Արխիւ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մար­տի 14-ին, Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան մէջ հրա­ւի­րուած էինք գիր­քե­րու շնոր­հան­դէ­սի: Հան­դի­սա­ւո­րու­թեամբ ներ­կա­յա­ցուե­ցան Սփիւռ­քի եւ Մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թիւն­նե­րու հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ հրա­տա­րա­կուած «Հայ հե­րո­սու­հի կա­նայ­ք» եւ «Հայ կա­նայք 19-րդ դա­րա­վեր­ջի եւ 20-րդ դա­րաս­կիզ­բի հե­րո­սա­մար­տի տա­րի­նե­րու­ն» գիր­քե­րը, ո­րոնց­մէ ա­ռա­ջի­նը Է­դիկ Մի­նա­սեա­նի աշ­խա­տանքն է, իսկ երկ­րոր­դը՝ Է­դիկ Մի­նա­սեա­նի եւ Ե­րե­ւա­նի Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի Սփիւռ­քա­գի­տու­թեան ամ­պիո­նի դա­սա­խօս՝ Տա­թե­ւիկ Մի­նա­սեա­նի հա­մա­տեղ աշ­խա­տան­քը:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Ա­սուպ մըն է կը սա­հի, կ՚եր­թայ. պայ­ծառ երկն­քի աստ­ղե­րուն մէ­ջէն կը սու­րայ ա­րագ, շատ ա­րագ. փայ­լուն ակն­թար­թի մը պէս ան­հետ կը կոր­չի, ե­տին ձգե­լով յուշ մը ան­մո­ռաց, այլ դրոշմ մը, տեղ մը դա­ջուած, որ կը յու­շէ այդ ակն­թար­թին փայ­լա­տա­կու­մը:

Ե­կե­ղե­ցա­կա­նաց հա­մա­գու­մա­րին կող­մէ տե­ղա­պահ ընտ­րուած Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան (ա­ւա­զա­նի ա­նու­նով Տիգ­րան) ծնած է 21 Դեկ­տեմ­բեր 1942 թուա­կա­նին Իս­թան­պու­լի մէջ։ Նա­խակր­թա­րա­նի եւ միջ­նա­կար­գի ու­սու­մը ստա­ցած է Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նին մէջ, ա­ւե­լի վերջ յա­ճա­խած է Սուրբ Խաչ դպրե­վանք։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Մթագ­նած է դար­ձեալ մեր հա­մայն­քի եր­կին­քը։ Ե­րէ­կուան ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րը թէ՛ մտա­հո­գու­թիւն եւ թէ ա­նո­րո­շու­թիւն ստեղ­ծած են մեր հա­ւա­քա­կան կեան­քէն ներս։ Թէ ինչ­պէ՞ս թրքա­հայ ազ­գա­յին-ե­կե­ղե­ցա­կան կեան­քը դուրս պի­տի գայ առ­կայ տակ­նու­վրայ կա­ցու­թե­նէն։ Սա է ներ­կայ հրա­տապ հար­ցը։

Մեծն Բրիտանիոյ մայրաքաղաքը՝ Լոն­­տո­նի մէջ բա­ցուե­ցաւ Մի­քե­լան­ճե­լո­յի եւ Սե­պաս­տիա­նո­յի հա­մա­տեղ աշ­խա­տան­քին նուի­րուած ցու­ցա­հան­դէս մը։

​«Հա­յաս­տան» հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մը խօս­քի ծանր խան­գա­րում­ներ ու­նե­ցող ե­րա­խա­նե­րու Ե­րե­ւա­նի թիւ 8 յա­տուկ դպրո­ցին մէջ հիմ­նած է կա­րու­ձե­ւի դա­սա­սե­նեակ անհ­րա­ժեշտ կա­հոյ­քով, կա­րի մե­քե­նա­նե­րով, մաս­նա­գի­տա­կան գոր­ծիք­նե­րով ու նիւ­թե­րով: Ծրագ­րին նիւ­թա­պէս ա­ջակ­ցած է HSBC Հա­յաս­տան դրա­մա­տու­նը:

Թուրքիա եւ Իրաք պատրաստակամ են զարգացնել երկկողմանի գործակցութիւնը:
Պինալի Եըլտըրըմ եւ Հայտար Էլ Իպատի կանգ առին ահաբեկչութեան դէմ պայքարի վրայ:

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ մեր հա­մայն­քի ար­ժէ­քա­ւոր ա­րուես­տա­գէտ­նե­րէն Է­րօլ Սա­րա­ֆեան վեր­ջին շրջա­նին Պատ­րիար­քա­րա­նին նու­ի­րա­բե­րած է իր լու­սա­հո­գի մեծ­հօր սա­տա­փեայ գրչա­տու­փը։ Ե­րէկ հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խմբագ­րա­տանս մէջ հիւ­րըն­կա­լե­լու Է­րօլ Սա­րա­ֆեա­նը, ո­րու հետ մեր ու­նե­ցած ան­մի­ջա­կան զրոյ­ցի ըն­թաց­քին պա­տա­հա­բար տե­ղե­կա­ցանք այս պա­րա­գա­յին։

Գեր­մա­նա­հա­յոց Թե­մա­կալ Ա­ռաջ­նորդ Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան ե­րէկ այց մը տուաւ Վա­քըֆ­նե­րու խոր­հուր­դի մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Թո­րոս Ալ­ճա­նին։ Այս վեր­ջի­նը իր գրա­սե­նեա­կին մէջ ջեր­մօ­րէն հիւ­րըն­կա­լեց Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը։