ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անցնող շաբթուան ընթացքին Լիբանանի մէջ տեղի ունեցաւ անմեղ մանուկի մը մկրտութիւնը: Մկրտութենէն ետք մանուկին հարազատները համացանցի իրենց էջին մէջ տեղադրեցին սոյն յօդուածին կցուած նկարը, որ վերջին մի քանի օրերուն քննադատութեան առարկայ դարձաւ եւ մինչեւ իսկ մամուլի ճամբով հրատարակուեցաւ անոնցմէ մի քանին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Որպէս համաձայնագրութիւն, հին ազգերը, ինչպէս եւ հռովմայեցիները, ամուսնութիւնը կը նկատէին իբրեւ «համաձայնութիւն» մը՝ որ երկու անձ՝ այր-մարդ եւ կին-մարդ, կը հաստատէին իրենց միջեւ, իրենց յօժար կամքով եւ փոխադարձ հաւանութեամբ եւ համաձայնութեամբ։ Եւ այսպէս կը նայէին այս համաձայնութեան՝ նկատի ունենալով ամուսնութեան «արտաքին հետեւանք»ները՝ ամուսիններու փոխադարձ պարտաւորութիւնը պահպանել միայն նիւթական կողմէ, այր մարդու իրաւունքը կնոջ բաժիններուն եւ այլ ստացուածքներուն վրայ, հօր եւ մօր պարտաւորութիւնները իրենց զաւակներուն հանդէպ, եւ այլն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Աւելի քան դար մը առաջ՝ 1905 թուականին Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու մէջ կը հրատարակուի «Արծիւ» կիսամեայ ազգային, գրական եւ քաղաքական հանդէսը: Ցեղասպանութենէն առաջ Պոսթոնի մէջ հայերէն թերթի մը գոյութիւնը փաստն է այդտեղ գոյութիւն ունեցող հայկական գաղութի մը, որ կարիքը զգացած է նաեւ մամուլի՝ ամրապնդելու համար իր հայութիւնը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ընդհանրապէս կ՚ընդունուի, որ երջանկութիւնը կապուած է նիւթական գոհացումներու։ Մարդ երբ կը գոհացնէ իր նիւթական պահանջքները, երջանի՛կ է։ Այս պարզ տրամաբանութեամբ՝ երկու սենեակ, երկու անկողին եւ երկու հաց ունեցող մէկը, մէկ սենեակ, մէկ անկողին եւ մէկ հաց ունեցողէն աւելի երջանիկ կը նկատուի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 79 տարիներ առաջ՝ 1944 թուականին Փարիզի պատերուն վրայ կը փակցուէր յայտարարութիւն մը, որուն կեդրոնը կը գտնուէր հայու մը նկարը՝ որ կը ներկայացուէր որպէս թշնամի եւ աւազակ: Փարիզի եւ Ֆրանսայի ամբողջ տարածքին աւելի քան 15 հազար օրինակ հայ «աւազակ»ին նկարը կը տարածուէր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքի մէջ, յաճախ ճշմարտութիւններ կը յայտնուին այնպիսի պահուն՝ որ կը լուսաւորեն միտքը եւ հոգին, եւ մարդ կ՚անդրադառնայ, թէ ո՞ւր կը գտնուի, ո՞ւր կ՚երթայ, եւ կամ իր այժմ գտնուած տեղը իրապէս հոն է՝ ո՛ւր պէտք է գտնուի։ Արդարեւ, խօսք մը, նայուածք մը կամ երեւոյթ մը կրնայ շող մը, ճառագայթ մը ըլլալ լուսաւորելու միտքը եւ հոգին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մոլորակայիններու գոյութեան կը հաւատաք թէ ոչ չեմ գիտեր... սակայն անոնք գոյութիւն են այնքանով՝ ինչքան մերօրեայ մարդկային իրաւանց պաշտպանները, որոնք իրենց հիմնական առաքելութիւնը մոռացութեան տուած շահագրգռուած են լոկ իրենց անձնական շահերով:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պահ մը անկեղծ ըլլանք եւ խոստովանինք մեր սխալները, մեր թերութիւնները, եւ մանաւանդ թուենք անոնք, որոնք վշտացուցած ենք, մէկ խօսքով լսենք մեր խղճին ձայնը եւ համեմատենք զայն մեր մտքին հետ։ Իրապէս, ո՞րն է մարդուն արարքներուն վրայ ազդողը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ռուս մեծանուն գրող՝ Թոլոսթոյ իր աշխատութիւններէն մէկուն մէջ կեանքի մասին հետեւեալ կարծիքը կը յայտնէ. «Ան՝ որ իր երջանկութենէն զատ ուրիշ նպատակ չունի՝ գէշ մարդ է, ան՝ որուն նպատակը ուրիշներուն բարի կարծիքն է՝ տկար մարդ է: Ան՝ որ որ ուրիշներուն երջանկութիւնը իրեն նպատակ ունի՝ առաքինի մարդ է, ան՝ որուն կեանքին առանցքը Աստուած է՝ մարդ է»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մեծ կամ Քառասնորդական պահքի միւս անունը յաճախ զբաղեցուցած է միտքեր։ Պատմութեան մէջ կը գտնենք լուծումը։
