Ընկերա-մշակութային

ԾՆՆԴԵԱՆ 150-ԱՄԵԱԿ. ԱՆՐԻ ՄԱԹԻՍԻ

ՇԱՔԷ ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ

20-րդ դարու տաղանդաւոր արուեստագէտ, ֆրանսացի գեղանկարիչ ու քանդակագործ, «ֆովիզմ» ուղղութեան հիմնադիր-ներկայացուցիչ՝ Անրի (Հենրի) Մաթիսի ծննդեան 150-ամեակն է այս տարի:
Անրի Էմիլ Պէնուա Մաթիս ծնած է 1869-ի դեկտեմբեր 31-ին, Ֆրանսայի Քաթօ Քամպէզի փոքրիկ քաղաքը: 

ԱՇՏԱՐԱԿ

ԵՐԱՄ

Ձորը կտրող երկար ու բարձր սովետական կամուրջի վրայէն կ՚անցնէր այս առաւօտ եւս, գործի ճամբան բռնած։ Աւելի հին, աւելի գիւղական եւ սիրուն իրենց մասէն կ՚ուղեւորուէր դէպի գետի միւս ափի աւելի նոր, սովետաշէն թաղամասը, ուր կեդրոնացած էր եղած-չեղած շուկայական շարժը ամբողջ քաղաքին։

ԿԱՊՈՅՏ ՍԵՆԵԱԿԻՆ ՏՕՆԱԾԱՌԸ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս տարի Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու մէջ նշուեցաւ Սպիտակ տան տօնածառի աւանդոյթին 130-ամեակը: Միացեալ Նահանգներու նախագահներուն պաշտօնական նստավայրին՝ Սպիտակ տան մէջ առաջին տօնածառը տեղադրուած է 1889 թուականին, երբ այդ շրջանին նախագահը Պենիամին Հերիսընն էր:

ԳՈՐԳԱԳՈՐԾՈՒՀԻՆ

Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ընտանիքի ծանր բեռը կիսով չափ թեթեւցնելու նպատակաւ Գոհարիկ ստիպուած թողուց ուսումը։ Ընդամէնը տասնչորս տարեկան էր, երբ դպրոցական նստարանէն անցաւ գորգագործի չոր աթոռին։

ԱՄԱՆՈՐԵԱՅ ԲԱԺԱԿԱՃԱՌԵՐ

Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Օրեր առաջ հայութիւնը մեծ ցնծութեամբ ու ոգեւորութեամբ դիմաւորեց նորի սկիզբը ու տակաւին կը շարունակէ տօնել զայն։ Յիրաւի, մի միայն Հայաստանի մէջ չէ, որ բախտաւորուած եմ դիմաւորելու իմ ամենասիրելի տօնը՝ Ամանորը։

«ՔԱԼՈՂ ՄԱՐԴԸ» ՔԱՆԴԱԿԸ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի աւագանիին որոշումով, Հիւսիսային պողոտային վրայ, կը տեղադրուի «Քալող մարդը» արձանը, որ գանատահայ անուանի քանդակագործ, Գանատայի Գեղարուեստի թագաւորական ակադեմիայի անդամ՝ Արթօ Չաքմաքճեանի նշանաւոր գործն է: Վարպետը երկար ժամանակէ ի վեր, կը փափաքէր զայն տեսնել Երեւանի մէջ… 2019 թուականի հոկտեմբերի 1-ին, 86 տարեկանին, Արթօ Չաքմաքճեան Գանատայի մէջ աւանդեց հոգին եւ չտեսաւ իր տարիներու փափաքը:

ՕՀԱՆԸ

ԵՐԱՄ

Նայեցաւ սեղանին դրուած մոմակալին։ Ժառանգած էր զայն փոքր մօրեղբօրմէն. բարեձեւ, ազնիւ, եւ խիստ ժուժկալ, իրեն պէս նաւավար էր ան ալ։ Երեք փայտէ ոտիկ, յղկուած, տակաւին սահուն եւ փայլուն նոյնիսկ. ետքը բարակ, քիչ մը վեր հաստցող, ապա դարձեալ բարակցող մարմին մը, որ կը հասնէր գլխուն, քիչ մը մաշած, քիչ մը սեւցած, բայց դեռ աւելի քան պիտանի. անհրաժեշտ՝ երբ գիշեր կամ խիտ մշուշ էր դուրսը։

90 ՏԱՐԵԿԱՆ ՏԱՐԵՑՈՅՑԸ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Թէոդիկի «Ամէնուն տարեցոյցը» խորագրով հայկական կեանքի եւ մշակոյթի բացառիկ համայնագիտարանները մեր մշակոյթի գանձերէն են, բացառիկ երեւոյթ՝ հայ մամուլի պատմութեան մէջ: Այս տարեցոյցերը, զորս Թէոդիկ 1907 թուականէն Պոլսոյ մէջ սկսած է տպել, բացի պատմաբանասիրական արժէք ունենալէ, նաեւ լայն ժողովրդականութիւն վայելած են:

Էջեր