ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յոյսը զօրութիւն մըն է՝ անոր միջոցով է, որ կեանքը կը գոյատեւէ եւ դարձեալ անոր միջոցով է, որ մարդ կրնայ պայքարիլ կեանքի զանազան նեղութիւններուն, դժուարութիւններուն եւ փորձութիւններուն դէմ եւ ի վերջոյ յաղթութեամբ դո՛ւրս կու գայ ամէն փորձանքէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Մահ», «վախ» եւ «քաջութիւն». ահաւասիկ երեք իրողութիւններ՝ որոնք անբաժան են մարդուն կեանքի իրականութենէն։ Արդարեւ չկայ մէկը, որ չապրի այս իրողութիւնները իր կեանքի ընթացքին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հետաքրքրական էջեր կարելի է գտնել Հայ Մամուլի հին էջերուն մէջ՝ որոնք «մշտանորոգ հին էջեր» կարելի է անուանել, քանի որ պատմութիւնը, ընդհանրապէս դէպքերու կրկնութիւնն է՝ թէեւ տարբեր երեւոյթներով բայց էապէս նոյն կերպով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Գիտութիւն սիրողը իր սխալները կ՚ընդունի. յանդիմանութիւն ատողը անմիտ է» (ԱՌԱԿ. ԺԲ 1)։
Խրատ սիրողը գիտութիւն կը սիրէ, բայց այն որ կ՚ատէ յանդիմութիւնը եւ կը մերժէ ամէն քննադատութիւն, հեռու կը մնայ գիտութեան բարիքներէն եւ անշուշտ իմաստութենէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Իմաստութիւնը կեանքով կը վարձատրէ իրեն ապաւինողները եւ ապահովութիւն կու տայ անոնց՝ որոնք իրեն կը կռթնին՝ որպէս Տիրոջ» (ԱՌԱԿ. Գ 18)։
Հասկնալով հաւատալ եւ հաւատալով հասկնալ. քանի որ Աստուած ամէն ինչ ստեղծեց իմաստութեամբ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ ամէն ատեն, ամէն տեղ եւ ամէն պարագայի մէջ ամէն մարդէ սորվելիք շա՜տ բան ունի։ Ուստի մարդ երբեք պէտք չէ ստորագնահատէ ոեւէ մէկը գիտութեան տեսակէտէ, քանի որ ամէն մարդ, իր նմաններուն անպայման սորվեցնելիք բան մը ունի եւ գիտութիւնը սահման չունի։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Շատեր, ընդհանրապէս դառնօրէն կը գանգատին ներկայ ժամանակներուս տագնապեցուցիչ պայմաններէն եւ միշտ կը փնտռեն հանգիստը, անդորրութիւնը, դիւրին կեանքը։ Ասիկա կը տեսնուի անհատական կեանքի մէջ, նոյնպէս նաեւ՝ հաւաքական կեանքի մէջ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ստորեւ կը շարունակենք ներկայացնել Բաբգէն Ծ. Վրդ. Կիւլէսէրեանի «Երգե՞լ թէ կարդալ» շահեկան եւ ուսուցանողական յօդուածը՝ հաւատարիմ մնալով իր բնատիպին՝ արտատպուած 1906 թուականի եկեղեցական շաբաթաթերթ «ԼՈՅՍ»էն։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աղօթելու, Աստուծոյ հետ հաղորդակցելու լաւագոյն միջոց մը, ապահով ճամբայ մըն է աստուածային պաշտամունքը, եւ ուրեմն տեղին եւ գիտակից կերպով պէ՛տք է օգտագործել զայն՝ որպէսզի հասնի իր նպատակին։
Ստորեւ կը շարունակենք ներկայացնել Բաբգէն Ծ. Վրդ. Կիւլէսէրեանի «Երգե՞լ թէ կարդալ» շահեկան յօդուածը՝ հաւատարիմ մնալով իր բնատիպին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մենք, ինչպէս մեր կեանքի ամբողջ տեւողութեան, միշտ պէտք ունինք աղօթելու, մեր ներկայ օրերուն աւելի եւս պահանջքը կը զգանք աւելի մօտ ըլլալու Աստուծոյ՝ մեր Նախախնամին։
