Յ. ՊԱԼԵԱՆ
Ժողովրդային իմաստութիւններ, առասպելներ եւ կրօններ, մարգարէանալով, միամտացած ամբոխներ յուզելով, յաճախ խօսած են աշխարհի վերջի մասին:
Այսօր արդէն գիտութիւնը կը նախատեսէ վախճան մը՝ կեանքի համար անհրաժեշտ տարրերու սպառումով. թթուածին, նաւթ, ջուր, ծովերու մակերեսի բարձրացում:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդիկ իրենց կեանքի ողջ տեւողութեան կը հանդիպին զանազան դիպուածներու, որոնք թէ՛ կը գորշացնեն եւ թէ կը լուսաւորեն իրենց աշխարհը։ Ձեռքս ամենասիրելի գրիչս առած, աչքերս տետրակի մասմաքուր էջերուն սեւեռած ու մտասուզուած՝ կ՚որոնեմ ամենայարմար բառերը, որպէսզի նկարագրեմ կեանքիս շնորհուած նոր «երանգ»ները։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեծ պահոց շրջանի չորրորդ կիրակին մեր Եկեղեցւոյ Սրբազան Հայրերը կոչած են՝ «Տնտեսի կիրակի», հիմնուելով Աւետարանական առակին վրայ: Աստուածաշունչի աշխարհաբար արեւմտահայերէն թարգմանութեան մէջ տնտեսը կոչուած է՝ «ճարպիկ», արեւելահայերէն եւ արաբերէն թարգմանութիւններուն մէջ՝ «անիրաւ», իսկ գրաբար Աստուածաշունչին մէջ տնտեսի առակին մէջ դարձեալ տնտեսը կոչուած է՝ անիրաւ:
Տ. Շահէ Ծ. Վրդ. Անանեան. «Բնականաբար այս գրքի հրատարակութիւնը կ՚արժեւորուի քանի մը հանգամանքներով, որոնցմէ առաջինը թարգմանիչի անձն է»:
«Քասիմ արդէն իր ստացած նախնական եւ միջին բարձրագոյն կրթութեամբ հոգեւոր կեանքին նուիրուած անձնաւորութիւն մըն էր։ Պատահական չէր անոր խիստ կապուածութիւնը՝ Նարեկ մատեանին եւ այս մեծ գաղափարին մտայղացումը անոր կենսափորձի արդիւնքն էր։ Ինծի համար խիստ զարմանալի էր, անակնկալ էր տեսնել, որ Պոլսոյ մէջ, առանց համալսարանական կրթութեան, վարժարան աւարտած գրողը այսքան հմտօրէն կը տիրապետէ գրաբարին, որ կրնայ փոխադրել Նարեկը», ըսաւ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Միջեկեղեցական յարաբերութիւններու բաժնի տնօրէնը:
ԵՐԱՄ
Լոյսը նոր բացուած էր։
Տիկին Կարինէն մուճակները սալիկներուն քսելով անցաւ խոհանոց։ Վերցուց սրճեփը պահարանէն, դրաւ օճախի փոքր աչքին։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հոլանտայի մայրաքաղաքը՝ Ամսթերտամի կեդրոնական հատուածի փողոցները կոչուած են Հոլանտական Ոսկեդարու հռչակաւոր նկարիչներուն անուններով. 17-րդ դարու հոլանտական կերպարուեստի ոսկեդարը նշանակալի ազդեցութիւն ձգած է եւրոպական արուեստի զարգացման վրայ եւ մինչեւ մեր օրերը առկայ է այդ ազդեցութիւնը:
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Մկրտուողի մը հոգեւոր մայրը եկեղեցին է, որու արգանդէն՝ Մկրտութեան աւազանէն կը ծնի քրիստոնեան։
Եթէ ընտանիքի նախընտրած կնքահայրը չի կրնար մասնակցիլ արարողութեան, զոր օրինակ՝ կը գտնուի արտասահման, ոեւէ մէկը կրնայ անոր փոխարէն մասնակցիլ արարողութեան:
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
«Ի՞նչ կը խնդրէ երեխան»,- կը հարցնէ տէր հայրը։
«Հաւատք, յոյս, սէր եւ մկրտութիւն»,- կը պատասխանէ կնքահայրը։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երեւանի Մաշտոցեան մատենադարանին մէջ, մարտ 6-ին, հանդիսաւորութեամբ բացուեցաւ հայերէն հնագոյն թղթեայ ձեռագրին եւ անոր վերականգնումին նուիրուած ցուցահանդէսը: Մատենադարանի պատմութեան մէջ առաջին անգամ բացումը կատարուեցաւ ցուցահանդէսի մը, ուր ընդամէնը մէկ ձեռագիր ներկայացուեցաւ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Անկարելի է հակիրճ տողերով ու պարզ բառերով արտայայտուիլ գիրքերու կարեւորութեան մասին։ Գիրքեր արեւու շողի պէս կը թափանցեն մեր հոգւոյ խորքին ու կը լուսաւորեն մեր ներաշխարհը։
