Հարթակ

ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՆՔ

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Յաճախ կ՚ըսենք «Եթէ քարերը լեզու ունենային» կամ «Ուշադրութիւն՝ պատերը ականջ ունին»։
Այնպէս կ՚երեւի, որ մեր դասարանին պատերը ո՛չ լեզու ունէին՝ ո՛չ ալ ականջ… Լաւ որ չունէին եւ բան չփսփսացին ինծի, որովհետեւ եթէ ունենային՝ այս բանաստեղծութիւնը պիտի չգրուէր։

ՄԹՆՈԼՈՐՏ-ՀԱՄԱԽՄԲՈՒՄ՝ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Եւ որովհետեւ միտքս մտահոգ հարցերու ամբար մը դարձած է, անոր համար յաճախ կրկնութեան գնով կ՚ուզեմ ընթերցողին հետ կիսել կարգ մը միտքեր: Իբրեւ նախաբան նաեւ յիշեցնեմ, որ բոլորս ալ լաւատեղեակ ենք, թէ ինչպէ՞ս ժամանակները գերազանցապէս նիւթականացած են, միաժամանակ նիւթականացած՝ մեր բոլոր արժեւորումներն ու անոնց չափանիշները:

ԿԵԱՆՔԸ ՏԽՈՒՐ ԵՐԳ Է ՑԱՒԻ…

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Սովորական օր մըն էր, ընտանիքով ճաշի նստած ենք նորէն, անսովորը իմ լռութիւնս էր… Աշխարհի հոգը ուսերուս առած լուռ նստած էի, աւելի ճիշդը հայ գրողներու ճակատագիրն էր ուսերուս վրայ եւ մտքիս ու սրտիս մէջ։

ԱԿՆԱՐԿ - 71 - ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ՎՆԱՍՆԵՐԸ

ԳԷՈՐԳ ՍՐԿ. ՆԱԼՊԱՆՏԵԱՆ
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօր մեր սիրելի ընթերցողներուն արեւելահայերէնէ արեւմտահայերէնի վերածելով, կը ներկայացնենք հետաքրքրական գրութիւն մը՝ «Քաղաքականութեան վնասները» խորագիրը կրող, նկատի ունենալով, որ այս օրերուն, ազգովին քաղաքական «գործիչ»ներու եւ «քաղաքագէտ»ներու վերածուած ենք:

«ԷԹԻՔԷԹ»

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

-Դո՛ւք երեքդ,- ըսաւ մեր ակումբի մեզի համար այդ օրերու «մեծերէն»՝ ընկ. Ժամագործեան, մեր մօտ, սենեակ մտնելով, բարձրաձայն եւ հրանգող ոճով: Իսկ մենք երեք ընկերներով ակումբի «Քրիստափոր» գրադարանի երկար ու մաշած սեղաններու վրայ, մէկ կողմէ կարդալով, միւս կողմէ ալ իրարու հետ կատակելով, հո՛ն, զանազան երկիրներէ Հալէպ նոր հասած հայ մամուլի թերթերը, հիները նորերով փոխարինելով, կամ թուականի շարքերու տեղադրումներով զբաղուած էինք.

ԱԿՆԱՐԿ - 70 - «ԻՆՉՈ՞Ւ ԿԸ ԳՐԷՔ»

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ունեցած սովորութեանս համաձայն, հայկական մամուլի հին պարբերականները կը թերթատէի: Հետաքրքրական գրութեան մը հանդիպեցայ Պոլիս տպուած «Իգնատ Աղա» շաբաթաթերթին մէջ, «Ինչո՞ւ կը գրէք» վերնագիրը կրող, որ լոյս տեսած է 27 դեկտեմբեր 1919-ին:

ՊԻՏԻ ԴԱՒԱՃԱՆԵ՛Մ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՍ (ԶԱՌԱՆՑԱՆՔ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ՎԱԽԻ ՄԱՍԻՆ)

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Եւորպական համալսարանները թափառող արաբ դասախօսը, որ երկար տարիներէ ի վեր գաղթած էր իր երկրէն՝ սովէն ու ահաբեկչութենէն փախչելով, գիշեր մը եւրոպական քաղաքներէն մէկուն մէջ կը պտտէր, մինչ իր շուրջ եղող քաղաքակրթութիւնը, արդարութիւնն ու կանոնաւորութիւնը կը փայլէին ու ներդաշնակ էին տօնածառի նման:

Էջեր