ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Դարեր շարունակ մեր Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի Ծնունդի մասին եղած են բազմաթիւ հարցադրումներ մինչեւ օրս եւ մեծ հաւանականութեամբ վաղը եւս պիտի շարունակեն հնչել հարցեր, որոնք մարդ արարածը կը մտահոգեն. յաճախ տրուող հարցերէն մին այն է, որ ինչո՞ւ համար Յիսուս Քրիստոս սովորական տան մը մէջ ծնելու փոխարէն լոյս աշխարհ եկաւ մսուրի մը մէջ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Պատմութեան ընթացքին հայ ժողովուրդը ունեցած է բազմաթիւ մեծութիւններ, որոնք մինչեւ օրս կը շարունակուին յիշուիլ որպէս մեծ արժէքներ. ինչպէս՝ Կոմիտաս Վարդապետ, Երուանդ Օտեան, Յակոբ Պարոնեան, Յակոբ Օշական եւ ուրիշներ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ ազատ է սուրճը շաքարով կամ առանց շաքարի խմելու. բայց եթէ բանաւոր պատճառ մը կամ առողջական լուրջ արգելք մը չկայ, ազատ չէ ուրիշի մը սուրճին միջամտելու։ Այս պարզ օրինակը ցոյց կու տայ, որ մա՛րդ անսահմանաբար ազատ չէ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայաստանը շատ մը հայերու համար ինչքան ալ յետամնաց, անհաճոյ վայր մը թուի ըլլալ, օտարներու համար կը շարունակէ գեղեցիկ ու զմայլելի վայր մը ըլլալ: Այդ մէկը փաստելու համար բաւարար է նայիլ վիճակագրութիւններուն. 2022 թուականին պետական յայտարարութեան համաձայն, Հայաստան մուտք գործած էր մօտաւորապէս 1.670.000 զբօսաշրջիկ, սակայն 2023 թուականի վիճակագրութիւններու համաձայն այդ թիւը բարձրացած է 31 առ հարիւր տոկոսով, հասնելով մօտաւորապէս 2.200.000-ի:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ արարածը կը զարգանայ զգացումներու տարափի մը մէջ։ Մանուկ հասակէն իսկ, մարդ կը շրջապատուի զանազան զգացումներու ազդեցութեամբ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յոյսը ունէինք, որ Նոր տարին ի տարբերութիւն հինցած միւս «նոր»երուն, յաջողէր բան մը փոխել մեր ազգի իրականութենէն ներս, սակայն Նոր տարուան առաջին վայրկեաններն իսկ հաստատեցին, որ այդ յոյսերը պարզապէս ցնորք են՝ պատրանք մը պարզապէս:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ո՛վ երիտասարդ, քու մանկութեանդ մէջ ուրախ եղիր եւ երիտասարդութեանդ օրերուն մէջ սիրտդ թող քեզ զուարճացնէ եւ քու սրտիդ ճամբաներովը եւ աչքերուդ նայուածքովը քալէ. բայց գիտցի՛ր թէ ասոնց ամէնուն համար Աստուած քեզ դատաստանի պիտի կանչէ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի օր առաջ սկսայ ընթերցել 1949-1955 թուականներուն Թեհրանի մէջ լոյս տեսած «Արմենուհի» գրական, պատմա-գիտական եւ արուեստի ամսօրեայ հանդէսը: Ընթերցանութեան ժամանակ ուշադրութիւնս գրաւեց ամսաթերթի 5-րդ թիւին մէջ Փիւնիկ գրչանունով յօդուածագիրի մը «Հայ աղջիկ» գրութիւնը («Արմենուհի», 1949, Ա. տարի, թիւ 5, էջ 10):
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքը աստուածատուր արժէք մըն է եւ ինչպէս ամէն արժէք, իմաստ մը ունի։ Իմաստը՝ միտք եւ բովանդակութիւն կ՚ենթադրէ եւ բանականութեան բնական մէկ հետեւանքը կը հանդիսանայ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Իւրաքանչիւր տարեմուտի դիմաց կը զգամ, որ մարդուս սիրտէն աւելիով խոյս տուած են յոյսերն ու երազները եւ տարի մը նորոգելով հինցուցած ենք այն ամէնը, ինչ որ սուրբ ու վսեմ էր: Իւրաքանչիւր տարեմուտի հետ քիչ մը աւելիով կը փնտռենք երբեմնի միամտութիւնը եւ կ՚ուզենք հաւատալ, թէ տակաւին ողջ է ա՛յն Կաղանդ պապան՝ որ մատղաշ կուրծքերու տակ պառկող երազներուն կենդանացում կու տար:
