ՅԻՇԵԼՈՎ ԵԴՈՒԱՐԴ ԹՈՎՄԱՍԵԱՆԸ…
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Ազնուական մարդը, որ իր սրտին մէջ ամբարած էր սէր եւ նուիրուածութիւն: Սէրը մարդուն նկատմամբ՝ ուր Եդուարդ կը ստեղծէր հաղորդականութիւն իր անմիջական շրջապատին մէջ ու տակաւին անդին: Եթէ ես ալ կայի «անդին»ին մէջ, ուր տեսած էի իր մարդկային ջերմ հաղորդականութիւնը՝ թէկուզ աշխարահգրականօրէն հեռու: