Ընկերա-մշակութային

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

​Մար­դիկ ի­րենց ամ­բողջ կեան­քի ըն­թաց­քին կրնան հան­դի­պիլ զա­նա­զան եւ բազ­մա­զան, ան­գոյն եւ կամ գու­նա­ւոր հար­ցե­րու, դէմ­քե­րու, դէպ­քե­րու, տե­սա­րան­նե­րու, ե­րե­ւոյթ­նե­րու, ի­րա­վի­ճակ­նե­րու եւ կամ խնդիր­նե­րու, ո­րոնք ի­րենց հա­մար ան­հասկ­նա­լի կը թուին եւ նոյ­նիսկ՝ ան­բա­ցատ­րե­լի:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Անց­նող շաբ­թուան մէջ Հա­յաս­տա­նի նրբա­ճա­շակ հա­մայն­քը հե­տաքրք­րա­կան եւ ինք­նա­տիպ ձեռ­նար­կի մը ներ­կայ ե­ղաւ. Հան­րա­պե­տու­թեան հրա­պա­րա­կէն 300 մեթր հե­ռա­ւո­րու­թեան վրայ գտնուող Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցը վեր խո­յա­ցող Ե­րե­ւա­նի նո­րա­կա­ռոյց շէն­քե­րէն մէ­կուն՝ 2012 թուա­կա­նին կա­ռու­ցուած «Է­լիթ փլա­զա» գոր­ծա­րար հա­մա­լի­րին մէջ բա­ցու­ցաւ իր տե­սա­կին մէջ ե­զա­կի ըն­կե­րու­թեան մը սրա­հը: Բնա­կան նիւ­թե­րէ ստա­ցուած յար­դա­ր­­ման մի­ջոց­նե­րու, գե­ղա­նիւ­թե­րու եւ շփա­նիւ­թե­րու «Նաի­րիա­ն» հայ­կա­կան ըն­կե­րու­թիւ­նը (Nairian Cosmetics) ազ­դա­րա­րեց իր մեկ­նար­կը: «Է­լիթ փլա­զա»ի մէջ կը գոր­ծեն ըն­կե­րու­թեան թէ՛ ցու­ցաս­րահ-վա­ճա­ռաս­րա­հը, թէ՛ ալ՝ գրա­սե­նեա­կը:

Օքս­ֆոր­տի հա­մալ­սա­րա­նի Պո­տլէեան գրա­դա­րա­նի եր­դի­քին տակ կազ­մա­կեր­պուած հայ­կա­կան հա­զուա­գիւտ ձե­ռագ­րե­րու եւ տպագ­րու­թիւն­նե­րու ցու­ցա­հան­դէ­սը ա­ռար­կայ դար­ձած է ան­նա­խըն­թաց հե­տաքրք­րու­թեան։ Հա­մալ­սա­րա­նի հե­տա­զօ­տող­նե­րէն Տքթ. Ռա­պին Մէ­յէր, որ պատմա­կան լե­զու­նե­րու մաս­նա­գէտ է, այս կա­պակ­ցու­թեամբ փո­խան­ցած է վառ տպա­ւո­րու­թիւն­ներ։ Ան կը մաս­նա­գի­տա­նայ յու­նա­րէ­նի, լա­տի­նե­րէ­նի եւ հա­յե­րէ­նի մաս­նա­գի­տու­թեան վրայ։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հռչակաւոր սոփրանօ Իզապէլ Պայրաքտարեանի Լոս Անճելըսի մէջ ունեցած վերջին համերգը մեծ արձագանգ մը ստեղծած է ամբողջ հայաշխարհէն ներս:
Սերուժ Գրաճեանի դաշնակի նուագակցութեամբ, յայտնի մեներգչուհիին արձանագրած հերթական յաջողութեան դրուատիքով կ՚անդրադառնայ նաեւ ամերիկեան մամուլը:

Շա­բա­թա­վեր­ջին Ե­րե­ւա­նի մէջ ո­գե­կո­չուե­ցաւ յայտ­նի ու սի­րուած դե­րա­սան Սոս Սարգ­սեան։ Իր տա­րե­դար­ձին օ­րը՝ Հոկ­տեմ­բե­րի 24-ին մայ­րա­քա­ղա­քի Տէ­րեան փո­ղո­ցի թիւ 65 շէն­քին վրայ զե­տե­ղուած եւ իր յի­շա­տա­կին ձօ­նուած յու­շա­տախ­տա­կը բա­ցուե­ցաւ հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւ­նով մը։

Բան­կալ­թըի «Նոս­տալ­ժի» գրա­խա­նութ-մշա­կոյ­թի տան եւ «Պիր­զա­ման­լար» գե­ղա­րուես­տաս­րա­հին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ 6-7 Սեպ­տեմ­բեր 1955 թուա­կա­նի դէպ­քե­րու 60-րդ տա­րե­լի­ցին ձօ­նուած հա­ւա­քոյթ մը։

«Ու ծա­կում հո­գիս» խո­րագ­րի ներ­քոյ գեր­մա­նա­խօս ըն­թեր­ցո­ղի դա­տին յանձ­նուած են անմահ Պա­րոյր Սե­ւա­կի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը:

Շիշլիի քաղաքապետութեան մօտ հաստատուեցաւ Հասարակական հաւասարութեան միաւոր մը, որ արդիւնքն է մարդու իրաւանց նկատմամբ նախանձախնդրութեան:
Ծանօթացման հանդիսաւոր հաւաքոյթին ընթացքին ելոյթով մը հանդէս եկաւ քաղաքապետ Հայրի Ինէօնիւ, որ վերյիշեց նաեւ Պոյսան Եաքարը:

Կոմիտաս Վարդապետ երէկ երեկոյեան քաղաքիս մէջ ոգեկոչուեցաւ իր վախճանման տարելիցին օրն իսկ:
«Karanlık İşler» համալիրէն ներս արդէն հինգերորդ ձեռնարկը կազմակերպուեցաւ նման բնոյթով:

Մարդ­կա­յին լե­զուն կեն­դա­նի է եւ, ինչ­պէս մար­դը,  ան  ա­նընդ­հատ զար­գաց­ման ու փո­փո­խու­թեան են­թա­կայ է:
Մին­չեւ 19-րդ ­դար, երբ լե­զո­ւա­բա­նու­թիւ­նը  տա­կա­ւին չէր ձե­ւա­ւո­րո­ւած իբ­րեւ ինք­նու­րոյն գի­տու­թիւն, կարգ մը լե­զո­ւա­բան­նե­րու քով կ՚իշ­խէ՛ր այն սխալ կար­ծի­քը, թէ լե­զո­ւի իւ­րա­քան­չիւր փո­փո­խու­թիւն ա­նոր ա­ղա­ւա­ղումն ու փճա­ցումն է: