ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
Ինչպէս անցած ըլլալը կարեւոր չէ այս պարագային. տարի մը հինցաւ մեր կեանքէն եւ որքան ալ դժբախտութիւն ու չարիք պատահած ըլլայ անոր ընթացքին, մարդ, բարեբախտաբար, յոյս մը կը տածէ գալիք լաւ օրերուն, «թերեւս» կ՚ըսէ ու կը յուսայ։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Ձիւնագեղը փոքրիկ գիւղ մըն էր, որ իր առատ ձիւնին եւ անկէ ստեղծուած գեղեցիկ տեսարաններուն համար կոչուած էր Ձիւնագեղ։ Տարին վեց-եօթ ամիս ձիւնով ծածկուած էր, հեքիաթ ըլլար կարծես…
Ձմրան՝ ամէն տեղ անձրեւ, ամրան՝ հո՛ն, ուր Տէրը կամենայ:
Ր գիրն ունեցող ամիսներուն՝ ոտքդ եւ մարմինդ տաք պահէ, չունեցողներուն՝ ուզածիդ պէս վարուէ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ներկայ դարաշրջանին ընկերային ցանցերը հաղորդակցման միջոց մը ըլլալէ անդին, եղած են նաեւ ցուցադրական հարթակներ, ուր մարդիկ կը կառուցեն, կը վերասահմանեն եւ կը ներկայացնեն իրենց ինքնութիւնը արտաքին աշխարհին։ Այդտեղ կացուցուած անձնաւորութիւնները դիմակներ են, որոնք մարդիկ կը դնեն հասարակութեան կողմէ ընդունուելու եւ հաւանութեան արժանանալու համար։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Կաղանդի օրեր են: Նոր տարին շուտով իր իրաւունքներու մէջ կը մտնէ եւ յոյսով կը լեցնէ բոլոր սպասող սիրտերն ու հոգիները: Աւանդական Կաղանդը միշտ սիրելի է. կառչելով մեր նախնեանց աւանդութիւններուն եւ մեծերու խորհուրդներուն՝ աւելի գօտեպնդուած կը զգանք նոր օրերուն ընդառաջ:
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
* Զապէլ Եսայեան Աւետիս Ահարոնեանին հանդիպելու իր ունեցած տպաւորութիւններուն մասին, կը գրէ.
Արարատը չենք տեսած, բայց անոր ալեւոր եւ վեհաշուք բարձրութեան զգացումը ունինք, անոր պատկերը մեր հոգւոյն մէջ կը ծնինք գրեթէ. մեր նախահայրերը տեսած են զայն ու անոր ազդած տպաւորութեան յուզմունքը փոխանցուած է մեզի, մեր անգիտակից եւ կազմութեան տաժանքին մէջ եղած օրերէն:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Առանձնութիւնը մարդկային համընդհանուր փորձառութիւն մըն է, միեւնոյն ժամանակ ալ՝ խոր եւ անձնական: Առանձնութեան պատճառ կրնայ սեպուիլ ո՛չ միայն հասարակութեան պատկանելիութիւնը, այլեւ՝ զգացական կապի եւ մտերմութեան բացակայութիւնը:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Դեկտեմբերի սկզբին՝ շուէտացի գիտնական, Նոպելեան մրցանակի հիմնադիր Ալֆրէտ Նոպելի մահուան օրը, Սթոքհոլմի մէջ հանդիսաւորութեամբ յանձնուեցան այս տարուայ Նոպելեան մրցանակները:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Յայտնի է, որ հայ երաժշտագիտութեան երախտաւորը, հայ երգի անմահ մարտիկը՝ Կոմիտաս, շրջան մը բնակած եւ գործած է Պոլիս: Ընդհանրապէս, Կոմիտասի գիտակցական եւ ստեղծագործական կեանքի վերջին հինգ տարիները հիմնականօրէն կապուած են պոլսական իրականութեան հետ։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
«Կը խորհիմ, ուրեմն գոյութիւն ունիմ»: Այս խօսքը ի՞նչ կը նշանակէ։ Եթէ կը մոռնաք դուք ձեզ եւ կը մտածէք, որ տեսանելիութիւնն ու ներառականութիւնը գոյութիւն կը նշանակեն եւ կը շարունակէք ձեր կեանքը, ապա դուք ի՞նչ էք՝ եթէ ոչ պատկեր մը միայն։
