Արխիւ

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ սոփ­րա­նօ Գա­րին Պոզ­քուրթ վա­ղը հան­դէս պի­տի գայ հա­մեր­գով մը, որ կազ­մա­կեր­պուած է ի զօ­րակ­ցու­թիւն լէօ­սե­միէ տա­ռա­պող ե­րա­խա­նե­րուն։ Հա­մեր­գի յայ­տագ­րին մէջ Գա­րին Պոզ­քուրթ պի­տի եր­գէ թե­նոր Պիւ­լենտ Քիւ­լեք­ճիի հետ։

Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նի երկ­րորդ, եր­րորդ եւ չոր­րորդ դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րը այս տա­րի ի­րա­կա­նա­ցու­ցին մար­դա­սի­րա­կան շատ կա­րե­ւոր ծրա­գիր մը: Ըն­կե­րա­յին պա­տաս­խա­նա­տուու­թեան ծրա­գիր­նե­րու շրջագ­ծով, 2015-2016 կրթա­կան տա­րեշր­ջա­նի սկիզ­բը ի­րենց ու­սու­ցիչ­նե­րուն հսկո­ղու­թեան ներ­քեւ ա­նոնք ընտ­րե­ցին ըն­թերց­ման հա­ճե­լի եւ ու­սու­ցո­ղա­կան գիր­քեր ու ամ­բողջ տա­րուան ըն­թաց­քին զա­նոնք տա­կաւ առ տա­կաւ ձայ­նագ­րե­ցին  խտա­սա­լիկ­նե­րու վրայ:

Համայնքային շրջանակները երէկ երեկոյեան Թոփգաբուի Լեւոն-Վարդուհեան վարժարանին ի նպաստ համախմբուեցան Կայրէթթեփէի «Տետեման» պանդոկին մէջ:
Ս. Նիկողայոս եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդին կողմէ առ ի երախտագիտութիւն ծաղկեփունջ մը յանձնուեցաւ Մոնիք Երկանեանին, որ կոչ ուղղեց մեր դպրոցներու գոյատեւման համար:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

4 ՅՈՒ­ՆԻՍ 2016, Շա­բաթ, Է­սաեան վար­ժա­րա­նի «ԲԱ­ԺԱ­ԿԻ ՕՐ» է։ Յի­շա­տակ­նե­րու վե­րա­կոչ­ման, ո­գե­ւոր եւ խան­դա­վառ օր մը՝ բո­լոր ա­նոնց հա­մար, որ Է­սաեան վար­ժա­րա­նէն յի­շա­տակ մը ու­նին, ապ­րուած կեանք մը, սի­րոյ եւ ջերմ զգա­ցում­նե­րու շրջան մը, որ անջն­ջե­լի դրոշմ մը թո­ղած է ի­րենց հո­գիին խո­րը։

Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան ե­րէկ Փա­րի­զի մէջ հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ ԵԱՀԿ-ի Մինս­քեան խմբա­կի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րուն հետ։ Ե­ռա­նա­խա­գահ­նե­րը՝ Ճէյմս Ո­ւոր­լիք (Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ), Ի­կոր Փո­փով (Ռու­սաս­տան), Փիէռ Անտ­րիու (Ֆրան­սա), ինչ­պէս նաեւ ԵԱՀԿ-ի շրջա­նա­յին նա­խա­գա­հի անձ­նա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ան­ճէյ Կասպր­չիկ քննար­կե­ցին Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թեան կար­գա­ւոր­ման գոր­ծըն­թա­ցի ներ­կայ փու­լին վե­րա­բե­րեալ հար­ցեր։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Թուր­քիա-Գեր­մա­նիա յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն մէջ ե­րէ­կուան դրու­թեամբ ծա­գե­ցաւ տագ­նապ մը։ Պուն­տես­թակ հա­ւա­նու­թիւն տուաւ հայ­կա­կան բա­նա­ձե­ւին։ Պեր­լին ե­կաւ հա­մալ­րել շար­քը այն մայ­րա­քա­ղաք­նե­րուն, ո­րոնք 1915 թուա­կա­նի դէպ­քե­րը կը բնու­թագ­րեն հա­յոց տե­սա­կէտ­նե­րուն կամ ո­րա­կում­նե­րուն հա­մա­հունչ՝ այ­սինքն որ­պէս ցե­ղաս­պա­նու­թիւն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սուրբ Գիր­քի մէջ յի­շուած ծա­ղիկ­նե­րու մա­սին ամ­փոփ տե­ղե­կու­թիւն­ներ տալ կը շա­րու­նա­կենք։ Սաղ­մո­սաց գիր­քին մէջ Սաղ­մո­սեր­գուն կ՚ը­սէ. «Ար­դա­րը ար­մա­ւե­նիի պէս պի­տի ծաղ­կի, Լի­բա­նա­նի ե­ղեւ­նիի պէս պի­տի մեծ­նայ». (Սաղ­մո­սաց ՂԲ 12)։ Կը տես­նուի, որ ծա­ռե­րու եւ ընդ­հան­րա­պէս բոյ­սե­րու յատ­կու­թիւն­նե­րը շատ գե­ղե­ցիկ օ­րի­նակ են ար­դա­րին, այ­սինքն՝ բա­րե­պաշտ մար­դուն, բնա­ւո­րու­թեան, նկա­րագ­րին եւ օգ­տա­կա­րու­թեան։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

​Պուն­տես­տա­կի մօտ այ­սօր օ­րա­կար­գի վրայ է հայ­կա­կան հար­ցը։ Գեր­մա­նիոյ խորհր­դա­րա­նը կը քուէար­կէ բա­նա­ձե­ւի մը հա­մար, ո­րու ըն­դուն­ման պա­րա­գա­յին այդ եր­կի­րը իւ­րա­ցու­ցած պի­տի ըլ­լայ այն մօ­տե­ցու­մը, թէ 1915-ի դէպ­քե­րը կը հա­մա­րուին ցե­ղաս­պա­նու­թիւն։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ե­րէկ ըն­դու­նեց Գնա­լը կղզիի Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Լե­ւոն Շա­տեանն ու իր ըն­կեր­նե­րը։ Ներ­կայ էր նաեւ ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեան։