ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքի ընդհանուր փորձառութիւնը մեզի ցոյց կու տայ, թէ՝ կորսուած որեւէ բան աւելի մեծ արժէք կը ստանայ մարդուս համար, քան այն ինչ որ արդէն կայ եւ ներկայ է։ Եւ ահաւասիկ, Յիսուսի «Կորսուած ոչխարին առակը» այս ճշմարտութիւնը անգամ մը եւս մեր ուշադրութեան կը յանձնէ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդիկ ի սկզբանէ՞ դերասան կը ծնին, թէ ոչ ժամանակի ընթացքին դերասան կը դառնան... իսկ եթէ ի ծնէ չէ, մենք ի՞նչ գործ ունինք համաշխարհային այս բեմին վրայ՝ որ կեանք կը կոչուի. ո՞վ տուած է այս դերերը եւ պարտադրած, որ մեր ինքնութիւնը քօղարկենք այս դիմակներուն տակ. թատերագի՞րն է դերասանը դժբախտացնողը. դե՞րն է դժբախտ, թէ դերասանը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Շէյքսփիրի «Համլէթ»ին նախատիպը՝ «Ամէթ» անունով սկանտինաւեան առասպելի մը հերոսն է, զոր գրի առած է դանիացի Սաքսոն Կրամադիգոս 12-րդ դարուն։ Այս առասպելը ֆրանսերէնի վերածուած է պատմագիր Պելփորենի կողմէ. իսկ William Shakespeare-ի (1564-1616թթ.) մոգական գրչին տակ, շունչ եւ կենդանութիւն ստացած է ան։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարմնավաճառութիւնն ու պոռնկութիւնը բարոյակա՞ն հարց է՝ թէ ընկերային, տակաւին յստակ չէ. սակայն պատահականութիւն մը չէ, որ նիւթապէս աղքատ երկիրներու մէջ անոնց գոյութիւնը աւելի կը տեսնենք։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային կեանքի մէջ սխալներ, վրիպումներ եւ յանցանքներ անխուսափելի են։ Բայց կան այնպիսի սխալներ, այնպիսի յանցանքներ՝ որոնք կրնան փոխել ամբողջ կեանքին ընթացքը, ո՛չ միայն յանցաւորին, այլ նաեւ՝ ընտանիքի մը եւ կամ ժողովուրդի մը ամբողջ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Չնայած Կոմիտասը մեծարելու մեր ազգային ջանքերուն, պէտք է առերեսուինք այն դառն ճշմարտութեան հետ, որ մեծ վարդապետին անունով փողոցներ, երաժշտանոցներ, դպրոցներ ու հրապարակներ կառուցելը երբեք պիտի չկրնայ ամոքել այն ցաւերն ու տառապանքները, որոնք ան ունեցած է իր կենդանութեան ժամանակ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ով Իսրայէլ, մտիկ ըրէ. մեր Տէր Աստուածը մի միայն մէկ Տէր է։ Քու Տէր Աստուածդ բոլոր սրտովդ, բոլոր հոգիովդ եւ բոլոր զօրութիւնովդ սիրէ եւ այս խօսքերը որոնք ես այսօր քեզի պատուիրեցի, քու սրտիդ մէջ թող ըլլան ու զանոնք քու որդիներուդ կրկին անգամ սորվեցուր։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երկու մեծահասակներ, խորապէս արմատացած իրենց համոզումներուն մէջ, Երեւանի աննշմար մէկ անկիւնը իրենց հակասական կարծիքներով կը փորձէին ազգը «փրկել». մին կը մեղադրէր ռուսը, իսկ միւսը՝ ամերիկացին. առաջինը կը հաւատար, թէ ռուսը պարտի «փրկել» հայ ժողովուրդը, իսկ երկրորդը յոյսը ամբողջութեամբ դրած էր Ամերիկայի վրայ. գուցէ նման վէճեր Հայաստանի մէջ ամէ՛ն օր աւելի քան մի քանի տասնեակ հազար անգամ կը կրկնուի՝ առանց դրական արդիւնք մը փոխանցելու:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ եւ օտարազգի վկայաբանութիւններ Հայոց երկրորդ քարոզիչ կը համարեն Բարթուղիմէոս առաքեալը՝ որ Աւետարանի մէջ յիշատակուած Նաթանայէլի հետ նոյն անձը կը համարուի։ (ՅՈՎՀ. Ա 43-51)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն աւելի քան 120 տարիներ առաջ հրատարակուած թերթի մը մէջ հանդիպեցայ հետեւեալ արտայայտութեան. «Երանի՜ անոնց, որք կարող են դիւրաւ արտասուել»: Աշխարհի մը մէջ, ուր բոլորը խոյս կու տան արտասուելէ, մտածող մը «երանի՜» կու տայ եւ այս մէկը վստահաբար կրնայ որպէս հակասութիւն երեւիլ։
