Հոգե-մտաւոր

ԾՆՈՂՔ-ԶԱՒԱԿ ՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ (Զ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հին քաղաքակրթութիւնը կը հաւատար, որ ներդաշնակ ու համերաշխ հասարակութիւն մը սկիզբ կ՚առնէ յարգալիր ու սիրալիր ընտանիքէն. ընտանեկան պարտաւորութիւնն ու ընտանեկան կեանքին մէջ խոր յարգանք ունեցող զաւակներ, հասարակութեան համար ալ լաւ օրինակ դառնալով՝ լաւ միջավայր կը ստեղծեն:

ԾՆՈՂՔ-ԶԱՒԱԿ ՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ (Ե.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հին ժամանակաշրջանի մտայնութիւնը աւելիով հասկնալու համար պէտք է աչքէ անցընել նաեւ օրէնքները։ Մարդկային պատմութեան ու քաղաքակրթութեան մէջ մեծ դեր ունին օրէնքները, որոնք եղած են միջոց ընկերութեան մէջ գոյութիւն ունեցող հարցերը վերացնելու եւ զանազան հարցերու մասին յստակ բարոյական կեցուած որդեգրելու եւ վստահաբար օրէնքները սերտած ժամանակ պէտք է մօտէն ուսումնասիրենք Համմուրապիի օրէնքները, որոնց ընտանիքի մասին օրէնքները կարեւոր դեր ունին հասկնալու համար ծնողք եւ զաւակ յարաբերութիւնները: 

ՔԱՐՈԶԻՉՆԵՐՈՒ ԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆԸ՝ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ընդունելով հանդերձ, թէ Հայաստան շատ կանուխէն ունեցած է իր առաջին հրեայ քարոզիչները կամ առաքեալները՝ որոնք ուղղակի կամ անցողակի եկած եւ աւետարանած են Քրիստոսի կրօնը, ընդունելով այդ, պէտք է նկատի առնել նաեւ, թէ Հայաստանի շրջակայ երկիրներն ալ կրնային ունեցած ըլլալ իրենց ազդեցութիւնը։

ԾՆՈՂՔ-ԶԱՒԱԿ ՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ (Դ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այո, հին ժամանակ նահապետական կարգով հայրը տան բացարձակ հեղինակութիւնն էր, սակայն իր ուսերուն ունէր կարեւոր պաշտօն մը (ինչ որ այսօր եւս կը շարունակուի). մեր օրերուն շեշտը աւելիով կը դրուի մայրերուն իրենց զաւակներուն փոխանցած դաստիարակութեան մասին (որովհետեւ մայր մը իր զաւակին հետ շատ աւելի ժամանակ կ՚անցնէ՝ քան հայր մը), սակայն, հին մշակոյթին մէջ շատ կարեւոր էր հօր ներկայութիւնը դաստիարակութեան մէջ, որովհետեւ բարձրագոյն հեղինակութիւն ըլլալով անոր ներդրումը շատ աւելի մեծ ու կարեւոր էր: 

ՍՐՏԵՐԸ ՊԱՏՐԱՍՏԵԼ ԵՒ Ո՛Չ ԹԷ ՀԱՆԴԵՐՁՆԵՐԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Ձեր սրտերը պատրաստեցէ՛ք եւ ո՛չ թէ ձեր հանդերձները։ Ձեր Տէր Աստուծոյն դարձէ՛ք. քանզի անիկա ողորմած եւ գթած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ է եւ չարիքի համար կը զղջայ». (ՅՈՎԷԼ. Բ 13)։

ԾՆՈՂՔ-ԶԱՒԱԿ ՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ (Գ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ծնողք ու զաւակ յարաբերութիւնը մարդկութեան ամենէն հին եւ հիմնարար կապերէն մէկն է, որ կը գերազանցէ ժամանակն ու մշակոյթը։ Այդ յարաբերութիւններու հիման վրայ զարգացած է մարդկային կեանքը եւ ձեւաւորուած ընտանեկան միջավայրը:

ԾՆՈՂՔ-ԶԱՒԱԿ ՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ (Բ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Բ.- Ամուսնութեան որպէս հիմնական նպատակ կը տեսնենք մարդու ընկեր ունենալու հասկացողութիւնը։ Ծննդոցի առաջին էջերուն մէջ կը տեսնենք, թէ ինչպէս Աստուած Եւան Ադամի տուաւ որպէս կողակից ու ընկեր. ինչպէս Աստուածաշունչը կը վկայէ, Աստուած տեսաւ, որ մարդուն համար լաւ չէ մենակութիւնը եւ անոր համար օգնական կողակից ստեղծեց, ընդգծելով ամուսնութեան մէջ ընկերութեան կարեւորութիւնը. միութիւն՝ որ փոխադարձ աջակցութիւն եւ ընդհանուր նպատակ կը հետապնդէ: 

ՀՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Հպարտութիւն». պատուի զգացում, որ կը յաւակնի եւ կը ձգտի իր ուժերէն եւ դիրքէն վեր։ Այս իմաստով հպարտութիւնը բոլոր մեղքերու սկզբնապատճառն է։ Հպարտութիւնը նաեւ ամէն չարիքի մա՛յրն է՝ «Չար»ը ծնունդ առաւ հպարտութեան վատամիտ ամբարտաւանութեամբ։

Էջեր