ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղարշապատի Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ մօտակայքը լիբանանահայ դերձակ մը խանութ մը վարձած՝ իր մասնագիտութեամբ աշխատելով, իր ապրուստը կը հայթայթէ:
3 յունուար 2025-ի առաւօտեան, երբ աշխատանքի կ՚երթայի, տեսայ, թէ Աբօն իր խանութն է՝ արդէն աշխատանքի վրայ:
ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ա՜խ, եթէ թախծոտ մարդը կարենայ երթալ: Ո՞ւր սակայն: Կարեւոր չէ…, կարեւորը եթէ կարենայ երթալ…: Անիմաստ տեղ չորս պատերուն մէջ կլոր-կլոր դարձաւ, ապա անկողինին վրայ ինկաւ…:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակագիրին հետեւեալ խօսքը. «Սուտ առատաձեռնութեան վրայ պարծեցողը անանձրեւ ամպերու եւ հովի պէս է» (Առ 25.14):
Պատասխան. յաճախ կը հանդիպինք մարդոց, որոնք մեծ խոստումներ կու տան՝ ըսելով, թէ այսինչ կամ այնինչ գործը պիտի ընեն, կամ այսքան գումար պիտի տրամադրեն այսինչ կամ այնինչ նպատակին համար, սակայն օրերը, շաբաթները, ամիսներն ու տարիները կ՚անցնին եւ սակայն իրենց ըսածները խօսքի սահմաններէն այն կողմ չեն անցնիր, այլ՝ կը սահմանափակուին խօսքի սահմաններուն մէջ, որով իրենց պարծանքն ու մեծախօսիկութիւնը կեղծ ու սուտ կ՚ըլլայ:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Ամէն տարուայ աւարտին աշխարհ իր բոլոր շերտերով ու մակարդակներով վերաքաղ կ՚ընէ կատարուածը եւ նոր յոյսերով կը լիցքաւորուի: Մշտապէս ժամանակային հասկացողութիւնը իր անմիջական ու պարզագոյն գալստեամբ ու ապրումով տարիներու թիւերով կը գալարուի:
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Ճամբորդութիւնը մեծ իրադարձութիւն մըն էր մեր մանկութեան օրերուն։
Ամերիկա ճամբորդելը՝ այսինքն ովկիանոսը կտրելը… Օհօ՜հօ՜հօ՜, ամէն մարդու վիճակուած բախտ չէր։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Տարի մը եւս թաւալեցաւ մարդկութեան կեանքին մէջ:
2024-ը դարձաւ 2025:
Մարդիկ վերջնականապէս ճանապարհեցին 2024-ը, ոմանք ուրախութեամբ, ոմանք տրտմութեամբ, ոմանք խինդով, ոմանք թախիծով, ոմանք խնդալով եւ ոմանք ալ լալով:
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Ինչ լաւ է դպրոցական ըլլալը, մտահոգութիւնդ դաս սորվիլն է, Ծնունդ-Զատիկ արձակուրդ եւ տակաւի՜ն… Երեք ամիս ալ ամրան արձակուրդ։
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ընկերական մի՛ ըլլար, ժամանակը որ կ՚ապրինք, ատելութեան ժամանակն է:
Հաւատարիմ մի՛ ըլլար, դաւաճանութեան ժամանակն է:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մարդկային ընկերութենէն ներս սովորութիւն է, որ իւրաքանչիւր տարեվերջին կատարեն հաշուեյարդար մը՝ տեսնելու, թէ անցեալ տարուան ընթացքին ի՛նչ յաջողութիւններու հասած են, ո՛ւր թերացած են, ի՛նչ ձախողումներ ունեցած են, որպէսզի ըստ այդմ սկսին իրենց նոր տարին՝ նոր ծրագիրներով, նոր տեսլականով, միշտ հաւատարիմ եւ ամուր կանգնած մնալով իրենց ունեցած արմատներուն վրայ, այլ խօսքով՝ սկզբունքներուն եւ նպատակներուն:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Նոր տարուայ սեմին, ինքզինքս վերագտնելու եւ վերարժեւորելու միտումով, աւանդութիւն յարգողի ճշդապահութեամբ, սենեակէս ներս քաշուելով, սեղանիս դիմաց նստած, աչքերս անոր վրայ դիզուած թուղթերուս եւ յուշատետրիս կեդրոնացած, առանձնանալու կարիքը կը զգամ:
