ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կը հաւատանք, որ ապագայ մարդկութեան մեծագոյն խնդիրներէն մէկը պիտի ըլլայ ուսուցիչի պակասը (իրականութեան մէջ մեր օրերուն եւս կ՚ապրինք այդ դժբախտութիւնը). վստահաբար անձեր պիտի ըլլան, որ ուսուցչութեան պաշտօն պիտի ուզեն ընել.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ Եկեղեցւոյ բարոյական եւ մտաւորական փառքերէն մին՝ որ կաթողիկոսական աթոռ բարձրացաւ՝ յաջորդելով Եղիա Արճիշեցիի եւ պաշտօնավարեց տասնեւմէկ տարի. (717-728)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս ականատես եղայ այն դժբախտութեան, թէ ինչպէս ուսուցիչ դառնալու բոլոր չափանիշներէն հեռու անհատ մը, պարզապէս անգործ ըլլալուն պատճառով ստանձնեց այդ սրբազան պաշտօնը՝ իր այս կամ այն ծանօթին միջնորդութեամբ եւ այս պատճառ դարձաւ, որպէսզի դարձեալ մտածենք, թէ ո՛վ է ուսուցիչը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Քրիստոնեայ պաշտամունքը ո՛չ միայն կը վերյիշէ մեզ փրկող իրադարձութիւնները, այլ նաեւ կ՚այժմէագործէ եւ առկայ կը դարձնէ զանոնք։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայ գրականութեան մէջ յոռետեսները բազմաթիւ են. յոռետես են անոնք՝ որոնք երբեք չկրցան տեսնել այն Հայաստանն ու հայութիւնը, որուն երազը տասնամեակներ շարունակ հիւսեցին. անոնք յոռետե՞ս ծնան, թէ ոչ յոռետես դարձան։ Հայ մտաւորականներէն Եղիա Տէմիրճիպաշեան 9 մարտ 1893 թուականին գրած իր մէկ յօդուածին մէջ կ՚ըսէ. «յոռետես» եմ, «յոռետես» եղայ»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եկեղեցին ունի բազմաթիւ զանազան սովորութիւններ, վարժութիւններ՝ որոնք անդրադարձման առիթներ կը ներկայացնեն հաւատացեալներու, ուշադրութիւն դարձնելու սովորական աշխարհային կեանքէն՝ դէպի հոգեւոր ճշմարտութիւններու։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մենք ալ կ՚ուզէինք մտաւորականին պէս լաւատեսութեամբ նայիլ մեր հայկական սփիւռքին. մենք ալ կ՚ուզէինք եւ հազա՜ր երանի կու տայինք, որ ունենանք նոր սերունդ մը, որ իրապէս շատ աւելի հայրենասէր է քան նախկին սերունդները, սակայն պատկերը այդ մէկը չի ներկայացներ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Անպէտ, անիմաստ եւ անհիմն աւանդութիւններուն կառչած մնալու ջանքերը մարդիկը կը տանին նախապաշարումի։ Նախապաշարեալ մարդիկ կը յաւակնին ինքնավստահ ցոյց տալ իրենց գիտցածը եւ շրջանակին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջերս կազմուած գրական հաւաքոյթի մը ընթացքին տարիներու ծանրութեամբ մտաւորական մը խօսք առնելով փորձեց ներկաներուն մէջ սերմանել այն համոզումը, որ մեր ազգին մերօրեայ վիճակը՝ հակառակ տագնապներուն եւ անկումային դրութեան այնքան ալ թշուառ չէ եւ դիտել տուաւ, որ այսօր ի յայտ եկած է շատ աւելի գիտակից, իր ինքնութեան մէջ անշեղ սերունդ մը՝ որ իր մէջ աւելի հայրենասիրութիւն կը կրէ քան անցեալի սերունդները:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մեծ պահքի երրորդ կիրակին «Անառակին» կիրակին է, ուր կը պատմուի անառակ որդիի մը, հօրը եւ անառակին եղբօր յարաբերութիւնները՝ որոնցմէ կարելի է քաղել բազմաթիւ հոգեւոր դասեր։
