ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Նախորդ յօդուածներովս նկարագրուած դժուար, անկայուն եւ յաճախ անհեռանկար վիճակ պարզող Հայաստանէն Պոլիս հասած գաղթականներու իրականութեան մէջ կայ բարեբախտաբար կտոր մը լոյս։
Անոր հասնելու համար պիտի նստիս թրամվայ, բարձրանաս բլրակներ, անցնիս Պոլսոյ հնագոյն թաղերէն, հասնիս Չեմպերլիթաշ կամ Պէյազըթ կայարան, իջնես, անցնիս ձախ կողմ ու դէպի ծով տանող զառիվարներէն մէկը բռնես։
ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ
Հայկական լեռնաշխարհի բոյսերը ունին շատ հին ծագում: Անցեալին անոնցմէ շատերը բուժական նպատակներով կ՚օգտագործուէին տեսակաւոր հիւանդութիւններ բուժելով եւ վէրքեր դարմանելու համար:
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Գիտելի է, թէ աշակերտները կանչելը չորս անգամ է. նախ՝ աշակերտները հաւատքի կոչեց: Յովհաննէս ասոր մասին կ՚ըսէ այստեղ: Երկրորդ՝ սիրելութեան եւ պարզ աշակերտութեան կանչեց:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Անցնող օրերուն Հայաստանի լրահոսին մէջ կարեւոր տեղ տրամադրուեցաւ «Կալաւան» գիւղին։
Խորքին մէջ խօսքը միայն սովորական կամ արդիական մօտեցումներով «ոտքի ելած» հայկական գիւղին մասին չէր, այլ աւելին։
ՅԱԿՈԲ ՄԱՐՏԻՐՈՍԵԱՆ
Հայ ծնողքը, ընդհանրապէս, միշտ հետամուտ եղած է իր զաւակներուն բարօր կեանքի ապահովութեան: Ազգային ասացուածք դարձած են այս խօսքերը. «Մեր զաւակները թող չտեսնեն մեր քաշածը», «Թող հանգիստ կեանք ունենան», «Թող հացի կարօտ չմնան» եւ այլ համանման մաղթանքներ, որոնք չենք գիտեր ե՞րբ ծագում առած են:
ԱՆԱՀԻՏ ԿՕՇԿԱՐԵԱՆ
«Երաժշտութիւնը, ինչպէս լաւ օծանելիքը, իր մէջ անտեսանելի մասնիկներ ունի, որուն հետ առաջին հպումէն կրնայ ժամանակի սահմաններէն դուրս եկող սիրավէպ մը սկսիլ, որ կրնայ շարունակուիլ ամբողջ կեանքի ընթացքին», Օսվալտօ Ֆարրես։
ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ
Ամէն տարի Հայաստանի մէջ մօտ երեք տասնեակ փառատօներ կը կազմակերպուին: Անոնք կ՚արտացոլացնեն մեր երկրին մշակութային առանձնայատկութիւններն ու առօրեան:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Պատերազմ։ Շատեր կը խօսին ատոր մասին։ Կեանքեր «փոխող», վէրքը վէրքին վրայ բարդող եւ արիւններու մէջէն ու արիւններու միջով նոր քարտէսներ գծող այս երեւոյթը, միայն կրօնական տարակարծութիւններու, ատելութեան, ոխի ու քէնի հիմքով եղած դրոյթ մը չէ, այլ աւելին։
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
«Մաշտոց» պողոտայէն հայրենադարձ կին մը փոքր հանրակառք մը կը բարձրանայ: Սովորաբար, երբ յաճախորդ մը հանրակառք բարձրանայ, նորեկին ուղղուած կ՚ըլլայ բոլորին ուշադրութիւնը. այս պարագային, մենք համակերպած ենք այն հայեացքներուն, որոնք կը խօսին ու կը յայտնեն, թէ մէկ նայուածքով հայրենադարձ կամ օտար ըլլալդ ակնկալած են. որսորդի հմտութեա՞մբ ըսեմ, նախազգացո՞ւմ ըսեմ...:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Երեւանի սրտին վրայ, մեթրոյի «Հանրապետութեան» կայարանի ճիշդ կողքը՝ կայ «թաղամաս» մը, ուր խանութներ ունին տասնեակ հալէպահայեր։ Երեւանի քաղաքապետարանի տնօրինութեան եւ ընծայած դիւրութիւններուն շնորհիւ հալէպահայ մեր հայրենակիցները հիմնած են իրենց «օճախներ»ը, ուր կը վաճառեն տնային ապրանքատեսակներ, հագուստեղէն, մինչեւ իսկ արեւելեան, բայց մանաւանդ հալէպեան ուտելիքներ։
