ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
1930-ական թուականներուն, Երեւանի Լենինի՝ այսօր Մաշտոցի անուան պողոտայի, «Մարգարեան» ծննդատան հատուածին անցորդները, ամիսներ շարունակ, երեւի ամէն երեկոյեան նոյն տեսարանին կը հանդիպէին.
Հայեացքը ծննդատան դիմաց գտնուող նորակառոյց շէնքի պատուհանին կառչած, մայթին վրայ շարունակ անցուդարձի մէջ եղող դպրոցական պատանի մը...
ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ
Այս պատմութիւնը մեզի կու գայ Ֆլորիտա նահանգէն։ Մենք գիտենք, որ մարդկային մեր պատմութեան մէջ մրցանիշներ հաստատուած են հասակի բարձրութեան, գիրութեան, գեղեցկութեան եւ այլ եզակի յատկութիւններով օժտուած մարդոց նկատմամբ։
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
-Մկօ՛, աղուորս, այս թաղե՞րը կը բնակիս,- հարցուցի անցեալ տարի աշակերտիս, որուն հանդիպեցայ մեր թաղի փուռի սեմին:
-Այո՛, օրիորդ, նոր փոխադրուեցայ. հոս աւելի լաւ է. մօտ է համալսարանիս, երթեւեկը դիւրին է,- ըսաւ ան:
Պատրաստեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ներքեւի յօդուածը արտատպումն է «ԼՈՅՍ» եկեղեցագիտկան շաբաթաթերթի նոր շրջան, Ա. տարի 1905, թիւ 6-ի, 5 փետրուարի խմբագրականին: Յօդուածը կ՚արտատպենք, որովհետեւ անոր պարունակութիւնը այսօր եւս այժմէական եւ պիտանի է:
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Թուրքիա գացող եւ ապրող պէյրութահայուս մօտ այդ երկրի հանդէպ վերաբերմունքի զարգացման մասին պատմող զոյգ այս յօդուածներէս առաջինին մէջ, անցեալ շաբաթ, գրած էի. «Գիտակցաբար կարծես որոշեցի մէկ կողմ դնել պատկերացումներս, եւ կարելի եղածին չափ առանց կանխակալ վերաբերմունքի երթալ Թուրքիա, տեսնել աչքովս, յարաբերիլ երկրին ու մարդոց հետ…»։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Իսկ որ կ՚ըսէ. «Արդէն իսկ դատապարտուած է». երեք է իմացումը:
Նախ՝ որովհետեւ մեղաւորները մեղանչելով է, որ դատապարտութեան տակ կը մտնեն, ինչպէս Ադամը պտուղը ուտելով մահկանացու եղաւ, թէեւ իննհարիւր երեսուն տարի ապրեցաւ, սակայն մահով գրաւուած էր, այդպէս ալ մեղաւորներու պարագային իմացիր:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ցաւալիօրէն Հայաստանի քաղաքական-հասարակական կեանքը մտած է փակուղի։ Փակուղի այն իմաստով, որ բոլոր հարթակներու վրայ գոյութիւն ունի մէկ մօտեցում, որն է արագօրէն հակազդել այսօրուան իշխանութիւններուն կողմէ մշակուող, քննարկուող, ձեւաւորուող օրակարգերուն, որոնք մօտիկ ապագային, ու շատ հաւանաբար, տարուին Ազգային ժողով, ուր ալ ստանան օրէնքի ուժ։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Օրեր առաջ հայ մամուլը գուժեց սփիւռքահայ ամենէն տարեց բանաստեղծ՝ Ժագ Յակոբեանի մահը։ Անոր համար, այս օրերուն գրական մեր աշխարհէն ներս, սուգ է, որովհետեւ ոչ եւս է երկար տասնամեակներէ ի վեր մեր գրականութեան ածուին մէջ անխոնջ վարուցան ընող մեր երիցագոյն բանաստեղծը։
ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ
Տարօրինակ զուգադիպութեամբ մը, ստորեւ նշուած երկու պատմութիւններն ալ՝ թէեւ տարբեր երկիրներէ եկած, առընչութիւն ունին օդանաւի հետ։ Խնդրեմ հետեւեցէք։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Խօսակիցս՝ Եուճին Էքմէքճին է, հալէպահայ համայնքային այն գործիչներէն, որ Սուրիոյ պատերազմի ամենաթէժ օրերուն չհեռացաւ իր ծննդավայր՝ Հալէպէն։
Հարցազրոյցին ընդմէջէն խօսակիցս փորձեց ներկայացնել Հալէպի այսօրուան իրավիճակը՝ միշտ շեշտը դնելով այդ պատամկերտ քաղաքի վերանորոգման մեծ յոյսերուն վրայ։
