Ընկերա-մշակութային

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Շաբաթ երեկոյեան Ճրագալոյցի Սուրբ եւ Անմահ Պատարագի ընթացքին, պատարագիչ քահանայ հօր քարոզին նիւթը հիմնուած էր «մի՛ վախնաք» արտայայտութեան վրայ: Քահանայ հայրը խօսեցաւ ու բացատրեց, թէ յարութեան լոյսին տակ մենք՝ քրիստոնեաներս, որ կը հաւատանք մեր Տիրոջ յարութեան եւ կը հաւատանք նաեւ, որ հանդերձեալին մենք եւս յարութիւն պիտի առնենք, կարիք չունինք վախնալու, ընդհակառակը, վախն ու հաւատքը համատեղելի չեն:

ԵՐԱՄ

Շուար, մոլոր վիճակ մը ունի։ Կը նայի մէյ մը աջի, մէյ մը ձախի դարաններուն. ակնյայտօրէն բան չի հասկնար։ Գլուխը կը դառնայ կարծես։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ինչպէս մեր նախորդ թիւով տեղեկացուցած էինք, Հայաստանի պատմութեան մէջ առաջին անգամ գործարկուած է սփիւռքահայ մասնագէտներու ներգրաւման ծրագիրը, որուն ծիրէն ներս Հայաստանի կառավարութիւնը աշխատանքի համար կը հրաւիրէ սփիւռքահայ վկայեալ ու փորձառու մասնագէտներ: «Ի գործ» կոչուող ծրագրի 2020 թուականի արդիւնքով այս պահուն 52 մասնագէտ արդէն կ՚աշխատի պետական համակարգէն ներս:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Եթէ պատերազմ չըլլար՝ դժուար թէ գնահատէի ազատութեան գինը: Ազատութեան մէջ ազատութիւնը թափանցիկ է՝ աներեւոյթ:
Եթէ պատերազմ չըլլար, դժուար թէ իմ մտքի ծայրէն երբեւէ անցնէր, որ կարելի է, օր մը աշխարհի ամենաանվտանգ ու ապահով անկիւնը դառնայ վտանգաւոր, անորոշ ու սարսափազդու:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

-Դե՛հ, վեր կացէ՛ք, երթանք, շուտով մութը պիտի իյնայ,- կ՚ըսէ տատս ու կամուցուկ մը կ՚երկննայ դէպի բազկաթոռին յենած իր երկու ձեռնափայտերը:
-Մամա, ո՞ւր երթանք,- զարմացած կը հարցնէ իմ մայրը:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի անկախութենէն ետք Հայաստանի պետական եւ ոչ-պետական հիմնարկներուն մէջ սփիւռքահայ մասնագէտները միշտ աշխատած են, սակայն պետական համակարգին մէջ անոնց թիւը սահմանափակ եղած է: Տարի մը առաջ առաջին անգամ Հայաստանի մէջ փորձ կատարուեցաւ աւելի մեծ թիւով սփիւռքահայեր հրաւիրելու եւ զանոնք Հայաստանի պետական համակարգին մէջ ներգրաւելու նպատակով:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ֆրանս Քաֆքայի ամենայայտնի ստեղծագործութիւններէն մին է «Կերպարանափոխութիւն»ը, որ առաջին անգամ հրատարակուած է 1915 թուականին եւ կը համարուի հեղինակի ամենահանրաճանաչ գործը։ Գիրքը կը ծանօթացնէ «միջատի վերածուած մարդ» մը, սակայն վէպի հաղորդած իմաստը եւ տողատակերը այսքանով սահմանափակուած չեն։

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Դասարանին բանաստեղծը...
19-րդ դարավերջին ու 20-րդ դարասկիզբին բնական երեւոյթ էր, որ մանաւանդ Պոլսոյ հայկական վարժարաններուն մէջ իւրաքանչիւր դասարան ունենայ իր բանաստեղծը:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Քրիստոնէական Եկեղեցւոյ ամենէն կենսալից եւ իմաստալից տօնը Տէր Յիսուսի Յարութեան տօնն է:
«Դուք մի՛ վախնաք. գիտեմ որ խաչուած Յիսուսը կը փնտռէք: Հոս չէ, որովհետեւ յարութիւն առաւ, ինչպէս ըսած էր:

ԵՐԱՄ

Կնոջը խնդրեց, որ վարը սպասէ։ Մինակը պիտի բարձրանար, որ կողակիցը չտեսնէր հնարաւոր տուայտանքները, հարուածները գուցէ, զորս ինք կրնար ստանալ բարձրանալով այնտեղ, աւելի քան տասնհինգ տարի վերջ։