ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ինչպէս արդէն յայտնի դարձաւ անցնող օրերուն՝ թողարկուած են Մխիթարեան միաբանութեան հանդէսներու թուային գրադարանը եւ կայքէջը: Անոնք կը ներկայացնեն 1794-1920 թուականներու միջեւ տպուած հայ մամուլէն հաւաքածոներ՝ թուայնացուած ու անվճար։
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Բոլոր օրկաններն ալ կարեւոր են: Սակայն ապրելու համար առաւել կարեւոր է սիրտը: Դէպի սիրտ շտապող կան բազում երակներ, որոնցմէ մէկուն մէջէն կը հոսի յիշողութիւնը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երեխան նորէն կծկուած կը նստի ննջասենեակի մէջ: Հիւրասենեակէն կու գան հայհոյախառն բարձր ձայներ: Անպատճառ վէճ մը կրկին ծագած է իրենց երբեմնի խաղաղ կտուրէն ներս:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Լիբանանի Այնճար հայաւանի «Սուրբ Վարդարանի Տիրամայր» հայ կաթողիկէ համայնքի ժողովրդապետ, աստուածաբանութեան տոքթոր Հ. Մեսրոպ Վրդ. Թոփալեան Հայաստան գալով, ամէն անգամ կը բերէ նոր լոյս տեսած իր հերթական գիրքը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Պատմութեան մէջ եղած են այնպիսի դէպքեր եւ դէմքեր, որոնք պատմութեան ամբողջ ընթացքը փոխած են եւ այսօր անոնց ազդեցութիւնները կը տեսնենք նոյնիսկ մեր առօրեայ կեանքի ընթացքին։ 1816 թուականը, ինչպէս անցեալ շաբաթ անդրադարձած էի, պատմութեան էջերուն արձանագրուեցաւ՝ որպէս «տարի մը առանց ամրան»։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
2022 թուականին 120-ամեակն է նշանաւոր հայ վիպասան, խմբագիր եւ արձակագիր Զարեհ Որբունիի: Ըստ իր կենսագիրներու, Որբունի անյագ ընթերցող եղած է, անվերջ ընթերցած է, ծանօթացած է եւրոպական միտքի զարգացման միտումներուն եւ ֆրանսական գրականութեան յայտնի գործերուն։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր, շաբաթ 29 յունուար 2022-ին, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին կը նշէ Ընդհանրական Եկեղեցւոյ Սուրբ Հայրերէն՝ Գրիգոր Նազիանզացիի (Աստուածաբանի) յիշատակը:
Ծնած է Կապադովկիոյ Նազիանզ գիւղաքաղաքին մօտակայքը գտնուող Արիանզա գիւղին մէջ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Մարդիկ իրենց կեանքի ընթացքին կրնան հանդիպիլ բազմազան, անգոյն եւ գունաւոր հարցերու, դէմքերու, դէպքերու, տեսարաններու, երեւոյթներու, իրավիճակներու եւ կամ խնդիրներու, որոնք իրենց համար անհասկնալի կը թուին եւ նոյնիսկ՝ անբացատրելի:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Յիրաւի, վեհ եւ մարդկային մասնագիտութիւն մըն է բժշկութիւնը: Մարդուն վերադարձնելով կորսուած առողջութիւնը՝ բժիշկները մէկընդմիշտ կը մնան պաշտելի էակներ հիւանդներուն համար:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Արտագաղթի խնդիրը սեւ ամպի մը պէս մշտապէս կախուած էր նորանկախ Հայաստանի գլուխին: Կրնաք խորհիլ, եթէ մինչեւ վերջին՝ Արցախի 44-օրեայ պատերազմը, չգնահատելով մեր ձեռքբերումները, մեր ազատ, անհոգ ու խաղաղ կեանքը, արտագաղթը լուրջ հարց էր մեր երկրի համար, ապա այսօր՝ այս նուաստացուցիչ ու տխուր պայմաններու պարագային, ան ինչպիսի չափերու պէտք է հասած ըլլայ, վերածուելով լրջագոյն սպառնալիքի հայկական երկու հանրապետութիւններու համար:
