Հոգե-մտաւոր

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ ամէն ատեն, ամէն տեղ եւ ամէն պարագայի մէջ ամէն մարդէ սորվելիք շա՜տ բան ունի։ Ուստի մարդ երբեք պէտք չէ ստորագնահատէ ոեւէ մէկը գիտութեան տեսակէտէ, քանի որ ամէն մարդ, իր նմաններուն անպայման սորվեցնելիք բան մը ունի եւ գիտութիւնը սահման չունի։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Շատեր, ընդհանրապէս դառնօրէն կը գանգատին ներկայ ժամանակներուս տագնապեցուցիչ պայմաններէն եւ միշտ կը փնտռեն հանգիստը, անդորրութիւնը, դիւրին կեանքը։ Ասիկա կը տեսնուի անհատական կեանքի մէջ, նոյնպէս նաեւ՝ հաւաքական կեանքի մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ստորեւ կը շարունակենք ներկայացնել Բաբգէն Ծ. Վրդ. Կիւլէսէրեանի «Երգե՞լ թէ կարդալ» շահեկան եւ ուսուցանողական յօդուածը՝ հաւատարիմ մնալով իր բնատիպին՝ արտատպուած 1906 թուականի եկեղեցական շաբաթաթերթ «ԼՈՅՍ»էն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աղօթելու, Աստուծոյ հետ հաղորդակցելու լաւագոյն միջոց մը, ապահով ճամբայ մըն է աստուածային պաշտամունքը, եւ ուրեմն տեղին եւ գիտակից կերպով պէ՛տք է օգտագործել զայն՝ որպէսզի հասնի իր նպատակին։
Ստորեւ կը շարունակենք ներկայացնել Բաբգէն Ծ. Վրդ. Կիւլէսէրեանի «Երգե՞լ թէ կարդալ» շահեկան յօդուածը՝ հաւատարիմ մնալով իր բնատիպին։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մենք, ինչպէս մեր կեանքի ամբողջ տեւողութեան, միշտ պէտք ունինք աղօթելու, մեր ներկայ օրերուն աւելի եւս պահանջքը կը զգանք աւելի մօտ ըլլալու Աստուծոյ՝ մեր Նախախնամին։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սուրբ Գիրքի մէջ իբրեւ նշանակ կամ այլաբանութիւն գործածուած են բառեր։ Ստորեւ կը ներկայացնենք գլխաւոր բառերէն նմոյշներ իրենց այլաբանական նշանակութեամբ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հարցեր չեն պակսիր մարդուս կեանքին մէջ այլ՝ կը փոխուին ժամանակի ընթացքին։ Ասիկա որքան անհատական, նո՛յնքան ալ ընկերային կեանքի համար իրականութիւն մըն է։

ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Սրբոց Թարգմանչաց տօնը՝ տօնն է գիւտը գիրին եւ հայացումը գիրքին։ Ճգնութեան մէջ պրկուած եւ ամփոփուած մտային ուժը եւ հասունցած իմաստութիւնը կեանքի փորձաքարին զարնուելով կը ծնէր «Հայ գիրին տեսիլք»ը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սրտին ձայնը՝ խղճի՛ն ձայնն է, եւ ինչպէս անհատական, նոյնպէս եւ հաւաքական-ընկերային բազմաթիւ հարցերու մէջ վճռական պատասխանը կու տայ միշտ «սիրտ»ը եւ ո՛չ թէ «միտք»ը։ Արդարեւ, միտքը կրնայ սխալիլ, զանազան արտաքին ազդեցութիւններու, նախապաշարումներու, կանխակալութիւններու ազդեցութեան տակ ուղիղ ճամբայէն շեղիլ, ճշմարտութիւնը անտեսել. հարցին էականին չանդրդառնալ եւ առաջնորդուիլ սխալ որոշումներ տալու։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Արդարութիւն»ը երկու իմաստ ունի. առարկայական (=objectif) եւ ենթակայական (=subjectif)։
Առարակայական իմաստով արդարութիւն կը նշանակէ՝ օրինապահութիւն, տուեալ կանոններու համաձայն շարժիլ. իւրաքանչիւրի իրաւունքը յարգող առաքինութիւն։