Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հայ գրականութեան մէջ յոռետեսները բազմաթիւ են. յոռետես են անոնք՝ որոնք երբեք չկրցան տեսնել այն Հայաստանն ու հայութիւնը, որուն երազը տասնամեակներ շարունակ հիւսեցին. անոնք յոռետե՞ս ծնան, թէ ոչ յոռետես դարձան։ Հայ մտաւորականներէն Եղիա Տէմիրճիպաշեան 9 մարտ 1893 թուականին գրած իր մէկ յօդուածին մէջ կ՚ըսէ. «յոռետես» եմ, «յոռետես» եղայ»։

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Դեռ նախակրթարանի տարիներուն մեզի դպրոցին մէջ սորվեցուցած էին, որ «քեռի» կայ եւ կայ «գերի»... մօրեղբայր մը ունենալուս իրողութիւնը նկատի ունենալով՝ լրիւ հասկցած էի, թէ ով է առաջին «քեռի»ն, որ Հալէպի մէջ մեծ մասամբ այլ կերպ ալ կը կանչուէր... այո՜, «քեռի»ն իմ գիտցած մամայիս եղբայրը՝ տայտայն էր։

Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը երէկ պարգեւատրուեցաւ Ռուս Ուղղափառ եկեղեցւոյ Քիրիլ Ա. Պատրիարքին կողմէ։ Ռուսաց պատրիարքը Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետին շնորհեց «Մոսկուայի Միտրոպոլիտ Սուրբ Ալեքսի» առաջին կարգի շքանշանը։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մենք ալ կ՚ուզէինք մտաւորականին պէս լաւատեսութեամբ նայիլ մեր հայկական սփիւռքին. մենք ալ կ՚ուզէինք եւ հազա՜ր երանի կու տայինք, որ ունենանք նոր սերունդ մը, որ իրապէս շատ աւելի հայրենասէր է քան նախկին սերունդները, սակայն պատկերը այդ մէկը չի ներկայացներ: 

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ

մեր մե­ծե­րը մե­ծեր էին
բա­ցուած գիր­քի նման
սէր ու յար­գանք սնու­ցա­նող
բա­ռե­րով մտա­ծում­ներ սահ­մա­նող
հա­ւատք ու կամք նե­րար­կող
գիր ու լե­զու սեր­մա­նող

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հոգեւոր կեանքին եւ Աստուծոյ հետ առողջ յարաբերութիւն ունենալուն աենէն կարեւոր հիմքը սէրէն ետք՝ հաւատքն է, առանց որու մարդ չի՛ կրնար առողջ յարաբերութիւն ունենալ իր Արարիչին հետ:

Իրանի արտաքին գործոց նախարար Ապպաս Արաղչի երէկ ընդունեց Ռուսաստանի արտաքին գործոց փոխ-նախարար Ալեքսանտր Կրուշքոն։ Թեհրանի զրոյցի ընթացքին քննարկուեցան տարածաշրջանէն ներս խաղաղութեան ու կայունութեան ապահովման վերաբերեալ հարցեր։

Կիպրական հիմնախնդրին շուրջ կազմակերպուած են ընդլայնուած ձեւաչափով անպաշտօն ժողովներ:
Արտաքին գործոց նախարար Հաքան Ֆիտան տեսակցեցաւ ՄԱԿ-ի ընդհանուր քարտուղար Անթոնիօ Կութերեսի հետ:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Վերջերս կազմուած գրական հաւաքոյթի մը ընթացքին տարիներու ծանրութեամբ մտաւորական մը խօսք առնելով փորձեց ներկաներուն մէջ սերմանել այն համոզումը, որ մեր ազգին մերօրեայ վիճակը՝ հակառակ տագնապներուն եւ անկումային դրութեան այնքան ալ թշուառ չէ եւ դիտել տուաւ, որ այսօր ի յայտ եկած է շատ աւելի գիտակից, իր ինքնութեան մէջ անշեղ սերունդ մը՝ որ իր մէջ աւելի հայրենասիրութիւն կը կրէ քան անցեալի սերունդները: