Արխիւ

Հայաստան-Սփիւռք գործակցութեան խթանման համար հերթական նախաձեռնութիւն:
Սփիւռքի, մշակոյթի եւ առողջապահութեան նախարարութիւնները պիտի աշխատին համակարգուած:

Գեր­մա­նիոյ Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Զիկ­մար Կապ­րիէլ յայտ­նեց, որ Եւ­րո­պա պէտք է ա­ւե­լի ան­կախ ըլ­լայ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րէն։ Rheinische Post թեր­թին հա­մար գրի ա­ռած յօ­դուա­ծին մէջ գեր­մա­նա­ցի նա­խա­րա­րը նշեց հե­տե­ւեա­լը. «Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու եւ ՆԱ­ԹՕ-ի հետ գոր­ծըն­կե­րու­թիւ­նը Անդ­րատ­լան­տեան հան­րակ­ցու­թեան հիմքն է, բայց Եւ­րո­միու­թիւ­նը պէտք է ի վի­ճա­կի ըլ­լայ ինք­նու­րոյն կար­գա­ւո­րե­լու այն ճգնա­ժա­մերն ու հա­կա­մար­տու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք ի յայտ կու գան իր հա­րե­ւա­նու­թեամբ»։

Հան­րա­պե­տու­թեան Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան ե­րէկ Ե­րե­ւա­նի մէջ տե­սակ­ցե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի մօտ Իս­րա­յէ­լի նո­րան­շա­նակ դես­պան Է­լիա­հու Ե­րու­շայ­միի հետ, որ յանձ­նեց իր հա­ւա­տար­մա­գի­րը։ Նո­րան­շա­նակ դես­պա­նին նստա­վայ­րը կը գտնուի Ե­րու­սա­ղէ­մի մէջ։

Շար­ժան­կա­րի հա­մա­կիր­նե­րու միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ վեր­ջերս «Շախ­մատ» Ճատ­րա­կի փոք­րե­րու լի­կի Պէ­յօղ­լուի խմբա­ւոր­ման մրցում­նե­րը տե­ղի ու­նե­ցան՝ Շիշ­լի մար­զա­կում­բի մաս­նակ­ցու­թեամբ։ Շիշ­լիի խում­բը մրցա­շար­քի այս փու­լի ար­դիւն­քին հան­դի­սա­ցաւ ա­խո­յեան։

Թուր­քիոյ Կա­թո­ղի­կէ Հա­յոց Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ներ­կա­յիս ձեռ­նար­կած է բա­նա­խօ­սու­թիւն­նե­րու շար­քի մը՝ «Հայ կի­նը եւ ըն­տա­նե­կան կեան­քը» խո­րագ­րին ներ­քեւ։ Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան Սուրբ Յա­կոբ հի­ւան­դա­նո­ցի յա­րա­կից ա­կում­բին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս բա­նա­խօ­սու­թիւն­նե­րու շար­քի ա­ռա­ջին ձեռ­նար­կը։ Զէ­քիեան Գե­րա­պայ­ծառ խօ­սե­ցաւ պատ­մու­թեան ամ­բող­ջին մէջ հայ կա­նանց եւ ա­նոնց հաս­կա­ցու­թիւն­նե­րուն մա­սին։

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

Եր­բեմն միայն՝ հոն եմ, ուր որ եմ… հո­սանք­ներ զա­նա­զան, ե­րէ­կը, ներ­կան ու գա­լիքն ալ միան­գա­մայն, կը միա­խառ­նուին:
Եր­բեմն… 

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Չեմ գի­տեր՝ զա­ւեշ­տա­լի՞ է, թէ՝ զար­մա­նա­լի... Այ­սօր մեր բա­կին մէջ հա­ւա­քուած էին մեծ թի­ւով մար­դիկ եւ կը քա­րո­զէին հա­մայ­նա­վա­րա­կան կար­գե­րուն վե­րա­դար­ձը Հա­յաս­տա­նի մէջ: Նոյ­նիսկ պաս­տառ բռնած էին եւ գրքոյկ­ներ բազ­մա­ցու­ցած ի­րենց հա­մո­զում­նե­րուն մա­սին, բայց գիր­քե­րը զգու­շու­թեամբ կը բաժ­նէին, ա­մէն մար­դու չէին տար, նախ կը ծա­նօ­թա­նա­յին դի­մա­ցի­նին հետ, կը զրու­ցէին, ով ըլ­լա­լը կը պար­զէին եւ յե­տոյ կը փո­խան­ցէին ի­րենց ծրա­գի­րը: Ես կը կար­ծէի, որ այդ մար­դի­կը չկան այ­լեւս:

Լոս Անճելըսի «Ասպարէզ» օրաթեր­թին մէջ կը կար­դանք.-
Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու Ազ­գա­յին ազ­գագ­րա­կան կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու հա­մախմ­բու­մը հրա­պա­րա­կած է 2017-ի «Է­լիս Այ­լընտ» պա­տուոյ շքան­շա­նին ար­ժա­նա­ցող­նե­րուն ա­նուն­նե­րը, ո­րոնց մէջ կան եօթ հա­յեր:

Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թեան ծա­ռա­յու­թիւ­նը ե­րէկ տե­ղե­կա­ցուց, թէ ձեր­բա­կա­լուած է Սա­մուէլ Պա­պա­յեան, որ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի նախ­կին պաշտ­պա­նու­թեան նա­խա­րար­նե­րէն մին է ու ար­ժա­նա­ցած՝ Ար­ցա­խի հե­րո­սի կոչ­ման։ Ան ձեր­բա­կա­լուած է մաք­սա­նենգ ճա­նա­պար­հով, Վրաս­տա­նի վրա­յով Հա­յաս­տան «Իկ­լա» տե­սա­կի զե­նի­թա-հրթի­ռա­յին հա­մա­լիր փո­խադ­րե­լու հար­ցին շուրջ յա­րու­ցուած քրէա­կան գոր­ծի ծի­րէն ներս։