«ՈՂՋՈՅՆ ԱՄԵՆՔԻՆ» ՈՂՋՈՅՆ «ԺԱՄԱՆԱԿ»ԻՆ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ահաւասիկ, տարի մը եւս անցաւ, եւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի կեանքին վրայ բարդուեցաւ տարի մը եւս։
Ընդհանրապէս կ՚ըսուի, որ կարեւորը երկար ապրիլը չէ, այլ՝ լաւ եւ արդիւնաբեր ապրիլը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ահաւասիկ, տարի մը եւս անցաւ, եւ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի կեանքին վրայ բարդուեցաւ տարի մը եւս։
Ընդհանրապէս կ՚ըսուի, որ կարեւորը երկար ապրիլը չէ, այլ՝ լաւ եւ արդիւնաբեր ապրիլը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Երախտագիտութիւն»ը այն ազնիւ զգացումն է՝ որով մարդ իրեն եղած բարիքը չի մոռնար։ Արդարեւ, երախտագէտ մարդը շնորհակալութեան զգացումով կը տոգորուի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
17 տարեկան երիտասարդ մը՝ Ուիլիըմ Մէքէյ կը հեռանայ տունէն համալսարան երթալու, ուսանելու համար։ Ան ունի հաւատացեալ մայր մը. բարեպաշտ եւ հաւատարիմ իր հաւատքին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Թարգմանչաց տօնը այս տարի ալ տօնուեցաւ եւ աւարտեցաւ։ Տօնը այս տարուան համար վերջացաւ թէեւ, բայց Թարգմանչաց ոգին կը շարունակէ եւ պէ՛տք է շարունակէ տիրապետել մեր ամբողջ կեանքի տեւողութեան։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մեքենայ մը արդիւնաւորութեամբ կարենալ գործելու համար նախ պէտք է իւղել իր անիւները, եւ յետոյ շարել անոր զսպանակը։ Առանց խնամելու ոչ մէկ մեքենայ կրնայ արդիւնաւորապէս շարժիլ եւ աշխատիլ, քանի որ մարդ ի՛նչ որ տայ մեքենային, ան իրեն տրուածին համեմատութեամբ կ՚աշխատի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սիրոյ մասին շատ խօսուած, մեկնաբանութիւններ եւ խորհրդածութիւններ են կատարուած դարերու ընթացքին։ Զոր օրինակ, ըսուած է որ սէրը, մարդուն յայտնի էութեան մը, իրի մը եւ կամ տիեզերական արժէքի մը ուղղուիլը եւ անոր կապուիլը ապահովող բարոյական կապ մը՝ զգացում մըն է։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ինչո՞ւ եղբօրդ աչքին մէջ գտնուող շիւղը կը տեսնես, բայց քու աչքիդ գերանը չես նշմարեր… Նախ քու աչքիդ մէջէն գերանը հանէ, որպէսզի յստակ տեսնելով՝ կարենաս եղբօրդ աչքէն շիւղը հանել» (ՂՈՒԿ. Զ 41-42)։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Գործի մը կամ գործիքի մը արժէքը ո՞ր մէկը կ՚որոշէ. քանա՞կը թէ որակը։ Ուրիշ խօսքով, շատ աշխատիլ եւ արդիւնաբեր չըլլալ եւ կամ շատ բան ունենալ բայց օգտակար, օգտագործելի ոչինչ ունենալ. ո՞րն է նախընտրելին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Խղճմտանքը մարդուն ամենէն մտերիմ եւ ամենէն գաղտնի ներսիդին է. սրբավայրը՝ ուր ան առանձին է Աստուծոյ հետ եւ ուր Աստուծոյ ձայնը ինքզինք լսելի կ՚ընէ։ Ուստի, մարդ իր խղճմտանքին խորը կը գտնէ ներկայութիւնը օրէնքի մը՝ որ ինչ չէ տուած, բայց որուն ինք պարտաւո՛ր է հնազանդիլ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մշակոյթի շաբաթուան պատշաճ «վերջաբան» մը կ՚ուզենք ներկայացնել մեր սիրելի՜ գրասէր ընթերցող բարեկամներուն՝ Գարեգին Ա Կաթողիկոսի այն սքանչելի՜ տողերը՝ որոնք թարգմանաբար կ՚արտայայտեն ամէն գրասէր-մշակութասէր անհատի անկեղծ զգացումները։