Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Մինչ Հայաստանի մէջ քաղաքական կիրքերը օրէ օր կը բորբոքին, Արցախը բոլորովին ուրիշ տրամադրութեան մէջ է: Տօնական եռուզեռ մը կը տիրէ Արցախի մէջ: Յունիսի սկիզբը տեղի պիտի ունենայ շատ մեծ մարզական ձեռնարկ մը, որ Արցախի մէջ մինչեւ այժմ կազմակերպուած ամենէն մեծ զանգուածային ձեռնարկը կը յաւակնի ըլլալ:
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ոսկեդարու հայ մեծանուն պատմիչ՝ պատմահայր Մովսէս Խորէնացի (ծնած մօտաւորապէս 410 թուականին եւ մահացած 493-ին), իր նշանաւոր «Հայոց պատմութիւն» ծաւալուն աշխատութեան մէջ տուած էր հայ ազգին բնութագիրը. «Թէպէտ մենք փոքր ածու ենք եւ շատ սահմանափակ թիւով ու զօրութեամբ թոյլ, եւ շատ անգամ օտար թագաւորութեան տակ նուաճուած, բայց եւ այնպէս մեր աշխարհին մէջ ալ քաջութեան շատ գործեր կան գործուած, գրելու եւ յիշատակելու արժանի...»:
Տեսակցեցաւ՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ոսկիի յայտնագործումը հնագոյններէն է։ Անոր պատմութիւնը կը սկսի աւելի քան Քրիստոսէ 2700 տարի առաջ։ Անյիշելի ժամանակներէ սկսեալ ազնուագոյն այս մետաղը ոչ միայն գերող ապրանքային տեսք ունէր, այլեւ դիւրութեամբ կը մշակուէր։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի Ամերիկեան համալսարանին մէջ վերջերս տեղի ունեցաւ ելեկտրոնային գիրքի մը շնորհանդէսը: Հայ մատենագրութեան թուանշային գրադարանը թուայնացուցած է Հեղինէ Մելիք-Հայկազեանի՝ 1905 թուականին Թիֆլիզի մէջ լոյս տեսած արժէքաւոր յուշագրութիւնը՝ «Պտոյտ մը Ճաբոնի մէջ» խորագրով եւ զայն կը ներկայացնէր հանրութեան:
Տ. Գրիգոր Ա. Քհնյ. Տամատեան շահեկան բանախօսութիւնով մը հանդէս եկաւ ԳԱՏՕՍ-ի նախաձեռնութեամբ:
Ս. Թագաւոր եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւը անդրադարձաւ Գատըգիւղի մէջ հայոց պատմական գոյութեան եւ ծաւալած գործունէութեան:
Մեներգիչ Արթիւր Պաղտասարեան բարձր գնահատանքի արժանացաւ իր ծաւալած գործունէութեան համար:
Պարգեւատրեալ արուեստագէտը երէկ հիւրընկալուեցաւ Հայաստանի ներկայացուցիչ Սահակ Սարգսեանի կողմէ:
«Ոսկէ ծիրան»ի պատասխանատուները մամլոյ ասուլիս մը սարքեցին Երեւանի մէջ:
Շարժանկարի միջազգային փառատօնը յառաջիկայ յուլիսին պիտի կազմակերպուի 16-րդ անգամ:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ողբերգական շերտերով լի են ամերիկահայ երկու հայ նկարիչներու՝ Արշիլ Կորքիի եւ Արթիւր (Աշոտ) Փինաճեանի կեանքի անցած ճանապարհները: Մինչ կարգ մը արուեստաբաններ կը համեմատեն այս երկու նկարիչները ամերիկեան վերացական արուեստի մէջ ունեցած անոնց հսկայական դերին համար, ուրիշներ՝ տարբեր հարթութիւններու վրայ կը դնեն Փինաճեանն ու Կորքին:
Գրեց՝ ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Փոքրերի աշխարհ միշտ պայծառ,
Ձայն, հնչիւն ու բառ,
Փոքրերի աշխարհ միշտ արդար,
Խաղ է երգ ու պար,
Օրը մեզ համար տօն է անդադար…
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Հայը հունտի մը կը նմանի։ Որքան ալ փորձես մաքրել, հնձել զայն, միեւնոյնն է, թեթեւ հովի մը օգնութեամբ ան օդի մէջ սաւառնելով, ի վերջոյ մայր հողին գիրկը կը վերադառնայ։ Նորէն կը ծլարձակի, կը շատնայ. պարզապէս անհնարին է հունտը, ինչպէս նաեւ հայը արմատախիլ ընել։
