ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ո՜վ իմ Տէրս եւ Աստուածս, պիտի փառաւորեմ Քեզ, պիտի օրհներգեմ քու անունդ, որովհետեւ սքանչելի՜ են գործերը որոնք կը կատարես սկիզբէն իսկ պատրաստած քու ճշմարիտ ծրագրիդ համաձայն», կ՚ըսէ Եսայի մարգարէ։ (ԵՍ. ԻԵ 1)։ Իսկ Պետրոս առաքեալ իր ընդհանրական առաջին նամակին մէջ սապէս կ՚ըսէ. «Ձեր հոգերը Աստուծոյ ձգեցէք, որովհետեւ Ինքը կը հոգայ ձեր մասին» (Ա ՊԵՏՐ. Ե 7)։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Կամք»ը հոգեկան եւ իմացական զօրութիւն մըն է որոշ ուղղութեամբ մը գործելու, որ կ՚ենթադրէ գործադրութիւն, գործադրութիւն հոգեկան եւ իմացական կարողութեան, ուզուած, փափաքուած բան մը իրականացնելու կորով, եռանդ։ Տրամադրութեան կամ դիտաւորութեան հարց մըն է կամքը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ յաճախ կը հարցնէ հարցում մը՝ որուն տրուած պատասխանը թէպէտ կարճ է եւ սակայն կ՚արժէ խորհրդածել անոր մասին։ Հարցումը սա է. «Ի՞նչ է մարդուս կեանքը»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ընդհանրապէս «պատիւ»ը ըմբռնուած է նիւթական արժէքի մը պէս՝ պատիւը շատերու համար նիւթական բանի մը պէս կը տեսնուի, ճիշդ ինչպէս դրամը, գործը, տունը նիւթական արժէքներ են։ Սակայն պէտք է գիտցուի, թէ «պատիւ»ը այդ նիւթական արժէքներու պէս չէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ինքնաճանաչութիւնը ընտիր յատկութիւն մըն է՝ որ պէտք է ամէն անհատ մշակէ ինքն ի՛ր մէջ։
Արդարեւ, որքան դժուար է «ուրիշ»ը ճանչնալ, նոյնքան, եւ նոյնիսկ շատ աւելի դժուար է ինքզինք ճանչնալ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդիկ կեանքի մէջ միշտ յաջող ըլլալ կ՚ուզեն. մարդոց նպատակն է յաջող ըլլալ եւ ա՛յդ է որ երջանիկ կ՚ընէ զիրենք։ Կեանքի մէջ յաջող ըլլալու, կենսական նպատակին հասնելու համար մարդկութիւնը զանազան ճամբաներ, միջոցներ գործածած է եւ բանաձեւ մը, տարազ մը ուզած է գտնել։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ կ՚ըսենք. «Աստուած մե՛ծ է», մանաւանդ երբ դժուարութեան մը հանդիպինք կամ նեղութիւն մը ունենանք։ Բայց Աստուծոյ մեծութիւնը ո՛րքան կը զգանք, ո՛րքան կը տեսնենք այդ աստուածային մեծութիւնը եւ գերիշխանութիւնը
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Գոհութի՜ւն քեզի, Տէ՛ր Յիսուս Քրիստոս, անհաշուելի, անիմանալի եւ անպատմելի պարգեւներուդ համար, որոնք տուիր եւ միշտ կու տաս մեզի՝ մեր կամեցածէն եւ մեր գիտցածէն աւելի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային բնութիւնը այնպէս կը կանոնաւորէ մարդը՝ որ հաւատայ ընդհանրապէս այն որ տեսանելի է եւ շօշափելի՛։ Մարդուս համար անհաւատալի եւ անընդունելի է, այն որ չի տեսներ եւ թէ միշտ անծանօթ է եւ տարակուսելի՝ այն որ չի տեսնուիր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սուրբ Գիրքի մէջ պարունակուած պատմութիւններուն վաւերականութիւնը, այսինքն անոնց արժանահաւատութիւնը արդէն հաստատուած է՝ անոնք ունին աստուածային հեղինակութի՛ւն։
Զոր օրինակ, Նոր կտակարանի պատմութիւնները նկատի առնենք։
