչպէս մենք կը ներենք մեր պարտապաններուն» խնդրանքին արմատին, քանի որ մեր մեղքերը արդիւնք են փորձութեան մեր տուած որոշումներուն եւ հաւանութեան։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդուժի պատրաստութեան մասին գրեցինք առաջին անգամ, երբ կոնդակով յայտարարուեցաւ. անոր մասին գրեցինք տարուան կէսերուն, յայտնելով, որ «հռչակումէն անցած է 276 եւ ընդամէնը մնացած 88 օրեր», ունենալով պարզ այն յոյսը, որ 276 օրերուն չփոխածը յաջողի փոխել այդ մնացած 88 օրերը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցւոյ աստուածային Հիմնադրէն եւ Անոր առաքեալներէն յետոյ, միայն տիեզերական կամ ընդհանրական ժողովը կարող է սահմանել այնպիսի օրէնքներ՝ որոնք «պարտաւորական զօրութիւն» ունենան համօրէն քրիստոնէական Եկեղեցիին համար։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 96 տարիներ առաջ՝ 1929 թուականին գրող եւ սփիւռքահայ գրականութեան հիմնադիրներէն մին նկատուող Շահան Շահնուր իր «Նահանջը առանց երգի» աշխատութեան մէջ կը բարձրաձայնէր մայրենի լեզուի նահանջը եւ այդ նահանջին դիմաց իր մեղա՜ն կը կարդար Արարատին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Աւանդ» իր ամենայն եւ ընդարձակ իմաստով կը նշանակէ՝ «պահ տրուած բան»։ Ուստի, «աւանդ»ը արժէք մըն է՝ որ պէտք է պահեն եւ պահպանեն իրերայաջորդ սերունդներ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Արդէն չեմ գիտեր քանի տասնամեակէ ի վեր կը լսենք նոյն յանկերգը. «Նահանջի մէջ է ազգային արժէքները». բոլորիս համար ալ պարզ էր, տակաւին աւելի քան յիսնամեակ մը առաջ, որ օտարութեան մէջ մեծ է հաւանականութիւնը կորսնցնելու ազգային արժէքներ եւ անոնց պակասը օտարին արժէքներով լրացնելու։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պատմութեան մէջ իսրայէլացիներու նահապետներ վրանաբնակ էին։ Վրանը ջրհեղեղէն առաջ հնարուեցաւ. (ԾՆՆԴ. Դ 20), եւ ի բնէ շատ յարմար էր հովուական կեանքին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հարցում. 2022 թուականը որպէս սփիւռքի տարի, ի՞նչ տարբերութիւն ունեցաւ 2021-էն. եւ կամ 2023-ը սփիւռքի նուիրուած տարին բոլորելով ի՞նչ յառաջդիմութիւն արձանագրեց:
Այս հարցադրումները կը կատարենք, որովհետեւ կը հաւատանք, որ եթէ 2024 թուականը այն է, ինչ որ 2021-ը կամ 2023-ը, ապա ինչո՞ւ համար իւրաքանչիւր տարի նուիրել բանի մը՝ երբ զգալի փոփոխութիւն մը պիտի չտեսնենք:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Լերան քարոզը». (ՄԱՏԹ. Ե 1-14), իրապէս ուղեցոյց մըն է մեր կեանքի ամբողջ ընթացքին՝ որ կը լուսաւորէ ճամբան եւ կ՚առաջնորդէ մեծ կատարելութեան՝ որ է Լոյս եւ Ճշմարտութի՛ւն։
