Ընկերա-մշակութային

ՎԱ­ՐԱՆԴ ՔՈՐԹ­ՄՈ­ՍԵԱՆ

Քառասնորդաց պահեցողութեան վեցերորդ եւ վերջին Կիրակին կը կոչուի Գալստեան Կիրակի: Գալստեան, այսինքն՝ գալուստ, ժամանում: 
Ստեփանոս Քհնյ. Մանդինեանցը, իր «Աստուածպաշտութիւն Հայաստանեայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցւոյ» աշխատասիրութեան մէջ, այսպէս կը բացատրէ Գալստեան Կիրակին. «Քրիստոսի առաջին գալուստը՝ մեղաւորները դատապարտութենէն փրկելու համար. եւ երկրորդ գալուստը՝ մեղաւորները յաւիտենապէս դատապարտելու համար»։ 

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Արցախեան պատերազմի նիւթը հանգիստ չի ձգեր հայրենի նշանաւոր բեմադրիչ Ճիւան Աւետիսեանը: Իբրեւ բեմադրիչ, իր նկարահանած գրեթէ բոլոր շարժանկարներուն մէջ Արցախն է՝ իր նորօրեայ պատմութեամբ եւ այդ պատմութեան զուգահեռ կերտուած մարդկային ճակատագիրներով:

Ուսումնասիրեց՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Կոմիտաս Վարդապետ ի ծնէ օժտուած էր գեղեցիկ ձայնով, կ՚երգէր գիտակից ապրումով, խորունկ, ոգեշունչ, եւ խոհական, որովհետեւ շատ լաւ ծանօթ էր երգարուեստի ոգիին եւ գաղտնիքներուն, մեր երգերու ներքին բնոյթին եւ ինքնատիպ ոճին։ Ահա թէ ինք ինչպէ՛ս կը հասկնայ եւ կը բացատրէ երգելու արուեստը. «Երգի մը խօսքերը՝ մտքի իսկ ձայնը՝ զգացումի արտայայտութիւններն են։

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի զանգուածային լրատուամիջոցներու աշխարհէն ներս եզակի յոբելեան մը կամ տեղեկատուական փորձագիտութիւններու արդի դարուն մէջ արդէն աւանդութիւններ:
Tert.am յոբելեար կայքէջի խմբագրութեան ղեկավար Արամ Անտինեան վաղուան տօնական հանդիսութեան ընդառաջ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:

Փոքրիկներու մանկութեան անբաժանելի մասը կը կազմեն տիկնիկները: Թէ՛ աղջիկ, թէ՛ տղայ երեխաները անոնց միջոցով կը սորվին խնամել, սիրել, պատժել, հոգ տանիլ: «Արմէնփրէս» գործակալութիւնը կը ներկայացնէ զրոյց մը «Նանի-Զանի» տիկնիկներու հեղինակ Արմինէ Ապաճեանի հետ:

Գարակէօզեան Տան տնօրէնութեան նախաձեռնութեամբ շաբաթավերջին տեղի ունեցան միջվարժարանային մտախաղերը, որոնք այս տարի 9-րդ անգամ կազմակերպուեցան։ Վարժարանի «Նատիա-Տիգրան Կիւլմէզկիլ» գեղարուեստական աշխատանոցի երդիքին տակ տեղի ունեցան մտախաղերը, որոնց մասնակցեցան 13 միջնակարգերէ 39 աշակերտներ։

Հայրենիքը հողն է, քաղաքը, գիւղը, տունը, լեզուն, մշակոյթը, մարդը… Ապրելով իր հողէն հեռու, մարդը կրնայ ունենալ ազգային ձգտումներ՝ ընտրելով գրիչը, բեմը կամ վրձինը…

Ուսումնասիրեց՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Մեր մա­տե­նա­գիր­նե­րէն կը քա­ղենք ժա­մա­նա­կագ­րա­կան կար­գով չորս դա­սա­կար­գի եր­գող­ներ. Գող­թան եր­գիչ­ներ, գու­սան­ներ, տա­ղեր­գու­ներ, ա­շուղ­ներ.
- Գող­թան եր­գիչ­ներ։ Գող­թան կամ Գողթն գա­ւա­ռը օրհ­նուած էր բնու­թեան պար­գեւ­նե­րով, մաս­նա­ւո­րա­պէս այ­գի­նե­րով։

ՎԱ­ՐԱՆԴ ՔՈՐԹ­ՄՈ­ՍԵԱՆ

Մեծ պահ­քի հին­գե­րորդ Կի­րա­կին կը կո­չուի Դա­տա­ւո­րի Կի­րա­կի: 
Ղու­կա­սու Ա­ւե­տա­րա­նին մէջ մեր Տէ­րը Յի­սուս Քրիս­տոս ա­ռակ մը կը պատ­մէ իր ա­շա­կերտ­նե­րուն, ո­րու պա­րու­նա­կու­թիւ­նը հե­տե­ւեալն է. քա­ղա­քի մը մէջ կար այ­րի կին մը, որ իր շրջա­պա­տէն ա­նի­րա­ւուած էր։ 

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Շարժարուեստի Ամերիկեան ակադեմիոյ տարեկան մրցանակաբաշխութիւնը՝ «Օսքար»ը, այս տարի 90-րդ անգամ տեղի ունեցաւ, կրկին իր վրայ սեւեռելով բարձր արուեստի սիրահարներուն ուշադրութիւնը: Հոլիուտի «Տոլպի» թատերասրահը արարողութենէն շաբաթներ առաջ կը զարդարուէր ու պատշաճօրէն կը պատրաստուէր ընդունելու շարժապատկերի արուեստի այսօրուան աստղերը, որոնք ամբողջ տարի մը կը սպասեն վայելելու աշխարհի ամենէն նշանաւոր կարմիր գորգին վրայ քալելու հաճոյքը: