Հոգե-մտաւոր

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կեանքի մէջ գոյութիւն ունեցող ամէն արժէք յարաբերական է՝ ինչպէս որ յարաբերական է նաեւ անոր ձգած ազդեցութիւնն ու տպաւորութիւնը ուրիշներու վրայ:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդը իրեն համար նպատակ մը չէ՛։ Մարդ ինքզինքին համար չ՚ապրիր։ Մարդը ստեղծուած է «ուրիշ»ին՝ իր նմաններու համար, իր նմանին օգնելու, իրերօգնութեան համար։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մարգարէութեան կը հաւատա՞ք թէ ոչ՝ չեմ գիտեր, սակայն գիտեմ, որ մեր թուականէն աւելի քան դար մը առաջ «Լիլա» գրչանունը օգտագործող պոլսահայ գրիչ մը իր «Եկեղեցի թէ՞... սալօն» գրութեան մէջ Հայ Եկեղեցւոյ եւ անոր ճակատագիրին մասին հետեւեալը կը գրէ. «Ատենին թագաւորութիւննիս վրայ տուինք անփթութեան երեսէն, չոր ու ցամաք կրօնք մը մնացած է ձեռքերնիս, վաղը ան ալ կը ջրենք դարձեալ մեր աննախանձախնդիր ոգւոյն շնորհիւ». եւ իրապէս ալ «ջրեցինք», սակայն ո՛չ այն ջրելներէն որ կը պտղաւորէ՝ այլ ամբողջութեամբ հակառակը:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Երանելի է այն մարդը՝ որ կը համբերէ փորձութեան, որովհետեւ եթէ փորձութեան մէջ հաստատ ըլլայ՝ պիտի ընդունի կեանքի պսակը, զոր Տէրը խոստացաւ զինք սիրողներուն». (ՅԱԿՈԲՈՍ Ա 12)։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Տակաւին նոր պսակադրուած երիտասարդ աղջնակի մը ձեռքը գիրք տեսայ. գնահատելի երեւոյթ է, որ կեանքի այս քաոսին մէջ ժամանակ գտնելով ընթերցելու ժամանակ կը յատկացնէ։ Սակայն մտահոգեցուցիչ էր ընթերցած գիրքը՝ «Սիրոյ հինգ լեզուները». մտահոգեցուցիչ, որովհետեւ ընթերցելու կողքին աղջնակը յոյսը դրած էր գիրքին՝ առողջ ու կայուն ամուսնական կեանք մը ունենալու համար։

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Յիսուս ծնաւ ախոռի պարզութեան, համեստութեան եւ խոնարհութեան մէջ՝ աղքատ, համեստ ընտանիքի մը ծոցը, ինչպէս կը վկայէ Սուրբ Գիրքը. (ՂՈՒԿ. Բ 6-7)։ Պարզ հովիւները եղան այն հրաշալի՜ իրադարձութեան առաջին վկաները։ Այս համեստ աղքատութեան մէջն է, որ երկինքի փառքը կը յայտնուի. (ՂՈՒԿ. Բ 8-20)։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ամերիկացի հայր մը վերջերս կը բողոքէր, թէ իր հարազատ դուստրը 21 տարեկան ըլլալով հանդերձ կը շարունակէ իրենց հետ նոյն տան մէջ ապրիլ եւ որոշ կարծիքներ կը խնդրէր հանրութենէն, թէ ինչ ձեւով կրնայ համոզել, որ կա՛մ դուրս գայ եւ կամ ալ որպէս չափահաս հաւասարապէս մասնակից դառնայ տան ծախսերուն...։

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Յաճախ կը լսուի սա խօսքը, թէ՝ դրամը միջոց մը, առարկայ մըն է միայն եւ ո՛չ՝ նպատակ։ Բարոյագէտներ եւ կրօնաւորներ ալ նոյնը կ՚ըսեն։ Եւ իսկապէս ալ այդպէս է. դրամը, պարզապէս, նպատակի մը հասնելու համար միջոց մըն է։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Յաճախ լսուած է, թէ կիները կը բամբասեն, սակայն աւելի ճի՛շդ պիտի ըլլար ըսել «հայերը» կը բամբասեն, որովհետեւ ունիմ այն համոզումը, որ աշխարհի վրայ առաջին բամբասողը հայ մը եղած պէտք է որ ըլլայ:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Մարդիկ կան, որ զիրենք հարուստ ցոյց կու տան, բայց բան մը չունին. մարդիկ կան, որ զիրենք աղքատ կը ցուցնեն, բայց շատ հարստութիւն ունին»։
ԱՌԱԿԱՑ ԺԳ 7