Հոգե-մտաւոր

ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ԳԻՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Արդարութիւնը՝ մարդկային կեանքի ամենէն արժէքաւոր եւ յարգելի առաքինութիւններէն մէկն է։ Մա՛րդ, առանց արդարութեան չի՛ կրնար գոյապահպանել եւ գոյատեւել իր բարոյական էութիւնը եւ ինչո՛ւ չէ՝ իր ամբողջ կեանքը։

ՀԱՅ ԳԱՂՈՒԹՆԵՐԸ՝ ԵՐԷԿ ԵՒ ԱՅՍՕՐ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Հայկական գաղութները, աշխարհի տարածքին կամաւոր ձեւով չէ՛ որ հիմնուեցան. մեր ճակատագիրն ու պատմութիւնը իր վերիվայրումներով պատճառ եղաւ, որպէսզի ստեղծուին գաղութներ եւ կազմեն հայկական սփիւռք մը:

ՄԵՐ ԳՐՈՂՆԵՐՆ ՈՒ ՕՏԱՐ ԲԱՌԵՐԸ (ԼԱ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Որպէսզի շփոթութիւն չըլլայ, յայտնենք, որ Պաղտասար Դպիրէն առաջ վստահաբար եղած են քերականութեան հետ կապուած աշխատութիւններ. տպագիր ամենէն հին օրինակներէն մէկն է լեզուաբան, մշակութային գործիչ եւ հրատարակիչ Ոսկան Երեւանցի «Քերականութիւն»ը, որ հրատարակուած է 1666 թուականին։

ՅԱՂԹՈՂ ԸԼԼԱԼ… -Բ.-

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Վատթարացուցիչ հիւանդութիւն մը՝ որ ջղային դրութեանս մէջ է», ըսաւ պաղարիւնութեամբ։ «Բժիշկները ըսին, թէ մահացու է եւ յոյս չկայ եւ պիտի կորսնցնէի թեւերուս եւ սրունքներուս գործածութիւնը մինչ քաղցկեղը կը տարածուէր մարմնիս մէջ, բայց ես վերսկսած եմ գործածել թեւերս եւ սրունքներս»։

ՄԵՐ ԳՐՈՂՆԵՐՆ ՈՒ ՕՏԱՐ ԲԱՌԵՐԸ (ԻԹ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մամուլի ճամբով աշխարհաբար լեզուն կոկուեցաւ, սակայն կար հիմնական հարց մը. քերականութեան պակասը: Շատեր կը փորձէին գրաբարի քերականութեան հիման վրայ աշխարհաբար լեզուն գործածել, ինչ որ մեծ դժուարութիւններ կը յառաջացնէր:

ՄԵՐ ԳՐՈՂՆԵՐՆ ՈՒ ՕՏԱՐ ԲԱՌԵՐԸ (ԻԸ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Թրքախօս հայերու հայերէն սորվեցնելու մտատանջութիւնը մեզի կը հասնի 1750-ական թուականներէն. 1794, 1795 եւ 1796 թուականներուն իրարու ետեւէ Մատրասի «Յարութիւն Շմաւոնեան Շիրազեցու» տպարանէն կը հրատարակուի «Ազդարար: Ամսագիր:

Էջեր