ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Օրեր առաջ աշխարհը նշեց նոր տարուան մը սկիզբը: Մարդիկ ուրախութեամբ եւ տօնական տրամադրութեամբ շնորհաւորեցին ու կը շնորհաւորեն զիրար, մաղթելով քաջառողջութիւն, յաջող տարի եւ նման բազմաթիւ դրական մաղթանքներ կը փոխանակեն:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Տարեվերջը նշանաւորուեցաւ Հայաստանի պեղածոյ ոսկիի մասին բացառիկ ցուցահանդէսով մը, որ տակաւին կը շարունակուի Մեծամօրի թանգարանին մէջ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Հին տարին անցաւ, գնաց: Այլեւս նորութիւն մը չէ: Սակայն նորութիւնը այն է, թէ իր հետ նաեւ գացին մեր բոլոր յոյսերն ու ակնկալութիւնները, սակայն ո՛չ մեր դժբախտութիւնները:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Կաղանդի նիւթը եւ Կաղանդ պապայի կերպարը տեղ գտած են հայ գրողներէն ոմանց գրութիւններուն մէջ: Այսօր ժպիտներ պարգեւող եւ առատաձեռն Կաղանդ պապաները անցեալին միշտ չէ, որ անհոգութիւն եւ երջանկութիւն բերած են:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Պօղոս առաքեալ Կողոսացիներուն ուղղած իր նամակին մէջ, այսպէս կը թելադրէ կողոսացիներուն. «Շարունակ աղօթեցէք՝ արթուն հսկելով, միշտ գոհութիւն յայտնելով Աստուծոյ» (Կղ 4.2):
Նոր տարուան՝ 2022 թուականի առաջին օրն է: Ի՜նչ զօրաւոր եւ ազդու պատգամ մեզմէ իւրաքանչիւրին համար. շարունակ աղօթել՝ արթուն հսկելով, միշտ գոհութիւն յայտնելով Աստուծոյ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
2020 թիւ:
Տարեմուտ:
Հանրապետութեան հրապարակի վրայ գտնուող գլխաւոր ժամացոյցի սլաքները անտես կերպով սկսան ծանրանալու ու կենալու: Այս ամէնը անկարելի էր նշմարել անզէն աչքով:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ո՞վ չ՚երազեր Նոր տարուան առաջին օրը աչքերը բանալ հոն, ո՛ւր խաղաղ է արշալոյսը եւ ուր կրակոցի, յարձակումի, զոհուած զինուորներու, ահաբեկուած բնակիչներու մասին պատմութիւններ չկան: Ո՛ւր, թերեւս կարճ ժամանակի մը համար, չկայ համացանց, չկան աշխարհի լուրերը, որոնք յաճախ ողբերգական են ու վհատեցնող…
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Տարի մը եւս անցաւ:
Թուական մը եւս փոխուեցաւ:
365 օրերու այս շղթան ալ իր վերջին օղակը անցուց եւ անցեալ դարձաւ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ակնթարթի մը արագութեամբ վերջացաւ տարի մը եւս։ Ահաւասիկ ճամբաբաժան մը, ահաւասիկ հաշուեյարդարի ժամանակը։ Նոր տարին դարձեալ կը դիմաւորենք անցեալ տարիներու նեղութիւններէն, դժուարութիւններէն ձերբազատուելու յոյսով, ցնծութեամբ, ակնկալութիւններով։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Նոր տարին հասաւ, իսկ հինն ալ, պատմութեան անցաւ: Այս կը նշանակէ, թէ տարի մըն ալ սահեցաւ մարդոց կեանքէն: Ու գեղեցիկ սովորութեան համաձայն, բոլորս այս նոր եկուորին, ի սրտէ «բարի եկար» մը կ՚ըսենք, իսկ միւս «հինին» ալ՝ «երթաս բարով» մը, որովհետեւ մեր սրտերուն մէջ դարձեալ սկսած են պարել հրաշքը, երազն ու յոյսը:
