Արխիւ

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան երէկ առաւօտ նախագահեց Գնալը կղզիի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ արարողութիւններուն, որոնց ընթացքին ոգեկոչուեցան Պոլսոյ Աթոռի այն երջանկայիշատակ գահակալները, որոնք վերջին տասնամեակներուն օրհնած են Կազդուրման կայանի առաքելութիւնը։ Օրուան պատարագիչն էր Կղզեաց տեսուչ Տ. Յարութիւն Աբեղայ Տամատեան։

Թրքահայ համայնքը անցեալ շաբթուան դադարի օրերուն ենթարկուեցաւ զգացական մեծ ցնցումի մը։ Այսպէս, քորոնաժահրի համաճարակի զոհ գնաց պոլսահայ մամլոյ վաստակաշատ սպասաւորներէն Կարօ Համամճեան, որ երկար տարիներէ ի վեր մաս կը կազմէր մեր պաշտօնակից «Մարմարա» օրաթերթի անձնակազմին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Կը թուի, թէ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու նախագահ Ճօ Պայտընի միակ տարտն ու ցաւը «Հիզպուլլահ»ի զէնքն է։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մարդը՝ մաս կազմելով բնական էքօհամակարգին, կ՚օգտագործէ բնութեան պաշարները. օդէն, ջուրէն, հողէն, կենդանական ու բուսական աշխարհէն եւ իր կեանքի ու գործունէութեան ընթացքին կը ներգործէ այդ էքօհամակարգի վրայ իր թափօններով, մթնոլորտ արտանետումներով ու կեղտաջուրերու արտահոսքերով:

Պատրիարքական աթոռը՝ գլխաւորութեամբ Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեանի ու մասնակցութեամբ Աթոռոյ միաբաններուն եւ քահանայից դասու անդամներուն, երեքշաբթի, յուլիսի 20-ին, ժամը 10.00-ին, հրաժեշտ տուաւ Պատրիարքական Աթոռոյ քահանայից դասու երէց անդամներէն, անձնուէր ու հաւատարիմ հոգեւորականին, Թոփգաբուի Ս. Նիկողայոս, Էյուպի Ս. Եղիա եւ Ս. Աստուածածին եկեղեցիներու հոգեւոր հովիւ Տ. Մինաս Ա. Քհնյ. Ճիհանկիւլեանին։

Ստեփանակերտի «Յակոբ Կիւրճեան» արուեստի դպրոցին մէջ վերջերս «Թովմասեան» հիմնադրամը նախաձեռնած է ձեռնարկ մը, որուն ծիրին մէջ արցախցի երեխաները նկարեցին ապագայի Արցախը իրենց աչքերով:

Ըստ Նիկոլ Փաշինեանի, Ատրպէյճան մտադիր է նոր բախումներ հրահրել Արցախի դէմ եւ սահմանի վրայ:
Եւրոմիութիւնը կը ձգտի առաւել աշխոյժ ներգրաւուիլ տարածքաշրջանէն ներս կայունութեան հաստատման գործին:

ՍԱՄՈՒԷԼ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Հայ երաժշտական արուեստի խոշորագոյն դէմքերէն մէկն է Թաթուլ Ալթունեան՝ ազգային մշակոյթին, անոր զարգացման բերած իր նպաստով: Անուն մը, որ սերտօրէն կապուած է հայ երգի հետ, հարազատ ու մօտիկ ամէն մէկ հայու սրտին հայրենիքի թէ արտերկրի մէջ:

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Իրաւ՜, չեմ գիտեր, թէ ո՞ր ամէնորոշ ատեանի անբեկանելի դատավճիռով կամ, ըսենք, ո՞ր վերաշնորհ տրամաբանութեամբ՝ հայերէնը կը դիտարկուի որպէս երկրորդական, յաճախ անկարեւոր դասանիւթ, շատ անգամ նոյնիսկ օգնութեան կը կանչուի, երբ անոր անմիջական կարիքը զգացուի (այլ խօսքով՝ երբ ոչ-հայագիտական դասանիւթերու համար յաւելեա՜լ դասաժամեր պահանջուին):