Ընկերա-մշակութային

Հայ մշա­կոյ­թի բա­րե­կամ­նե­րու հիմ­նար­կը (Friends of Armenian Culture Society), Պոս­թը­նի Ար­դի նուա­գախմ­բա­յին ծրագ­րին (Boston Modern Orchestra Project) պի­տի ներ­կա­յաց­նէ Տիգ­րան Ման­սու­րեա­նի «Ռե­քուիէմ»ը, որ տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ յա­ռա­ջի­կայ Հոկ­տեմ­բեր 18-ին, կէ­սօ­րէն ետք ժա­մը 3-ին, Նիւ Ինկ­լըն­տի ե­րաժշ­տա­նո­ցի («New Enland Conservatory») հան­րա­ծա­նօթ «Ճոր­տըն Հոլ» սրա­հին մէջ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­մած­նի շրջա­փա­կին մէջ, տա­կա­ւին օ­րեր ա­ռաջ ար­դէն սկսած էին այս տա­րուան Միւ­ռո­նօրհ­նու­թեան նա­խա­պատ­րա­տու­թիւն­նե­րը: Հա­յաս­տա­նի մէջ սեպ­տեմ­բե­րեան աշ­նա­նա­յին ե­ղա­նա­կը բա­ւա­կան բա­րեն­պաստ ե­ղաւ մին­չեւ ամ­սուան վեր­ջին օ­րեր եւ տա­կա­ւին կը խոս­տա­նայ լաւ ե­ղա­նակ մը, ա­ռանց անձ­րեւ­նե­րու եւ ցուրտ քա­մի­նե­րու:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Նկա­րիչ, ա­րուես­տա­գէտ Ա­շոտ Ա­ւա­գեան ծա­նօթ է թէ՛ իր հայ­րե­նի՝ Սիւ­նի­քի մար­զի Սի­սիան քա­ղա­քին մէջ, թէ՛ Հա­յաս­տա­նի սահ­ման­նե­րէն դուրս. տաս­նեակ զբօ­սաշրջիկ­ներ տա­րուան զա­նա­զան ե­ղա­նակ­նե­րուն կ՚ու­ղե­ւո­րուին Սի­սիա­նի մօ­տա­կայ­քը գտնուող հնա­վայ­րեր՝ Զօ­րաց քա­րեր, Ուխ­տա­սար, ո­րոնց շրջա­կայ­քը ա­րուես­տա­գէ­տը բնու­թեան մէջ կա­տա­րած է իր աշ­խա­տանք­նե­րը կամ տար­բեր պա­տահ­մունք­նե­րու (happening) մի­ջո­ցով բնու­թիւ­նը գոր­ծա­ծած է իբ­րեւ «ցու­ցաս­րա­հ» մը կամ ա­րուես­տի հետ հա­ղոր­դակ­ցու­թեան վայր մը:

«Գալուստ Կիւլպէնկեան» հիմնարկի հայկական համայնքներու բաժանմունքին եւ INALCO-ի համատեղ նախաձեռնութեամբ խորհրդաժողով մը՝ Փարիզի մէջ:
21-րդ դարուն արեւմտահայերէնի դասաւանդման մարտահրաւէրներուն կապակցութեամբ տեղի ունեցան երկօրեայ ծաւալուն ու բազմակողմանի քննարկումներ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ասեղնագործուհի Անահիտ Կարապետեան արդէն քսանհինգ տարիէ ի վեր իւրովի ծառայութիւն մը կը մատուցանէ Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ:
Շաբաթավերջին օրհնուելիք Սրբալոյս Միւռոնի կաթսային եւ միւռոնաթափ աղաւնիին ծածկոցները պատրաստած նուիրեալ արհեստաւորը:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Սեպ­տեմ­բեր 17-ին հայ ժո­ղո­վուր­դը կը նշէ ծննդեան տա­րե­դար­ձը իր մե­ծա­նուն ար­ժէք­նե­րէն ճար­տա­րա­պետ Ռա­ֆա­յէլ Իս­րա­յէ­լեա­նի (1908¬1973), որ յատ­կա­պէս «Սար­դա­րա­պա­տի ճա­կա­տա­մար­տը» յա­ւեր­ժաց­նող իր յու­շա­հա­մա­լի­րով՝ բարձ­րա­դիր պա­տուան­դան մը նուա­ճած է հա­յոց ան­մահ ար­ժէք­նե­րու պան­թէո­նին ու, իբ­րեւ այդ­պի­սին, հե­տա­գայ սե­րունդ­նե­րու յի­շո­ղու­թեան մէջ։

​ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Սեպ­տեմ­բեր 7-8-ի լուս­ցող գի­շե­րը, 43 տա­րի ա­ռաջ, ­Փա­րի­զի հի­ւան­դա­նոց­նե­րէն մէ­կուն մէջ, մեր կեան­քէն առ­յա­ւէտ հե­ռա­ցաւ հայ գրա­կա­նու­թեան տա­ղան­դա­ւոր ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րէն Ն­­շան Պէ­շիկ­թաշ­լեան, որ սե­րունդ­նե­րու յի­շո­ղու­թեան մէջ յա­ւեր­ժու­թեան ար­ժա­նի է իբ­րեւ հայ­կա­կան եր­գի­ծան­քի սփիւռ­քեան շնչա­ւոր­ման տա­ղան­դա­ւոր վար­պե­տը։

Աշ­նան շրջա­նին Ե­րե­ւա­նի մշա­կու­թա­յին կեան­քի աշ­խու­ժու­թիւ­նը կը շա­րու­նա­կուի՝ տե­սա­կա­ւոր ծրագ­րե­րով։ Նա­խըն­թաց օր սկսաւ «Ե­րե­ւա­նի ճա­զի փա­ռա­տօ­նը»։ Հայ­կա­կան ճա­զի ըն­կե­րակ­ցու­թեան կող­մէ կը կազ­մա­կեր­պուի այս փա­ռա­տօ­նը, ո­րուն շրջագ­ծով այս տա­րի կ՚ապ­րուի ան­նա­խըն­թաց ո­գե­ւո­րու­թիւն՝ այս ե­րաժշ­տու­թեան ճիւ­ղին հետզ­հե­տէ ա­ւե­լի մօ­տիկ ըն­դու­նե­լու­թիւն գտնե­լուն զու­գա­հեռ։

Անգ­լիոյ զի­նուո­րա­կան նուա­գա­խում­բի Հա­յաս­տան կա­տա­րած այ­ցե­լու­թիւ­նը եզ­րա­փա­կուե­ցաւ ո­գե­ւոր մթնո­լոր­տի մը մէջ։ Նուա­գա­խում­բին ծրա­գի­րը պսա­կուե­ցաւ յա­ջո­ղու­թեամբ, ո­րով­հե­տեւ նա­խա­տե­սուած բո­լոր հա­մերգ­նե­րը ար­ժա­նա­ցան ջերմ հե­տաքրք­րու­թեան եւ ա­ռիթ դար­ձան խան­դա­վա­ռու­թեան։

12 ­Սեպ­տեմ­բե­րին կը նշենք ծննդեան տա­րե­դար­ձը հայ ժո­ղո­վուր­դի տա­ղան­դա­ւոր ա­րո­ւես­տա­գէտ­նե­րէն Ե­ղի­շէ Թա­դէո­սեա­նի (1870-1936), որ խո­րա­պէս ար­տա­յայտ­չա­կան իր տպա­ւո­րա­պաշտ կտաւ­նե­րով՝ ինք­նու­րոյն դէմք մը կը հան­դի­սա­նայ հայ­կա­կան գե­ղան­կար­չու­թեան մէջ։