Ընկերա-մշակութային

Ա­նա­հիտ Սար­գի­սեա­նի, Մա­րալ եւ Վա­հան Քե­րով­բեա­նի աշ­խա­տա­սի­րու­թեամբ լոյս տե­սած է մա­նուկ­նե­րու հա­մար 4.24 վայր­կեան­նոց խաղ-կեն­դա­նա­պատ­կեր՝ «Մա­տի­տը եւ Նի­նի­նուն» ձայ­նե­րի­զը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Նո­յեմ­բե­րի ան­սո­վոր տաք կի­րա­կի­նե­րէն մէկն է: Աշ­նա­նա­յին բազ­մա­զան գոյ­նե­րը կը մղեն ա­րուես­տի ջերմ մի­ջա­վայր մը եր­թա­լու, Կի­րա­կին կ­­՚ու­զեմ ան­ցը­նել ա­րուես­տի, գոյ­նե­րու աշ­խար­հի մը մէջ: Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հը Կի­րա­կի օ­րե­րը սո­վո­րա­բար մար­դա­շատ կ­­՚ըլ­լայ, այն նկա­տա­ռու­մով, որ հանգս­տեան օր է, իսկ Եր­կու­շաբ­թի ալ պատ­կե­րաս­րա­հը գոց է, եւ մա­նա­ւանդ ա­րուես­տա­սէր­նե­րը կը փա­փա­քին Կի­րա­կին նուի­րել ա­րուես­տին:

Ե­րե­ւա­նի մէջ վեր­ջերս լոյս տե­սաւ սփիւռ­քեան գրա­կա­նու­թեան տե­սա­կէ­տէ յատ­կան­շա­կան ե­ռա­հա­տոր մը, որ ձօ­նուած է ան­մահ հե­ղի­նա­կի մը՝ Շա­հան Շահ­նու­րի։ Լի­բա­նա­նա­հայ վաս­տա­կա­շատ գրող, բա­նա­սէր ու ման­կա­վարժ Գրի­գոր Շա­հի­նեա­նի աշ­խա­տա­սի­րու­թեամբ կեան­քի կոչուած է հրա­տա­րակ­չա­կան այս կա­րե­ւոր ծրա­գի­րը։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի Գիտութիւններու ազգային ակադեմիոյ Պատմութեան կաճառի տնօրէնը Պոլիսէն Երեւան վերադարձին իր տպաւորութիւնները բաժնեց ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին հետ:
Ակադեմիկոս Աշոտ Մելքոնեան. «Ինծի համար հետաքրքրական երեւոյթ էր՝ Հրանդ Տինքի անուամբ կոչուած հայաստանցի երախաներուն դպրոցը»:

«Կուտինայէն Երուսաղէմ՝ հմայիչ կապոյտ սալիկներու ճամբորդութեան հետքերով» դասախօսութիւն:
Պալեան գերդաստանի ներկայացուցիչները անդրադարձան իրենց վաղեմի արհեստի իւրայատկութիւններուն:

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ հիմ­նա­նո­րո­գու­թեան եր­կա­րա­տեւ աշ­խա­տանք­նե­րէ վերջ վե­րա­բա­ցուե­ցաւ Մար­տի­րոս Սա­րեա­նի տուն-թան­գա­րա­նը։ Ձեռ­նար­կը ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ մե­ծա­նուն նկա­րի­չի հեր­թա­կան ան­գամ խոր ե­րախ­տա­գի­տու­թեամբ վեր­յիշ­ման։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Պէյրութի մէջ մօտաւոր անցեալին հրատարակուած իր հետաքրքրական գիրքով Մկրտիչ Յակոբ Պուլտուքեան պատմութեան մէջ կը հետապնդէ հայ սեղանաւորներու հետքերը։ Այս գիրքը հրատարակուած օրէն ի վեր ստեղծած է դրական արձագանգ։

«Համազգային»ի Լիբանանի մասնաճիւղի վարչութեան նախաձեռնութիւնը պսակուեցաւ յաջողութեամբ:
Մեներգչուհի Սիպիլ շաբաթավերջին Պէյրութի մէջ հանդէս եկաւ եւ իր քնքոյշ ձայնով գրաւեց բոլորին սիրտը:

Շուէ­տա­հայ նկա­րչու­հի Թել­մա Է­մի­նեան, որ ծնած է Իս­թան­պու­լի մէջ, Սթոք­հոլ­մի մէջ կազ­մա­կեր­պեց «Մեր ժա­մա­նակ­նե­րը» խո­րագ­րեալ մաս­նա­ւոր ցու­ցա­հան­դէս մը։ Շուէ­տի մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պան Ար­տակ Ա­պի­տո­նեա­նի ջան­քե­րով կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ այս ցու­ցա­հան­դէ­սը ան­ցեալ շա­բա­թա­վեր­ջին։ Սթոք­հոլ­մի հայ­կա­կան դես­պա­նա­տան եր­դի­քին տակ կազ­մա­կեր­պուած ձեռ­նար­կը ար­ժա­նա­ցաւ գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան հե­տաքրք­րու­թեան։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մես­րոպ Մաշ­տո­ցի ա­նուան Մա­տե­նա­դա­րա­նի Ձե­ռագ­րաց հա­ւա­քա­ծո­յին մէջ կը պահ­պա­նուին Գրի­գոր Նա­րե­կա­ցիի եր­կե­րու, ձե­ռա­գիր մա­տեան­նե­րու եւ հնա­տիպ գիր­քե­րու կա­րե­ւո­րա­գոյն հա­ւա­քա­ծոն՝ զա­նա­զան դա­րե­րէ ե­կած եւ այ­սօ­րուան ու գա­լիք սե­րունդ­նե­րուն հա­մար պահ դրուած: