Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Երբեւէ չէի մտածած, թէ կրնայ ըլլալ ժամանակ, որ բռնատիրութիւնն ու բռնակալութիւնը դրական ու աղէկ նկատենք։ Երբեք ալ բռնատիրութեան կողմնակից չենք եղած եւ չե՛նք, սակայն ցաւ ի սիրտ, իրողութիւն մըն է, որ հոն ուր բռնատիրութիւնը կ՚իշխէ, բարոյականութիւնն ու մարդկային արժէքները աւելի երկար կ՚ապրին քան հոն, ուր ժողովրդավարութիւն անուան տակ կը տիրապետէ սանձարձակ ազատութիւնը:

Արեւմտեան Եւրոպայի հայրապետական պատուիրակ եւ Վատիկանի Ս. Աթոռի մօտ Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ մշտական ներկայացուցիչ Տ. Խաժակ Արք. Պարսամեան ներկայ շաբթուան սկիզբին մասնակցեցաւ միջեկեղեցական կարեւոր մամլոյ ասուլիսի մը։

Ղալաթիոյ Սուրբ Փրկիչ հայ կաթողիկէ եկեղեցւոյ յարակից հիւրատան մէջ նախընթաց օր ծագած հրդեհին արձագանգները կը շարունակուին։ Այս տխուր պատահարը մեծ ցաւ պատճառած է բոլորին՝ մանաւանդ, որ խլած է երկու զոհ։

Երէկ, հաճոյքն ունեցանք խմբագրատանս մէջ հիւրընկալելու Դալար Եւ Արթօ Հորոզօղլուները, որոնք կը գլխաւորեն Կէտիկփաշայի «Հրանդ-Տինք» դպրոցի կամաւոր հոգաբարձութիւնը։

Արարատ Միրզոյեան Ժոզէֆ Պոլելի, իսկ Ռուբէն Ռուբինեան Մարիա Պուրիչի հետ հանդիպումներ ունեցան:
Երեւանի ղեկավարութիւնը կը ջանայ միջազգային դերակատարներու կշիռը ծառայեցնել Լաչինի միջանցքի վերաբացման:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Յիրաւի, մենք ունինք ապահով ու գեղեցիկ կեանք, սակայն կոյր ենք զայն գնահատելու համար:
Յիրաւի, մենք կ՚ապրինք շքեղ կեանքով մը: Այո՛, մենք, ոչ թէ մեր դրացին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Նոր տարուան մը գալուստը կամ նոր թուականի մը սկիզբը բոլոր մարդոց համար յատկանշական ու խորհրդանշական է: Ոմանց համար ինքնաքննութեան առիթ է, ոմանց համար օր մը կամ երկու օր հանգիստ շունչ մը քաշելու՝ կտրուելու առօրեայ թոհուբոհէն, ուրիշներու համար մէկ անկիւն քաշուելու եւ քիչ մը խաղաղութիւն վայելելու, մէկ խօսքով իւրաքանչիւր ոք ունի նոր տարին դիմաւորելու իր ընկալումն ու ըմբռնումը, որով ինքզինքին առիթ կու տայ թեթեւնալու, հանգստանալու, խաղաղելու:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ժողովրդական առածը կ՚ըսէ, թէ «ժամանակը ամէն բանի բուժումն է», սակայն կեանքը իւրաքանչիւրիս սեփական փորձառութեամբ պիտի սորվեցնէ, թէ իրականութեան մէջ ժամանակը այնքան ալ դրական տեսք մը չունի, որովհետեւ բոլորս ալ դէպի անցեալ հայեացք մը նետելով պիտի տեսնենք ժամանակին տարածները:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ազգի մը մէջ ամենէն մեծ դժբախտութիւնը սկիզբ կ՚առնէ ա՛յն ժամանակ, երբ հաւաքական շահը կը սկսի իր տեղը զիջիլ անհատականին ու մարդ հաւաքականութեան շահերով առաջնորդուելու փոխարէն աւելի նախամեծար կը նկատէ իր անձնական շահերը: