Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Աստուծոյ անսխալականութեան վրայ կասկած չունիմ, սակայն կ՚ենթադրեմ, որ Ինք եւս զղջացած պէտք է ըլլայ հիմնական երկու բաներու համար. առաջին՝ ջրհեղեղը հազարամեակներ առաջ կատարած ըլլալուն, իսկ երկրորդ՝ մարդուն հետ անգամ մը եւս ջրհեղեղ չընելու ուխտ կնքած ըլլալուն, այլապէս այսօր առանց երկմտելու դարձեալ ջրհեղեղ մը տեղի կ՚ունենար՝ աւելի ահաւոր քան առաջինը:

Ortaköy Vakfı'nın Beşiktaş İlçesi sınırları içerisinde bulunan, mülkiyet hakkını aldığı yeni taşınmaz üzerinde gerçekleşmesi ön görülen büyük yeni inşaat seçimler öncesinde cemaat tarafından yoğurdun üflenerek yenmesinin en büyük nedenlerinden bir tanesi.

Yaklaşan vakıf seçimleri öncesinde JAMANAK cemaatin ağır toplarını buluşturdu: Bedros Şirinoğlu, Dikran Gülmezgil, Aret Yerganyan ve Melkon Karaköse gazetemizde kapsamlı bir ufuk turu yaptı - 1
Deneyimli isimler hemfikir: "Henüz her şey bitmiş değil, rehavete kapılmayalım, bazı noktalardan her an sürprizler doğabilir. Toplumsal sorumluluklarımızdan kaçınmayalım."

Հիւսիսային Ամերիկայի Արեւելեան թեմէն ներս Պատրիարքական Աթոռի միաբաններէն Տ. Յարութիւն Վրդ. Տամատեան երէկ պատարագեց եւ քարոզեց Թրամպըլի Ս. Համբարձում եկեղեցւոյ մէջ։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Չեխ ծագումով աւստրացի գրող Ֆրանց Քաֆքա (1883-1924) իր ստեղծագործութիւններուն մէջ անդրադարձած է վախերու, անվճռականութեան, առանձնութեան, աշխատանքային կեանքէ ներս անարժէքութեան զգացումին, ինքնաօտարման, չափէ դուրս հնազանդութեան եւ ժամանակակից մարդոց իրենց միջավայրի հետ շփման բացակայութեան:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այս յօդուածը կարդացած ժամանակ բազմատասնեակ անձեր այս իսկ վայրկեանին իրենց կեանքը վտանգելով կը փորձեն ապօրինի մուտք գործել Եւրոպա եւ կամ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ՝ հետապնդելու համար ա՛յն երազը, ուր կեանքը աւելի գունաւոր ու մարդ արարած նիւթապէս աւելի ապահով է։

Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ Հիւսիսային Ամերիկայի Արեւելեան թեմի առաջնորդ Տ. Մեսրոպ Վրդ. Պարսամեան, որ անցեալ յուլիսի 16-ին երթեւեկի արկած մը անցուցած էր, ներկայիս արդէն զգալիօրէն յաղթահարած է դէպքին ծանր հետեւանքները։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

​Վաղուան Ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայի մարգարէութենէն 17.7-14:
Պօղոս առաքեալին Կորնթացիներուն ուղղած 2-րդ նամակէն 13.5-13:
Մարկոսի Աւետարանէն 11.27-33:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մամուլի եւ տարբեր տարբեր ելոյթներու ճամբով բոլորս ալ նուազագոյնը մէկ անգամ լսած ենք հայկական վարժարաններուն ոչ յուսալից ապագայ հեռանկարին մասին. այդ դժբախտութեան մասին լսելով մէկտեղ լսած ենք տարբեր տարբեր քննադատութիւններ. մին մեղադրած է եկեղեցին՝ որ իր ձեռքին մէջ կը պահէ գրեթէ սփիւռքի մէջ գտնուող դպրոցներն ու ուսումնարանները. ուրիշներ քննադատած են ուսուցիչները՝ որոնք ո՛չ որպէս նուիրում ու մարդակերտում, այլ որպէս պաշտօն ու «արհեստ» կը կատարեն այդ մէկը, իսկ ուրիշներ քննադատած են ծնողներն ու աշակերտները, որոնց համար օտարինը մի՛շտ աւելի նուիրական եղած է՝ քան սեփականը: