Ընկերա-մշակութային

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մարդկային բնոյթը տարօրինակ է։ Մենք միշտ աւելին կ՚ուզենք. աւելի շատ երջանկութիւն, աւելի շատ դրամ, աւելի շատ սէր, հաճոյք, ուշադրութիւն… Սակայն երբ բանէ մը շատ կ՚ունենանք, այդ ալ կը սկսի կորսնցնել իր իմաստը։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայրենի ճանչցուած վաւերագրող ու հրապարակախօս, գիրքերու եւ տեսավաւերագրութիւններու հեղինակ Տիգրան Պասկեւիչեանին նորագոյն վաւերագրական՝ «Ինքնութեան արահետ. Պոլսոյ Պատրիարքական Աթոռը ժամանակներու մէջ» ժապաւէնը առաջին իսկ ցուցադրութեամբ արդէն ուշադրութիւն գրաւեց։

ԱՐԱՔՍ ԿԱՍԵԱՆ^*

Ի՞նչ է ինքնութիւնը։ Արդեօք ինքնութիւնը միայն լեզո՞ւն է, որով կը խօսինք, թէ հաւատն է, զոր կը դաւանինք։ Գուցէ ինքնութիւնը մեր ժառանգած պատմութի՞ւնն է կամ ալ այն հասարակութիւնը, որուն կը պատկանինք։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօր, 11 հոկտեմբեր 2025, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին կը նշէ Սրբոց Թարգմանչաց տօնը: Տօն մը, որ իր բնոյթով եւ էութեամբ ազգային է՝ հոգեւոր դրոշմով միասին: Տօն մը, որ տարբեր մեր ազգային-եկեղեցական միւս բոլոր տօներէն, որովհետեւ այս տօնը մեր ինքնութեան ու գոյատեւութեան գլխաւոր կռուաններէն մէկն է, եթէ ոչ ամենէն գլխաւորը:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մարդկային բնոյթը դարեր շարունակ քննարկուած է փիլիսոփայութեան, հոգեբանութեան եւ կրօնի շրջանակներուն մէջ։ Արդեօք մարդը ի ծնէ բարի՞ է, թէ ունի չարութեան սերմեր, որոնք ժամանակի ընթացքին կը ծաղկին։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայ ժողովուրդի պատմութեան մէջ յաւելեալ նշանակութիւն ունին այն տօներն ու պահերը, որոնք միայն չնչին առօրեայ ծէս չեն, այլ կը ծառայեն ազգի հոգեւոր եւ մտաւոր կենսագրութեան ամրացման։