Ընկերա-մշակութային

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Պէյրութ տպուած «Բժիշկ» ամսագիրը կրցաւ քառորդ դար գոյատեւել եւ կարեւոր հետք մը ձգել հայ բժշկական մամուլի պատմութեան մէջ:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Գիտե՛ս, ընկերուհիս, տղամարդոց համար դիւրին չէ,
Դուն կրնաս զիս քարկոծել։
Դուն կը գծես բարձրահասակ արքայազն…
Որ ըլլայ երիտասարդ, հարուստ ու ամենէն ուրախ։

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ո՛չ պատերազմ տեսած եմ, ոչ ալ ապրած։
Իմ յուշերու մատեանին մէջ ան շատ աղոտ է։ Երբեմն կցկտուր, շարժուն պատկերներ ու դրուագներ կը կենդանանան իմ աչքի առջեւ. հեռուէն՝ մշուշի մէջէն ձայներ կը հասնին իմ ականջներուն։ 

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մինչ աշխարհը զբաղած է քորոնա վարակի տագնապին յարուցած զանազան խնդիրներով, վերջերս Ուքրայնոյ հարաւը, Խրիմի մէջ, կարեւոր իրադարձութիւն մը տեղի ունեցաւ: Հետազօտողները Խրիմի ափերուն, ծովուն խորքերը գտան պատմական «Արմենիա» ջերմանաւը:

ՊԻԱՆ­ՔԱ ՍԱ­ՐԸԱՍ­ԼԱՆ

Քորոնաժահրի համաճարակով պայմանաւորուած այս օրերուն աշխարհի բնակչութեան մեծ մասը ենթարկուած է մեկուսացման ու զուգահեռաբար փակուած՝ իրենց բնակարաններուն մէջ։ Ոմանք սկսած են հեռակայ դրութեամբ իրենց աշխատանքը շարունակել, իսկ ոմանք գտած են տարբեր ձեւեր՝ իրենց ժամանակը արժեւորելու նպատակով։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

​Շուրջ 6-7 ամիսներ առաջ երբ մամուլին մէջ սկսաւ խօսուիլ Չինաստանի Ուհան քաղաքին մէջ ծագում առած նոր վարակի (թագաժահր, կամ ինչպէս աւելի ծանօթ է օտար անուանումով՝ քորոնա) մը մասին, գրեթէ մարդոց մեծամասնութիւնը ուշադրութիւն չդարձուց, կարդաց որպէս ամէնօրեայ սովորական նոր լուր մը մամուլին մէջ, ու շարունակեց իր բնականոն առօրեան:

ԵՐԱՄ

Ցնցում մը բացաւ աչքերը Զանային։
Բեռնակառքը կանգ առեր էր։
Ֆարզատ քեռին մեղմ ժպիտով մը նայեցաւ իրեն, եւ «բարիլոյս» մը հանեց շուրթերուն մէջէն.

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի մէջ յառաջիկայ ամիսներուն պիտի սկսի «Կառուցէ Հայաստան» նախագիծը, որ գործարար Սեւակ Արծրունիի նախաձեռնութիւնն է գործարար, բարերար Վարդան Սըրմաքէշի համագործակցութեամբ իրականացուելիք: Երկու գործարարները ունին ընդհանուր տեսլական մը, որուն արգասիքն է այս նախագիծը:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Սէրը դրախտէն մնացած միակ զգացումն է։
Սիրոյ մասին կան անթիւ, անհամար երգեր, բանաստեղծութիւններ՝ երգուած ու գրուած։ 

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

-Եթէ գիտնայի, որ այսօր կարելի չէ մտնել Ծիծեռնակաբերդ, ապա այսքան ճամբայ ոտքով չէի կտրեր ու անցներ…
Դէպի յուշահամալիր իւր մուտքն արգիլած ոստիկանին այսպիսի համեստ պատասխան տուած է օրեր առաջ համայն հայութեան ուշադրութեան ու ակնածանքին արժանացած, հայ ազգի հաւաքական կերպարը դարձած 82-ամեայ Արտուշ պապը, որ իր վերջին մանրադրամներով գնած էր քանի մը վարդ ու շտապած յարգանքի տուրք մատուցելու Մեծ Եղեռնի զոհերու յիշատակին։