«ՍԻՐԱՒՈՐՈՒԱԾ» ՊԱՊԻԿԸ
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Այո՛, սխալ չկարդացի՛ք: Ճիշդ գրուած է: Տպագրական վրիպում չկայ: Սիրաւորուած՝ եւ ո՛չ թէ սիրահարուած:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Այո՛, սխալ չկարդացի՛ք: Ճիշդ գրուած է: Տպագրական վրիպում չկայ: Սիրաւորուած՝ եւ ո՛չ թէ սիրահարուած:
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Իր կենդանութեան ընդամէնը երկու գիրք հրատարակեց եւ աշխարհէն հեռացաւ անձայն ու անշշուկ: Սփիւռքի մէջ ծանօթ անուն մը չէր: Իր բանաստեղծութիւններուն պէս ինքն ալ ներամփոփ էր՝ հանրային կեանքէն բոլորովին կտրուած:
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Մարդկութեան մեծագոյն իղձն է անմահութիւնն ու յաւերժութիւնը եւ այս պատճառաւ մարդիկ իրենց կեանքի օրերուն կը գործեն ու կը մշակեն։ Յատկապէս Ս. Յարութեան տաղաւարի շրջանին շեշտադրուած այս գաղափարներուն հետ շատ անգամ դէմ յանդիման կը մնանք մեր առօրեային մէջ, յատկապէս երբ արժէք մը կը գնահատենք։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Ասկէ առաջ, եւ գրեթէ ամէն առիթով, աժմէական ու հիմնական կարգ մը «վերնագիրներու» մասին փորձած եմ քանի մը մատնանշումներ կատարել: Որովհետեւ, բոլորին նման, ես ալ մտահոգ եմ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Փոքրիկ Անահիտը ունէր պուպրիկ մը: Անունը Իզապելլ: Անահիտ կը սիրէր իր պուպրիկը կարճ ձեւով անուանել՝ Պեթի: Պեթին հայ չէր: Տարիներ առաջ Անահիտի հօրեղբայրը գործուղղուեցաւ Գերմանիա:
Տ. ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
Տէր Յիսուս Քրիստոոսի սովորական ճամբորդութիւններէն մին կը ներկայանայ Մատթէոսի Աւետարանին մէջ (Մտթ. 12.1-14)։ Սովորական կը կոչուի, քանի մեր Տէրը երեք տարիներ շարունակ քաղաքէ քաղաք կը շրջէր եւ այդ պահուն երբ իր մօտ կը հաւաքուէին հաւատացեալներ, աշակերտներ կ՚ընկերակցէին Իրեն։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Ցաւօք սրտի, ընդամէնը մէկ անգամ տեսած եմ տքթ. Թորոս Թորանեանը, որ վերջերս իր մահկանացուն կնքեց Երեւանի մէջ 93 տարեկան հասակին: Կա՛մ 2014-ին, կա՛մ 2015-ին էր: Այն ատեն ես դպրոցական թատերախումբին մաս կը կազմէի, եւ շատ չէր մնացած մեր ներկայացումին:
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Երբ այս օրերուն Հայաստանի Հանրապետութենէն հայերու գաղթի մասին մտահոգիչ թիւեր կը հրապարակուին, հետաքրքրական է անդրադառնալ աշխարհի զանազան վայրերու մէջ (անցեալին կամ ներկայիս) հայերու յայտնաբերումին մասին եւ մանաւանդ շեշտել, որ առանց կազմակերպուած ազգային հաւաքական կեանքի՝ շատ դժուար կ՚ըլլայ գոյատեւելը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ժամացոյցի սլաքները հետզհետէ կը դանդաղին: Օդի մէջ կը զգացուի թթուածինի պակասութիւն: Այլեւս ո՛չ շնչելը դիւրին է, ո՛չ ալ արտաշնչելը: Ամէն օր կը մահանանք, սակայն ոտքի ենք: Կը շարունակենք ուտել ու խմել, շնչել, մինչդեռ չկանք՝ մահացած ենք:
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Անակնկալ եղաւ եւ ցաւալի, երբ երկու օր առաջ կարդացի բժիշկ Թորոս Թորանեանի մահուան գոյժը, յառաջացած տարիքին պատահած Երեւանի մէջ, ուր կ՚ապրէր վերջին շրջանին։