Արխիւ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Չեմ փորձեր այս տողերովս, վերնագրիս մէջ յիշած բառերուս իմաստները պարզել: Բացատրել: Բոլորդ ալ, շատ հաւանաբար կը հասկնաք: Իսկ եթէ ո՛չ.- ընթերցողը, ի՛նք թող ստանձնէ այդ «պարտականութիւնը»: Բայց եւ այնպէս, անկեղծօրէն ըսեմ, որ կը սիրեմ մտածել «ասոնց» մասին:

Գուզկունճուքի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդը հետեւողական աշխատանք կը տանի եկեղեցապատկան կալուածներու արժեւորման ուղղութեամբ։ Կալուածներու արժեւորումը թէեւ որոշ հեռանկարներ կը խոստանայ, սակայն այդ ակնկալութիւնները արդարացնելու նախապայմանն է յիշեալ կալուածները խնամել, վերանորոգել եւ բարւոք վիճակի բերել։

«Արմէնփրէս»ի տնօրէն Արամ Անանեան տեղեկացուց, որ գործակալութիւնը շուտով պիտի ունենայ թրքերէն բաժին մը։ «Լրատուական դաշտէն ներս նաեւ թրքերէն պիտի խօսինք», ըսաւ Արամ Անանեան՝ յիշեցնելով, որ թրքերէնը պիտի դառնայ վեցերորդ լեզուն, որով թողարկումներ կ՚ընէ գործակալութիւնը։

Ռուսաստանի նախագահ Վլատիմիր Փութին եւ Ֆրանսայի նախագահ Էմմանիւել Մաքրոն շաբաթավերջին ունեցան հեռախօսազրոյց մը, որու ընթացքին անդրադարձան նաեւ Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրին։ Քրեմլինի աղբիւրներու հաղորդումներով, ի թիւս այլ հարցերու, երկու նախագահները շօշափեցին Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցի կարգաւորման զանազան երեսակները։

Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ Զուիցերիոյ թեմէն ներս շաբաթավերջին տեղի ունեցաւ կարեւոր ընտրութիւն մը։ Այսպէս, Ժընեւի Ս. Յակոբ եկեղեցւոյ ծուխէն ներս գումարուեցաւ տարեկան ընդհանուր ժողով՝ գլխաւորութեամբ Առաջնորդական տեղապահ Տ. Գուսան Ծ. Վրդ. Ալճանեանի։

Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցւոյ Ս. Սինոդի նստաշրջանը կը շարունակուի Զմմառի վանքէն ներս, Լիբանան։ Նոր կաթողիկոս-պատրիարքի ընտրութեան օրակարգով համախմբուած են Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցւոյ եպիսկոպոսները։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

ԱՆՏՈՆ ՊԵՏՐՈՍ Թ. ՀԱՍՈՒՆԵԱՆ (1866-1880)
Պոլսեցի: Նախագահ եպիսկոպոս Պոլսոյ հայ կաթողիկէներուն: Ս. Աթոռը ժամանակաւորապէս յարմար տեսած էր, որ Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին, Հայ Առաքելական Եկեղեցիին օրինակին վրայ՝ ունենար անոնց համապատասխան երկու Աթոռ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հայաստանի մէջ կայ վերլուծաբաններու խումբ մը, որու համար շատ պարզ ու յստակ է, թէ այսօր իսկ երկիրը պէտք է արագ քայլերու դիմէ, որպէսզի յարաբերութիւններ հաստատէ Թուրքիոյ հետ։ Այս ընկալումը գուցէ նորութիւն մը չէ եւ առաջին նախագահ Լեւոն Տէր-Պետրոսեանի կողմէ «ընդգծուած» ու ձեւով մըն ալ շրջանառուած թեզ մըն է։

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

«Միջնաբերդ» գրական տարեգիրքի 1957-ի թիւին մէջ կայ հարցաթերթիկ մը՝ ուղղուած Սփիւռքի հայ գրագէտներուն. անոնք են՝ Կարօ Սասունի, Վարդան Գէորգեան, Համաստեղ, Արսէն Երկաթ, Սիրան Սեզա, Սարգիս Սահակեան, Զարեհ Որբունի, Վահէ Վահեան, Յակոբ Մնձուրի, Մուշեղ Իշխան, Եդուարդ Պոյաճեան, Լեւոն Գարմէն եւ Ժագ Յակոբեան: Զանազան կարգի հարցումներ ուղղուած են գրողներուն՝ կապուած անոնց գրական աշխատանքներուն, առօրեայ կեանքին, սփիւռքահայ գրականութեան վիճակին, զայն ա՛լ աւելի լաւ հունի մը մէջ դնելու հնարաւորութիւններուն եւ այլն, եւ այլն: