Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Նախորդ յօդուածին մէջ խօսեցանք վստահութեան մասին, զայն բաժնելով երկու մասերու: Առաջին՝ վստահութիւն Աստուծոյ նկատմամբ (այս մասին անդրադարձանք նախորդ յօդուածով), իսկ երկրորդը՝ վստահութիւն մարդու նկատմամբ, որու մասին պիտի անդրադառնանք մեր այս յօդուածով:

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲՂ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Ս. Թարգմանչաց վարդապետներու յիշատակին նուիրուած առաջին տօնը հասաւ այս տարի՝ նուիրուած Ս. Սահակ Պարթեւի եւ Ս. Մեսրոպ Մաշտոցի։ Ամէն տարի երբ այս տօնակատարութեան օրը կը հասնի, բազում յիշատակներով օծուն 2006-ի Ս. Թարգմանչացը կը յիշեմ։

Աշխատասիրեց՝  
ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

- Ս. Ըն­ծա­յին մա­տուց­ման ըն­թաց­քին պա­տա­րա­գի­չը բարձ­րա­ձայն ի՞նչ կ՚ար­տա­սա­նէ, իսկ դպիր­նե­րը այդ մի­ջո­ցին ի՞նչ կ՚եր­գեն։
- Ս. Ըն­ծա­յին մա­տուց­ման ըն­թաց­քին, պա­տա­րա­գի­չը Սկի­հին վրայ ձեռ­քե­րը կա­մա­րա­ձեւ ը­րած ծա­ծուկ ա­ղօթ­քով կը յի­շէ Քրիս­տո­սի մար­դե­ղու­թիւ­նը եւ մեր մէջ բնա­կու­թիւ­նը, ա­տով իսկ եր­կի­րը եր­կին­քի վե­րա­ծե­լը, ո­րով­հե­տեւ «մեր փրկու­թեան հա­մար մար­դա­նա­լով՝ երկ­նա­յին­նե­րու հո­գե­ղէն խում­բե­րուն միա­խառ­նուե­լու շնորհ­քը տուաւ մե­զի»։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վստահութիւնը մարդկային փոխյարաբերական կեանքին ամենէն էական եւ յատկանշական երեւոյթներէն մէկն է, որու բացակայութեան պարագային այնքա՜ն կը շատնան հակառակութիւններն ու դժուարութիւնները: Մարդը, տրամաբանող էակ ըլլալով, միշտ կարիքը ունի իր կողքին ունենալու վստահելի անձ մը, կամ ինչու չէ անձեր, որոնց հետ կիսուելով, բաժնեկցելով իր յուզումներն ու մտորումները, կը փորձէ իր կեանքին ղեկը առաջնորդել դէպի բարին եւ դէպի ընկերայինը:

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

«Հո­գե­ւո­րա­կա­նը այն սպա­սա­ւորն է Ե­կե­ղեց­ւոյ կեան­քին մէջ, որ պէտք է մնա­յուն խո­նար­հու­թեամբ իր ան­ձը դարձ­նէ նո­րին հրա­ւի­րող աղ­բիւ­րը» (Յով­նան Արք. Տէր­տէ­րեան)։
­Հո­գե­ւո­րա­կա­նը Ե­կե­ղեց­ւոյ դես­պանն է, իսկ Ե­կե­ղե­ցին քրիս­տո­նէու­թիւ­նը մարմ­նա­ւո­րող եւ իւ­րա­քան­չիւր հա­ւա­տա­ցեա­լի շնչա­ւո­րեալ եւ գոր­ծա­րա­նա­ւո­րեալ ար­տա­յայ­տու­թիւն տուող նուի­րա­գոր­ծուած հաս­տա­տու­թիւ­նը։

ՎԱՐԱՆԴ ԳՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդ արարածը իր կեանքը ապրելու տարբեր ձեւեր եւ տարբեր ընտրութիւններ ունի: Մարդ արարածին ազատ կարելիութիւններ տրուած է, որպէսզի ան իր կեանքը կարգաւորէ եւ դասաւորէ:

Աշխատասիրեց՝  ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ
- Քահանան ինչպէ՞ս եւ որո՞ւ միջոցաւ «Ողջոյն»ը կը փոխանցէ ժողովուրդին։
- Մինչ սարկաւագը «Աստուծոյ երկրպագեսցուք» կ՚ըսէ, պատարագիչ քահանան կէս մը կը բանայ Սկիհին ծածկոցը, որպէսզի Ս. Հացը երեւի մաղզմային եզերքէն, եւ թեթեւ մը դէպի ձախ կ՚երթայ, որպէսզի Ընծան ժողովուրդին կողմէ տեսնուի եւ ձեռնամած կը կանգնի։

ՎԱ­ՐԱՆԴ ՔՈՐԹ­ՄՈ­ՍԵԱՆ

«Աշ­խար­հիկ հարս­տու­թիւ­նը գոր­ծա­ծե­ցէք այն­պէս՝ որ Աս­տու­ծոյ բա­րե­կա­մու­թիւ­նը շա­հիք, որ­պէս­զի երբ այս աշ­խար­հէն ել­լէք, ձեզ յա­ւի­տե­նա­կան յար­կե­րու մէջ ըն­դու­նի­ն» (Ղկ 16.9)

Աշ­խար­հի վրայ տար­բեր տե­սա­կի հարստու­թիւն­ներ կան: Կայ նիւ­թա­կան հարս­տու­թիւն: 

Ֆութպոլի նախկին աստղ Ռոնալտինօ (տես նկարը) պիտի ամուսնանայ յառաջիկայ Օգոստոս ամսուան մէջ։ Մինչեւ հոս արտակարգ ոչ մէկ դէպք, սակայն եկո՛ւր, տե՛ս, որ ան երկու աղջկան հետ միեւնոյն ժամանակ պիտի կնքէ այդ պսակադրութիւնը…

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

«Հողն ալ սիրտ ունի՝ եթէ սիրտ ունինք այդ սրտին տրոփը զգալու։
Հողն ալ կեանք ունի՝ եթէ շունչ ունինք այդ կեանքին շունչը զգալու։
Կրակը կրցաւ այրել դաշտին խոտը, ցորենին ցօղունն ու հասկը, ծառին ճիւղն ու պտուղը, տունին գերանն ու ձեղունը։ Հարուածը կրցաւ քանդել պատն ու սիւնը, խորտակել քանդակն ու խաչքարը։ Բայց ո՛չ կրակը եւ ո՛չ ալ հարուածը կրցան իջնել մինչեւ հողին ու քարին սիրտը, ուր կը բաբախէր հայուն սիրտը» (Գարեգին Ա. Կաթողիկոս)։