ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
1929 թուականին Սելանիկի մէջ լոյս կը տեսնէ հայ աշուղ Ախթէրիի մասին գիրք մը՝ «Սազերգութիւն (Աշուղական ինքներգութիւններ)» խորագրով: Գիրքը տպագրութեան պատրաստած է օսմանահայ բանաստեղծ Գէորգ Կառվարենցը (երաժշտահան Ժորժ Կառվարենցի հայրը):
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Դաշնակահար Շահան Արծրունի. «Մօտ է Թուրքիա-Հայաստան հաշտութիւնը։ Մենք կը տեսնենք ամենայն հաւանականութեամբ»:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Գեղարուեստական ստեղծագործութեան եւ երջանկութեան յարաբերութիւնները, իրականութեան մէջ, հարթ գետին մը չունին։ Արդեօք արուեստի ստեղծագործական գործընթացը մեզ աւելի կ՚երջանկացնէ՞:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Մեր առօրեայ բանաւոր եւ գրաւոր խօսքին մէջ երբեմն կը գործածենք դարձուածքներ, որոնք նշանաւոր դարձած են իբրեւ խօսքը զարդարելու միջոցներ, բայց չենք անդրադառնար, թէ ինչպէ՛ս ստեղծուած է այդ դարձուածքը եւ ի՛նչ ծագում ունի եւ ի՞նչ է առհասարակ դարձուածք: Ժամանակակից լեզուաբան Արմենակ Եղիայեան իր «Արեւմտահայերէնի ուղղագրական, ուղղախօսական, ոճաբանական ուղեցոյց» գիրքին մէջ դարձուածքին իմաստը այսպէ՛ս կը բացատրէ.
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վահրամ Մավեան, բանաստեղծ, արձակագիր, հասարակական գործիչ, «օրագրող, պատմուածագիր, վկայագրող, թարգմանիչ, հրապարակագիր» («Ամբողջական երկեր», Վահրամ Մավեան, Ս. Էջմիածին, 1996, էջ 15): Հայ ժողովուրդի արժանաւորագոյն զաւակներէն մէկը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Որոշ երեւոյթներու նկատմամբ կանխակալ վերաբերմունք է նախապաշարումը, որ կ՚արտայայտուի մտածելակերպի եւ վարուելակերպի ներքեւ ամրագրուած ձեւերով։ Նախապաշարումները՝ ըլլալով որպէս հոգեբանութեան տարր, աստիճանաբար կը դառնան անհատական կամ հասարակական գիտակցութեան բաղադրամասը։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ գրականութեան ինքնատիպ անուններէն է արձակագիր, թարգմանիչ, Խորհրդային Հայաստանի մշակոյթի վաստակաւոր գործիչ, «Եղիշէ Չարենց» գրականւթեան եւ արուեստի թանգարանի նախկին տնօրէններէն Ստեփան Ալաճաճեան:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի գիտական շրջանակներէն ներս հայ մամուլին նուիրուած քանի մը գիտաժողովներ եղած են: Զանազան տարիներու Երեւանի մէջ գիտաժողովներ իրականացուած են՝ նուիրուած հայ առաջին տպագիր թերթին՝ «Ազդարար»ին, Պոլսոյ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին, Մխիթարեան Միաբանութեան «Բազմավէպ»ին եւ աւանդական մամուլի այլ անուններու:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Աշխարհի նոր իրադրութիւնը հետեւեալն է. «բոլորը կախեալ է բոլորէն»։ Չկան տարածքային կամ կրօնական որեւէ սահման այն հարցերու պարագային, որոնք կը հետաքրքրեն ամբողջ մարդկութիւնը։
Մութ երկնքի ու մութ ծովուն վրայ կ՚ընթանայինք հովուն դէմ:
Նախ կորսնցուցի Գումգաբուի գաճաճ փարոսին պլպլացող կարմիր լոյսը, իսկ արդէն կէս ժամ վերջ բոլորովին աննշմար եղան քաղաքին բոլոր լոյսերը:
