Ընկերա-մշակութային

«Փարոս» հրատարակչութիւնը լոյս ընծայեց «Ադրիանուպոլիս եւ իր հայ համայնքը» ծաւալուն գիրքը:
Ֆրանսահայ իրաւաբան Ռոյ Առաքելեանի կողմէ հեղինակուած գործը ծանօթացուեցաւ երէկուան շնորհանդէսով:

ՅԱԿՈԲ ԱՒԵՏԻՔԵԱՆ

Ըն­դա­մէ­նը մէկ շա­բաթ ա­ռաջ ե­թէ փո­ղո­ցը, աշ­խա­տա­վայ­րը կամ ո­րե­ւէ այլ տեղ հարց տա­յիր մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րէն ոե­ւէ մէ­կուն, թէ ի՞նչ կ՚ը­նէ, ե­թէ պա­տե­րազ­մը վերսկ­սի Ար­ցա­խի մէջ, պա­տաս­խա­նը, խիստ բոր­բո­քած ու ջղա­յին, կ՚ըլ­լար մօ­տա­ւո­րա­պէս այս­պէս. «Այդ ղա­րա­բաղ­ցի՛­նե­րը թող եր­թան պաշտ­պա­նեն Ար­ցա­խը», «Ես Սեր­ժի հա­մար ոչ մէկ բան կ՚ը­նեմ. ին­քը ին­չո՞վ ին­ծի օգ­նեց որ…», «Թող ի­րենց՝ այդ շիշ­կե­քի լա­կոտ­նե­րը եր­թան կռուե­լու», «Այդ ԴԱՀԿ-ի տղա­քը թող եր­թան ճա­կատ. ես եր­կիր, հող պաշտ­պա­նեմ, որ­պէս­զի Միհ­րա­նը օֆֆ­շոր­նե­րու մէջ փո՞ղ կու­տա­կէ»:

Պատ­րաս­տեց՝ ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Այ­լեւս հաս­տա­տուած ի­րո­ղու­թիւն է, որ ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազմ­նե­րը կը մղուին ռազ­մա­կան զէն­քե­րով եւ լրա­տու մի­ջոց­նե­րով: Ե­թէ զէն­քերն ու ռում­բե­րը կեան­քեր կը խլեն, քան­դում­ներ կը պատ­ճա­ռեն, լրա­տու  եւ քա­րոզ­չա­կան մի­ջոց­նե­րը ու­ղեղ­ներ կը լուան, հո­գի­ներ կը խա­թա­րեն:

Պա­քըր­գիւ­ղի Տա­տեան սա­նուց միու­թեան թա­տե­րա­խում­բը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հան­դէս ե­կաւ ներ­կա­յա­ցու­մով մը։ «Hangisi babası» խա­ղը ներ­կա­յա­ցուե­ցաւ թա­ղի վար­ժա­րա­նի նո­րա­կա­ռոյց հա­մա­լի­րի «Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» սրա­հի եր­դի­քին տակ։ Ձեռ­նար­կին ներ­կայ գտնուե­ցան Պա­քըր­գիւ­ղի նախ­կին քա­ղա­քա­պետ Ա­թէշ Իւ­նալ Էր­զէն, Գա­րա­կէօ­զեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պետ եւ յայտ­նի հա­մայն­քա­յին բա­րե­րար Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ, Պա­քըր­գիւ­ղի Ծնունդ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Մե­սուտ Էօզ­տե­միր եւ իր ըն­կեր­նե­րը, Տա­տեան վար­ժա­րա­նի հիմ­նադ­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ար­սէն Ար­շըք, տնօ­րէ­նու­հի Ա­լիս Պայ­րամ եւ բազ­մա­թիւ թա­տե­րա­սէր­ներ։

Պա­քըր­գիւ­ղի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան ու «Hayata Bağış» միու­թեան կազ­մա­կեր­պու­թեամբ, Պա­քըր­գիւ­ղի «Եու­նուս Էմ­րէ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ հա­ւա­քոյթ մը, ո­րուն նպա­տակն էր քա­ջա­լե­րել «Ներ­քին գոր­ծա­րան­նե­րու նուի­րա­բեր­ման» գա­ղա­փա­րը։ 

Հե­ղի­նակ՝ ՏԱ­ՃԱՏ Ծ. ՎՐԴ. ԵԱՐ­ՏԸ­ՄԵԱՆ
Գրա­խօ­սեց՝ ԶԱ­ՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐ­ԶՈՒ­ՄԱ­ՆԵԱՆ

«Հայ վա­նա­կա­նու­թեան պատ­մու­թիւ­նը եւ վար­դա­պետ­նե­րու դա­սա­կար­գը 2015» գիր­քը՝ ըն­տիր տպագ­րու­թեամբ, 165 է­ջե­րու մէջ պատմու­թիւ­նը կը ներ­կա­յաց­նէ Հայ Վա­նա­կա­նու­թեան, զու­գոր­դե­լով զայն ա­կա­դե­մա­կան աս­տի­ճա­նի ար­ժա­նի վար­դա­պետ­նե­րու դա­սա­կար­գին հետ, որ­պէս վաս­տակ եւ Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ վար­կին վա­յել բարձ­րա­ցում։

Սպա­նիոյ Պար­սե­լո­նա քա­ղա­քի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րը կը պատ­րաս­տուին 2017 թուա­կա­նին զբօ­սաշր­ջա­յին այ­ցե­լու­թիւն­նե­րու հա­մար բա­նալ հան­ճա­րեղ ճար­տա­րա­պետ Ան­թո­նիօ Կաու­տիի ա­մե­նաա­ռա­ջին գլուխ­գոր­ծո­ցը՝ հան­րա­յայտ Վի­սեն­սի տու­նը:

Ի­տա­լա­ցի հե­տա­զօ­տող­ներ յա­ջո­ղած են տաս­նա­մեակ­ներ տե­ւած ո­րո­նում­նե­րու ար­դիւն­քին գտնել Վե­րած­նուն­դի դա­րաշր­ջա­նի հան­ճար­նե­րէն մէ­կուն՝ Լէո­նար­տօ տա Վին­չիի՝ 21-րդ դա­րուն ապ­րող բա­րե­կամ­նե­րը։

20-րդ դա­րու ա­մե­նա­յայտ­նի կի­նե­րէն մէ­կուն՝ Հո­լի­վու­տի դե­րա­սա­նու­հի, երգ­չու­հի Մեր­լին Մոն­րո­յին պատ­կա­նած ի­րե­րու մեծ հա­ւա­քա­ծոն այս տա­րի Լոս Ան­ճե­լը­սի մէջ կը հա­նուի ա­ճուր­դի։ Կ՚են­թադ­րուի, որ հա­ւա­քա­ծո­յին մէջ նե­րա­ռուած ու­շագ­րաւ նմոյշ­նե­րը պի­տի վա­ճա­ռուին շուրջ 4 մի­լիոն ա­մե­րի­կեան տո­լա­րով։

Ա­ԼԵՔՍ ԱՇ­ՃԵԱՆ

Ըն­կե­րա­բան­ներ ընդ­հան­րա­պէս մարդ­կու­թիւ­նը կը բաժ­նեն եր­կու գլխա­ւոր խում­բե­րու՝ ա­ռաջ­նորդ­ներ եւ հե­տե­ւորդ­ներ: Ե­րա­նե­լի է այն հա­ւա­քա­կա­նու­թիւ­նը, ազ­գը, ժո­ղո­վուր­դը, պաշ­տօ­նեա­նե­րը եւայլն, ո­րոնք ու­նին ար­դար եւ ի­մաս­տուն ա­ռաջ­նորդ­ներ կամ ղե­կա­վար­ներ: Պատ­մու­թիւ­նը, ինչ­պէս ն­­աեւ մեր ներ­կան, մե­զի յստակ ցոյց կու տան, որ երբ «գլու­խը» ա­ռողջ է, «մար­մին»ը իր լա­ւա­գոյն վի­ճա­կին մէջ կ­­՚ըլ­լայ: