ՆԵՐԲՈՂ՝ ԲԺԻՇԿՆԵՐՈՒՆ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Բժիշկը՝ աշխարհի վրայ Աստուծոյ ձե՛ռքն է», կ՚ըսէ առածը։ Ինչպէս բոլոր առածները, այս խօսքն ալ ճշմարտութիւնը կը ցոլացնէ, որ կ՚արտայայտուի ժողովրդական-հասարակաց իմաստութեան միջոցով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Բժիշկը՝ աշխարհի վրայ Աստուծոյ ձե՛ռքն է», կ՚ըսէ առածը։ Ինչպէս բոլոր առածները, այս խօսքն ալ ճշմարտութիւնը կը ցոլացնէ, որ կ՚արտայայտուի ժողովրդական-հասարակաց իմաստութեան միջոցով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ինչպէս որ Տէր Յիսուս Քրիստոս, բժի՛շկ մեր հոգիներուն եւ մեր մարմիններուն, անդամալոյծին մեղքերը ներեց եւ մարմինի առողջութիւնը վերադարձուց, Ան ուզեց նաեւ որ Իր Եկեղեցին Սուրբ Հոգիին զօրութեամբ՝ բուժումի եւ փրկութեան Իր գործը՝ առաքելութիւնը շարունակէ իր անդամներուն մօտ։ Այս նպատակը կը հետապնդեն բուժումի երկու սուրբ խորհուրդները՝ Ապաշխարութեան խորհուրդը եւ հիւանդներու Օծումը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բնութիւնը իր բոլոր բարիքներով իսկապէս «պարգեւ» մըն է մարդուն տրուած։
Արդարեւ Սուրբ Գիրքն ալ կը հաստատէ այս իրողութիւնը.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Լռութիւն եւ ձայն. առաջին ակնարկով իրար հակասող երկու երեւոյթ, բայց իրականին՝ իրար ամբողջացնող, մարդկային փոխյարաբերութիւնները ներդաշնակող, կանոնաւորող երկու ազդակ, երկու արժէք։
Պարզ կերպով բացատրել ջանանք. եթէ մէկը կը խօսի, այսինքն ձայնով կ՚արտայայտուի, պէտք է որ իր խօսակիցը լռէ, որպէսզի խօսքը հասկցուի, այսինքն «ձայն»ը արդիւնաբեր ըլլայ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Բարեկամ» բառը տառացիօրէն մեկնելով բարեկամութեան բարձրագոյն եւ իսկական նշանակութեան հասնիլ կարելի չէ։ Տառացիօրէն, «բարեկամ» կը նշանակէ մէկը, որ բարի կը կամենայ, կամ, բարիք կ՚ընէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդիկ, ինչպէս մարմնով եւ արտաքին տեսքով, նո՛յնպէս ալ մտքով իրարմէ տարբեր են ստեղծուած, եւ շատ բնական է որ մէկզմէկէ տարբերին թէ՛ մարմնական կազմով եւ թէ՛ խորհելու, տրամաբանելու, դատելու եւ որոշելու ուղղութեամբ։ Ասիկա բնական է բանական էակին՝ մարդուն համար, քանի որ բանականութիւնը լայն մտային հորիզոն մը կը ստեղծէ՝ ուր կը գտնուին տարբեր կարծիքներ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Երբ մեծ բերկրանքով կը տօնենք Սուրբ Յարութեան տօնը մենք՝ երկրաւորներս, անշուշտ պէտք չէ՛ մոռնանք նաեւ ննջեցեալները՝ որոնք կ՚ապրին հոգեպէս եւ մուտք են գործած Տիրոջ յաւիտենական կեանքին։ Ուստի պէտք է մասնակից ընել ննջեցեալները մեր երկրային ուրախութիւններուն։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Եթէ Քրիստոսի հետ մեռանք՝ իրեն հետ ալ պիտի ապրինք։ Եթէ համբերենք՝ իրեն հետ ալ պիտի թագաւորենք։ Եթէ զԻնք ուրացանք՝ Ինքն ալ մեզ պիտի ուրանայ։ Եթէ նոյնիսկ մենք հաւատարիմ չմնանք՝ Ինք հաւատարիմ կը մնայ, որովհետեւ չի կրնար ինքզինքին հակասել» (Բ ՏԻՄ. Բ 11-13)։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աւագ ուրբաթ օրը կը խորհրդանշէ արարչութեան վեցերորդ օրը։ Աւագ ուրբաթ, Յիսուս Քրիստոսի չարչարանքներուն, խաչելութեան, մահուան եւ թաղման յիշատակութեան օրն է նաեւ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աւագ հինգշաբթի օրը պատկերն է արարչութեան հինգերորդ օրուան, երբ Արարիչը ստեղծեց ձուկերը եւ թռչունները։ Այս օրը ունի նաեւ հինգերորդ ժամանակաշրջանի խորհուրդը՝ երբ Իսրայէլի զաւակները կերան զատկական գառը, մկրտուեցան ամպի եւ ծովի մէջ, անապատի մէջ կերան երկինքէն իջած մանանան եւ ըմպեցին վիմաբուխ աղբիւրներէն։ (ԵԼՔ. ԺԲ, ԺԶ, ԺԷ)։